عدالت یا عقب ماندگی در عدالت؟

گروه سیاسی- حجت‌الاسلام مجتبی نامخواه در یادداشتی نوشت:در زمانه تبدیل عدالت به برگ «برنده انتخابات»، نجات عدالت اولویت اول ماست. لازم است به #نابرابری فکر کنیم و نه تنها #عدالت.

به گزارش بولتن نیوز، احزاب و گروه های سیاسیِ متفاوت و متضات، کم و بیش به این نتیجه مشترک رسیده‌اند که ایده‌های عدالت‌خواهانه #برگ_برنده آن‌ها برای کسب قدرت در کارزار انتخاباتی پیش رو در سال ۱۴۰۰ است.

این باور باعث خواهد شد بانیان خلق و تصویب تبعیض کنونی و وضعیت موجود در زمینه توزیع درآمد، ثروت، سیاست‌های بانکی، خصوصی‌سازی، سلامت، آموزش و غیره نیز، تبدیل به منتقدان صوری این تبعیض ها بشوند. حال آن که الیت چپ و راست و احزاب این دو بلوک، اساساً برکشیده تبعیض در توزیع ثروت و به تبع آن قدرت بوده و موقعیت خود را نیز مدیون این تبعیض‌ها هستند.

طرح عدالت به مثابه #برگ_برنده، موقعیتی کم و بیش استثنائی برای عدالت است. استثنایی به معنای بدیع و نه لزوماً خوب؛ و شاید هم بد. در این موقعیت عدالت بیش از هر زمان دیگر در معرض #سیاست_زدگی است و این نگرانی کمی نیست. اشرافیتی که با زبان الکن‌شان دیگر مفاهیم مهم انقلاب را به ابتذال کشیده و «ارزش‌ها»، «آزادی»، «امید» و مانند آن را به مقولاتی کلیشه‌ای و حتی مشمئز کننده‌ای برای عموم مردم تبدیل کرده‌اند، چرا نتوانند همین کار را با عدالت بکنند؟

در این شرایط مهم ترین کنش سیاسی عدالت‌خواهانه، #نجات_عدالت از تبدیل شدن به یک شعار و #برگ_برنده انتخاباتی است. #عقب_ماندگی_در_عدالت به مثابه یک واقعیت و یا مهم ترین واقعیت جامعه ما از آسمان بر سرمان نازل نشده؛ بلکه محصول عملکرد، تصویب و تایید همین نیروهای رسمی و تکراریِ میدان سیاست است. برنامه‌ها، بودجه‌ها، طرح‌ها، لوایح، تصویب ها، تاییدها و سیاست‌های متعددی از همین نیروها باعث این وضعیت شده و حالا که #نابرابری جان جامعه را به لب رسانده، می خواهند #عدالت را به مثابه #برگ_برنده مصرف کنند. باید فکری کرد.

یکی از مهم ترین راهکارهای مقابله با این وضعیت، تاکید بر بُعد غیاب و منفی مسئله است. در ایبن راهبرد باید تأکید کنیم مسئله ما #نابرابری است نه عدالت؛مسئله ما #عقب_ماندگی در عدالت است نه #عدالت و عاملیت‌ها و نگرش‌های شکل‌دهنده نابرابری نمی‌توانند، راه‌حل باشند. عدالت مهم‌تر از آن است که #برگ_برنده انتخاباتی احزاب و لابی‌های رسمی میدان باشد.