حسین دهباشی که بیشتر می توان او را متخصص عملیات روانی نامید و سابقه تسلطش در این زمینه و کمک به حسن روحانی برای رسیدن به پاستور نیز موید همین گزاره است، با انتشار این توییت بیش از آن که مطابق ادعایش عاملی باشد برای وحدت، اتفاقا تبدیل به محرکی شد تا احساسات دو طرف این معادله را نسبت به هم برانگیزد.
گروه دین و اندیشه _ سید محسن عبدالهی: به تازگی حسین دهباشی که خود را مستندساز و تاریخ پژوه معرفی می کند و مدعی داشتن تخصص در این زمینه هاست، توییتی منتشر کرد و طی آن با استناد به ادعای آیت الله فضل الله مدعی شد وقایعی که پیرامون نحوه هجوم به خانه حضرت زهرا(س) و مضروب و مجروح شدن ایشان نقل می شود، نادرست هستند. علما و مراجع بزرگوار تقلید در همان زمانی که جناب فضل الله چنین بحثی را مطرح نمودند، در مقابل ایشان موضع لازم را اتخاذ کردند و با اسناد و روایات به ایشان پاسخ دادند.
به گزارش بولتن نیوز، امروز نیز نگارنده هرگز مدعی نیست که می تواند در این امر تخصصی همچون حسین دهباشی نظر بدهد و به همین علت مخاطبان را به پاسخ آقایان بی آزار تهرانی، کاشانی و سعیدیان نسبت به شبهه مطرح شده ارجاع می دهد. پاسخ هایی که کاملا مستند می باشند و اتفاقا نه از منابع شیعی بلکه بر مبنای کتب معتبر اهل سنت هستند تا شبهه ای را که این به اصطلاح تاریخ پژوه پر اشتباه و غیرمتخصص در زمانی که جامعه اسلامی از یک مساله واحد همچون توهین مسئولان فرانسوی به پیامبر اسلام (ص) ناراحت هستند، به بهانه وحدت مطرح نموده، رفع نمایند.
دهباشی در توجیه حرکت خود مدعی شده نقل آن چه که واقعیت دارد و اسناد فراوان و غیر قابل ردی هم برایش موجود است، موجب می شود که وحدت جامعه اسلامی بر هم بخورد. با چنین استدلالی بسیاری از مسلمات تاریخ اسلام مانند واقعه غدیر، سقیفه، جنگ جمل، جنگ صفین، حوادث عاشورا و تمام تاریخ معصومین (ع) و ظلمی که به این انوار مقدس الهی روا داشته شده را باید رد کرد تا اختلافی پیش نیاید.
مضاف بر اینکه تمام این اتفاقات و ستم هایی که به گمان وی باعث وحدت شکنی است، در کتب معتبر خود اهل سنت و با اسناد بسیار محکم آورده شده اند. از این جهت وحدتی که دهباشی از آن یاد می کند، حماقت است. وحدت به معنایی که بزرگان مدنظر دارند یعنی حفظ عقاید درست و به حق و مستند شیعه از یک سو و پررنگ کردن نقاط مشترک مسلمانان از طرف دیگر تا بتوان جامعه ای یک رنگ و پرقدرت در مقابل دشمنان به وجود آورد. کتمان تاریخی که خود اهل سنت و بزرگانشان به آن اذعان دارند، قطعا نامش وحدت نبوده، نیست و نخواهد بود.
اما اصل اینکه فردی همچون دهباشی در این زمینه اظهارنظر نماید، جای تعجب دارد. وی دارای مدرک کارشناسی «مدیریت صنعتی» از دانشگاه آزاد و کارشناسی ارشد «رسانه» از مدرسه مطالعات شرقی و آفریقایی دانشگاه لندن است. فردی با این مدارک هر چقدر هم که اهل مطالعه باشد، آیا می تواند در باب صحت روایات نظرتخصصی بدهد؟! اساسا فردی همچون او و نگارنده در جایگاهی به لحاظ علمی هستیم که بتوانیم در این حوزه ها ورود نماییم؟!
بر فرض که ما خود را تاریخ پژوه بدانیم؛ آیا حوزه تاریخ پژوهی حسین دهباشی که تاریخ معاصر و آن هم از دیدگاهی خاص است، موجب می شود وی وارد یک حوزه کاملا تخصصی شود که بررسی اسنادش نیاز به تسلط بر علوم فقهی خاصی دارد؟! مگر دهباشی و امثالهم همین ایراد را متوجه فردی همچون رائفی پور نمی دانند که وی چرا در همه زمینه ها نظر می دهد؟! پس چرا شخص دهباشی بر خلاف ایرادی که به فردی دیگر وارد می داند، عمل کرده است و در زمینه ای اظهارفضل نموده که هیچ تخصصی در آن ندارد؟!
حسین دهباشی که بیشتر می توان او را متخصص عملیات روانی نامید و سابقه تسلطش در این زمینه و کمک به حسن روحانی برای رسیدن به پاستور نیز موید همین گزاره است، با انتشار این توییت بیش از آن که مطابق ادعایش عاملی باشد برای وحدت، اتفاقا تبدیل به محرکی شد تا احساسات دو طرف این معادله را نسبت به هم برانگیزد. چنین کاری تنها در توانایی اساتید عملیات روانی کاربلدی همچون اوست تا در زمانی که اتفاقا جامعه اسلامی به واسطه سخنان مقامات فرانسوی در اتحاد به سر می برند، شبهه ای که بارها به آن پاسخ داده شده را مطرح کند تا علاوه بر اینکه موجب برپایی یک فتنه جدید گردد، توجه افراد دانشمند و نخبگان جامعه و رسانه ها را از عملکرد دولت، به سمت مساله ای دیگر هدایت نماید.
امام رضا هم به خود مامون کمک فکری می داد علیه قضل بن سهل. امام باقر علیه السلام به عبدالملک مروان کمک داد برای ضرب سکه و..