ذبح دین و مذهب به پای سیاست

گروه سیاسی: اینکه سیره پیامبر (ص) و ائمه اطهار(ع)، تمام جوانب زندگی را در می گیرد موضوعی است که جای هیچ گونه بحث و مناقشه ندارد. اما آنچه در این راستا مناقشه برانگیز است این می باشد که استفاده ابزاری از آنها در جهت کسب منافع و اهداف مورد نظر است

به گزارش بولتن نیوز، وقتی رییس جمهور با تحریف تاریخ سعی در سند سازی در جهت اهداف و برنامه های دولت و سرپوش گذاشتن بر ناکامی های دولت است، بر این امر دلالت دارد که جریان لیبرال در تلاش است با آموزه های دینی و روایات مذهبی در جهت القاء این موضوع می باشد که فضای جامعه را به سوی آشفتگی ها و دوستگی ها سوق دهد.

در واقع این سخنان رییس جمهور که هنگام صلح باید صلح کرد و هنگام جنگ، جنگ، و اگر زمان جنگ، صلح کرد و زمان صلح ،جنگ کرد هر دو اشتباه است، با هدف خلق شکاف ها بر زبان جاری شده است. در واقع دولت با این هدف که خود را از مسئولیت شرایط پیش آمده اقتصادی – معیشتی برهاند و تمام اتفاقات را به حاکمیت و نظام سیاسی نسبت دهد، جهت گیری همسرایی با جامعه بر علیه مشکلات موجود را سیاست گذاری کرده است. به عبارت بهتر اینکه، دولت با این سخنان تلاش دارد تا خود را همسو با مردم جا بیندازد و نظام سیاسی و حاکمیت را مسئول شکل گیری شرایط موجود معرفی کند. از این رو با رویه و رویکرد مذکور سعی دارد تا توپ مشکلات را به زمین نظام بیندازد.

از سوی دیگر نباید فراموش کرد منش راهبردی دولت در تحریف تاریخ و ارائه روایاتی با تاکتیک انتفاع دولت، اگرچه موضوع تازه ای نیست و در موارد دیگری نیز دولت به آنها مبادرت داشته است، اما باید توجه داشت که رییس دولت با این روش در جهت انحراف افکار عمومی از شرایط موجود به سمت مسائلی است که که نه تنها جایی در بطن زندگی و معیشت اقتصادی – اجتماعی مردم ندارد بلکه تأثیرات منفی این دوگانه سازی های اجتماعی – سیاسی از تبعات این رویکرد رییس اجرایی کشور است.

نکته جالب تر اینکه رییس جمهور با این رویکرد که خود را جدا از حاکمیت معرفی کند و خود را عاقل تر و عالم تر از دیگر تصمیم گیران تلقی می کند و حتی نبست به بقیه خود را دغدغه مند تر به جامعه و مسائل مرتبط با آن جا می زند موضوعی است که نیازمند تحلیل و بررسی است. اگرچه این رویکرد رفتاری رییس جمهور در جامعه گرا بودنش صرفاً ظاهری بوده و ویژگی رسانه ای دارد اما با این حال آنچه مورد نظر است پاک کردن مجموعه ناکامی های دولت و تطهیر آن از میزان بالای انتقاداتی است که عموم جامعه به عملکرد اقتصادی – سیاسی دولت دارند. از این رو به خدمت گرفتن روایات و استفاده از آنها، بازی زبانی است که دولت از طریق آنها درصدد است جامعه را مجاب به این موضوع کند که دولت نه تنها میدان دار نیست بلکه مایل به حرکت در مسیر مطالبات جامعه در عرصه سیاست خارجی است.

شایان به ذکر است که این منش و روش عوام فریبانه دولت و ارجاع تحریفی به روایات دینی – مذهبی – تاریخی در جهت القاء انحرافی و کج فهمانه تاریخ دینی – مذهبی به جامعه در جهت حصول به اهداف و منافع ترسیمی، می تواند آسیب های جبران ناپذیری را در ابعاد مذهبی، دینی، سیاسی و اجتماعی به جامعه و نظام اسلامی وارد کند که قربانی منافع دولت و دولتی ها شده اند.