این اظهارنظرها و سرشاخ شدن با وزرای مختلف و تکلیف تعیین کردن ها، مساله ای است که در حیطه کاری یک رییس جمهور قرار دارد و نه رییس دفتر او.
گروه سیاسی: این برای چندمین بار است که اظهارات رییس دفتر رییس جمهور، محمود واعظی باعث ایجاد حواشی مختلفی شده است. تاثیرگذاری بالای وی بر حسن روحانی و قدرت بی اندازه ای که از طرف شخص رییس جمهور به او اعطا شده است، موجب گشته که واعظی برای خود جایگاهی بسیار بالاتر از پستی که اکنون در آن مسئولیت دارد، برای خود قائل باشد. نتیجه چنین تصوری می شود اظهرنظر در امور مختلف که هیچ ارتباطی هم به رییس دفتر رییس جمهور ندارند و تنها عایدی این صحبت های گاه و بیگاه حاشیه سازی و ایجاد درگیری درون دولت است.
به گزارش بولتن نیوز، دسته گل اخیر واعظی نیز دیگر گل سرسبد هر چیزی است که وی قبلا در مورد آن اظهارفضل کرده است. وی اذعان کرده است که دولت خود قیمت
دلار را بالا برده تا بتواند به کمک این کار در مقابل مشکلات مقاومت کند و کار کشور روی زمین نماند. این اظهارنظر فارغ از فاش کردن یک تصمیم عجیب که اوضاع کشور را دگرگون و مردم را با مشکلات بسیار زیادی رو به رو کرد، مدیران اقتصادی دولت را نیز به واکنش وادار کرد. یعنی از همتی رییس بانک مرکزی تا نوبخت رییس برنامه و بودجه دولت سعی کردند تا قضیه را جمع و جور کنند اما متاسفانه اتفاقی که نباید رخ می داد، به واسطه دخالت مجدد واعظی در کار سایر بخش های دولت، به وقع پیوسته بود.
اینکه واعظی چه مساله ای را فاش ساخته موضوع این مطلب نیست بلکه بحث اصلی میزان قدرت و نفوذی است که وی در دولت دارد. چگونه ممکن است یک رییس دفتر آن چنان آزادی عمل داشته باشد که درمورد یک تصمیم مهم دولتی به خود اجازه اظهارنظر بدهد؟! آیا دولت وزیر اقتصاد یا دیگر مسئولان اقتصادی ای که موظف هستند چنین مسائلی رابازگو کنند، ندارد یا ایشان از قدرت لازم برای طرح اینگونه مسائل به گونه ای که رییس جمهور هم واکنشی به آن نشان ندهد، بلرخوردار نیستند؟!
در واقع میزان قدرت وی را می توان با تاثیرگذاری
اسفندیار رحیم مشایی بر
محمود احمدی نژاد مقایسه کرد و واعظی را نیز همچون او مرد پشت صحنه و در واقع رییس جمهور اصلی کشور نامید. حقیقت ماجرا هم جز این نیست زیرا این اظهارنظرها و سرشاخ شدن با وزرای مختلف و تکلیف تعیین کردن ها، مساله ای است که در حیطه کاری یک رییس جمهور قرار دارد و نه رییس دفتر او. در واقع قدرت فراوان موجب می شود شخصی در جایگاه واعظی اجازه این کار را داشته باشد که در هر موضوعی دخالت و اظهار فضل کند.