به گزارش بولتن نیوز،محمدرضا شگرفی: امریکا در بنبست عجیبی گیر افتاده است، این کشور باوجود تحریمهای کمرشکن، بیسابقه و غیرقابل باور علیه ایران که فکر میکرد با اعمال آنها میتواند ایران را به پای میز مذاکراه بازگرداند، حالا ناامیدتر از همیشه به سازمان مللی متوسل شده که خود با خروج از برجامِ مصوب این شورا، نظم موجود در آن را به هم زده بود. تلاشهای دولت امریکا برای اعمال مجدد تحریمها در قالب تعاریف بینالمللی و حقوقی راه به جایی نبرده است و کشورهای عضو شورای امنیت و سایر کشورهای جهان (منظور رژیمهای مزدور نیست) هر کدام به دلایل خاص خود حاضر به همراهی با برداشتهای امریکا نشدهاند.
اینکه چرا کشورهای اروپایی و برخی دیگر از کشورها حاضر به همراهی با امریکا نشدهاند، دلایل متعددی دارد و باور کنید هیچکدام به خاطر «ایران» نیست. کشورهای اروپایی به همراه چین و روسیه از این وحشت دارند که مبادا با این اقدام امریکا تنها عامل قدرتشان در عرصه بینالملل از بین برود. شورای امنیت و حق وتو، تنها حربه روسیه، چین، انگلیس و فرانسه برای پیشبرد منافع خود در کره خاکی است و اگر بخواهند با امریکا همراهی کنند، در واقع دست کاخ سفید را برای ایجاد یک سنتِ فاجعهبار در شورای امنیت باز گذاشتهاند، سنتی که امریکاییها استاد ایجاد آن بوده و در سالهای بعد به آن رجوع خواهند کرد.
از سوی دیگر، همین کشورها (بهجز روسیه) دل خوشی از رئیسجمهور امریکا ندارند. به باور آنها، دونالد ترامپ در حال بر هم زدن نظم کنونی در جهان است و نباید به حکام فعلی امریکا امتیازی داد که بتوانند بر اساس آن در انتخابات پیشرو از آن بهره بگیرند. از آنجایی که تنها دستاورد سیاست خارجی ترامپ و وزیر امور خارجهاش علنی کردن روابط چند دههای میان رژیم صهیونیستی با حکام آلخلیفه در مجمع الجزایر دیلمون و همچنین آلنهیان در ابوظبی بوده هرگونه همکاری و همراهی علیه ایران، یعنی دادن فرصت تبلیغاتی بیشتر به ترامپ برای حضور دوباره در کاخ سفید و تداوم سیاستهای فعلیاش که به ضرر موقعیت فعلی اروپا است.
این مساله را باید مدنظر قرار داد که کشورهای اروپایی به خوبی بر این مساله واقف هستند که امریکا در شرایط فعلی هیچ فشاری نمیتواند به آنها وارد کند. اگر ارجاع این موضوع به شورای امنیت در سال گذشته همین زمان بود، شک نداشته باشید که اروپاییها با آن همراهی میکردند، اما لب بام بودن آفتاب عمر دولت فعلی دونالد ترامپ و احتمال رای نیاوردن او باعث شده تا کشورهای اروپایی با جرات و جسارت بیشتری با این مساله برخورد کنند. آنها باوجود دشمنی عمیقتر با ایران نسبت به امریکا، اما منافع خودشان را در نظر میگیرند و میخواهند برجام را بهعنوان مهمترین دستاورد این اتحادیه حفظ کنند.
پیش از این چند بار در مورد آینده «نظم جهانی» مطالبی را نوشته و تاکید کردم که امریکاییها دنبال آن هستند تا به هر شکل ممکن نظم فعلی را از میان بردارند. این دیدگاه امریکایی از دو دهه پیش شروع شد، زمانی که اقتصاد و قدرت نظامی امریکا با بخش بزرگی از جهان برابری میکرد. امریکاییها بر اساس برنامه کلان خود در مورد گسترش در سطح جهان عمل کرده و امروز بیش 850 پایگاه در سراسر کره زمین دارند و فقط در برخی مناطق توانایی ایجاد حلقه اتصال را نیافتهاند که یکی از آنها ایران است. به باور آنها حالا زمان لازم برای شکلدهی به امپراتوری امریکایی فرارسیده است.
حکومت دلار بر بازارهای جهانی و همچنین تبعیت بسیاری از کشورها از سیاستهای امریکا در سطح جهان امریکاییها را به این سمت میبرد، اما نظم فعلی بر جهان که از طریق سازمان ملل و بهویژه شورای امنیت صورت میگیرد باعث شده تا امریکا بارها در رسیدن به برنامههای خود ناکام بماند. بهعنوان مثال امریکا در موضوع سوریه بارها با قطعنامه روسیه و چین مواجه شد و حتی از این به بعد در برابر مساله ایران هم با این مانع مواجه خواهد شد. برای طرف امریکایی بهترین گزینه این است که این مانع را از سر راه بردارد. اینکه این مانع چگونه برداشته میشود سالهاست ذهن امریکاییها را مشغول کرده است.
از خوششانسی یا بدشانسی ما ایرانیها، قرعه به نام ما افتاده و امروز مساله ایران به یک کشمکش میان قدرتهای مدعی تبدیل شده است. انگلیس و فرانسه به همراه روسیه که توان اقتصادی و اثرگذاری لازم در سطح جهان را ندارند میخواهند مانع از این اتفاق شوند، چرا که در صورت وقوع این حادثه، امریکا برای حمله به یک کشور یا تحریم کشوری دیگر نیازی به مجوزهای سازمان ملل ندارد و راساً اقدام خواهد کرد. بازی هژمونی در سطح جهان به شکل پیچیدهای درآمده و هر طرفی تلاش میکند تا خود را حفظ کند. در این درگیری، بدون شک قدرتهای جدیدی شکل خواهند گرفت... .
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com