دستور سکوت برای حمایت از فساد بانک سرمایه را چه کسی داد؟

گروه اقتصادی: این چند روز که فیلم آخرین مصاحبه مهندس ضرغامی با مهدی نصیری در فضای مجازی منتشر شده و در بخشی از آن، وی به حمایت آملی لاریجانی از طبری پرداخته و آنرا نمونه واضح پیوند فاسد ثروت و قدرت می داند، خیلی ها انگشت تعجب در کام فرو برده و به خود می گویند مگر داریم؟ مگر می شود؟ بله. با سینه ای سنگین از درد باید گفت می شود و شده است.

به گزارش بولتن نیوز، بولتن نیوز به عنوان یکی از رسانه های پیشتاز در امر مبارزه با فساد اقتصادی، در پرونده های مختلف ورود داشته و معمولا یا آغازگر حرکتی بوده و یا جزو اولین رسانه های پوشش دهنده اخبار مروبطه بوده. در ماجرای فساد مالی بانک سرمایه نیز همین قاعده وجود داشت. اگر نگوییم اولین رسانه، حداقل می توان ادعا کرد یکی از اولین رسانه هایی که به ماجرا ورود کرد بولتن نیوز بود.

اما بعد از کمی پیگیری و انتشار چند خبر، فشار آمد که دیگر به این پرونده نپردازید. این فشار متاسفانه از درون قوه قضاییه در زمان مدیریت قبلی بود. به عبارت دیگر، به رسانه ای که پیگیر فساد بانک سرمایه بود گفتند سکوت کن. کافی بود کمی زمان بگذرد تا معلوم شود یکی از ابربدهکاران بانک سرمایه کسی نیست جز عبدالله رنجبر پسرعمه جناب آملی لاریجانی. شما خودتان را جای ما بگذارید. از طرفی شاهد حیف و میل پول مردم هستی، از طرف دیگر مانع از مطالبه گری ات می شوند. چه افرادی؟ همان هایی که خودشان یا بستگان شان، در این ماجرا دخیل ند. شما باشید چه برداشتی جز همان جمله طلایی ضرغامی خواهید داشت: نمونه واضح پیوند فاسد ثروت و قدرت.

جناب آملی لاریجانی، اگر شما رئیس قوه قضائیه نبودید و عبدالله رنجبر حتی یک‌بار هم به دادسرا احضار شده بود، شاید هیچ شائبه‌ای نبود اما هم شما رئیس قوه قضائیه بودید و هم رنجبر نه تنها بعنوان بدهکار بانک سرمایه احضار نشد، بلکه در پرونده بزرگ کلاهبرداری تعاونی ناجا هم بازپرس مدعی می‌شود نتوانسته حتی برای یک‌بار او را احضار کند. مساله وقتی جالب‌تر می‌شود که بدانیم وکیل رنجبر فردی به نام مقیسه است. مقیسه که نسبت خانوادگی خاصی دارد از روی تصادف مشاور حقوقی بانک سرمایه هم هست.
چطور رنجبر حتی احضار نمی شود و قانونی از ایران خارج می شود اما در قوه قضائیه آقای صادق لاریجانی تمام پرونده بانک سرمایه با نمایش عدالت‌خواهی و مبارزه با فساد، تنها منتهی به بازداشت فردی مانند محمد امامی می‌شود که اتهامش گران نمایی ۵۰ میلیاردی بوده نه بدهکاری ۸ هزار میلیاردی. همین آقای مقیسه وکیل به بانک سرمایه مشورت می‌دهد مبادا با امامی بر سر تسویه حساب بدهی‌ها صلح کنید! گویا بانک سرمایه برای نجات خاندان شاهرودی و لاریجانی نیاز به یک قربانی داشته است. این سوال جدی است. چرا تا به امروز درخواست بازداشت رنجبر را به اینترپل نداده‌اند؟

همان طور که مطلعید در جریان این پرونده که با چند پرونده دیگر گره خورده است، مهمترین اتفاق تلخ، حیف و میل شدن پول فرهنگیان جامعه بود. معلمهایی که فرزندان این جامعه را پرورش داده و آینده مملکت را می سازند، بعد از سالها پس از اندازه و زدن از مایحتاج زندگی خود، پس اندازی ذخیره کرده و برای داشتن آینده ای بی دغدغه در جایی سرمایه گذاری کردند. اما عده ای فاسد تمام آسایش فرهنگیان و از آن بالاتر، اعتماد مردم به نظام را چپاول می کنند. و آنجایی که باید با این چپاول گران برخورد کند، حامی آنها می شود و به پیگیران ماجرا دستور سکوت می دهد.

آیا از این ماجرا به راحتی می توان گذشت؟ آیا آقای آملی لاریجانی که به رهبر انقلاب نامه نوشته و می گوید قسم می خورم که از هیچ فاسدی حمایت نکردم، می تواند برای حمایتی که از درون قوه زیر نظرش برای فساد بانک سرمایه و چپاول پول فرهنگیان شد، دفاعیه ای داشته باشد؟ جواب اعتمادهای از دست رفته به نظام اسلامی را چه کسی می دهد آقای آملی لاریجانی؟ مصلحت چیست؟