ترجیح منافع شخصی بر منافع ملی

گروه سیاسی: با توجه به احتمال قطعی شدن حضور علی لاریجانی در انتخابات ریاست جمهوری در سال 1400، فرضیه های مرتبط با وی و آینده سیاسی اش شکل منجسم تری به خود گرفته است. اینکه لاریجانی به عنوان یک چهره سیاسی شناخته شده در کسوت یک نامزد انتخاباتی برای تصاحب کرسی ریاست جمهوری تصمیم به فعالیت دارد موجب می شود تا تحلیل ها درباره وی قالب و چارچوب نظری روشنتری به خود بگیرد و از پوسته فرضیه های احتمالی و سناریوهای محتمل خارج شود.

به گزارش بولتن نیوز، از این رو برای ارزیابی جایگاه و نقش لاریجانی در ساختار سیاسی و سازمان مدیریتی کشور، اشارات اجمالی به سوابق اجرایی وی در سال هایی که در آن پست ها فعالیت داشته است می تواند به روشن تر شدن زوایای پنهانی شخصیت لاریجانی و میزان اقبال احتمالی و یا عدم استقبال عمومی از وی کمک شایانی بکند.

نکته قابل توجه درباره علی لاریجانی و سمت هایی که وی در انجام آن فعالیت و اشتغال داشته، این است که وی عمدتاً در سمت های فرهنگی و امنیتی با ضرایب اثرگذارای بالا در حوزه اجتماعی و مدیریتی مشغول بوده است، که حضور در شورای عالی امنیت ملی و سپس قرار گرفتن در جایگاه دبیری در این شورا نمونه بارزی از این مشاغلی است که لاریجانی در آن به ایفای نقش و انجام فعالیت مبادرت داشته است.

شایان به ذکر است که لاریجانی یک‌ سال بعد از دوران ریاست خود در سازمان صدا و ‌سیما، کاندیدای نهمین دوره انتخابات ریاست‌ جمهوری در سال 1384 شد؛ انتخاباتی که در آن اکبر هاشمی رفسنجانی هم کاندیدا شده بود و نهایتاً نتیجه انتخابات قرار گرفتن محمود احمدی ‌نژاد در کسوت ریاست‌ جمهوری بود. لاریجانی که از سال 1383 با حکم مقام معظم رهبری به عنوان نماینده رهبری در شورای عالی امنیت ملی منصوب شده بود، از سال 1384 و با آغاز به کار دولت نهم، دبیر شورای عالی امنیت ملی شد؛ اما در مهر ماه سال 13۸۶ بعد از ٢٦ ماه به دلیل اختلافات فکری با رییس دولت وقت از این سمت استعفا داد.

در واقع به نظر می رسد آنچه لاریجانی را مجاب به استعفا از شورای عالی امنیت ملی نمود علاوه بر اختلافات فکری با احمدی نژاد، تداخل کارکردی این شورا و فعالیت زیر نظر رییس دولت از یکسو بود که به مذاق شخصیت اقتدار گرای لاریجانی نمی آمد. از سوی دیگر نیز برنامه ریزی برای فعالیت در عرصه انتخابات مجلس در دوره هشتم عامل دیگری بود که لاریجانی را از ماندن در شورای عالی امنیت ملی به عنوان دبیر منصرف کرد.

این استعفا و انصراف از سمت دبیری شورای عالی امنیت ملی در حالی اتفاق افتاد که علیرغم آنچه گفته شد مذاکرات هسته ای ایران با کشورهای موسوم به 1+5، در آن زمان توسط شورای عالی امنیت ملی در حال انجام بود و لاریجانی اختلافات مدیریتی با رییس دولت نهم را از این باب در رسانه ها مطرح کرده است که در عمل به نظر می رسد که گویا لاریجانی مایل نبوده است به دولت گزارش عملکرد بدهد و خود را زیر دست تلقی کند. و همین رفتار و شخصیت تک بعدگرای لاریجانی بوده است که منافع شخصی و دیدگاه های شخصی را بر منافع جمعی و ملی در جهت ماندن در شورای عالی امنیت ملی و انجام مذاکرات هسته ای ترجیح داده است.

اگرچه پایه های فکری و اساس نظری عملکرد لاریجانی بر موضوع مدیریت بر مبنای آموزه ها و تجاربی است که به باور درونی او تبدیل شده است اما رفتن از شورای عالی امنیت ملی با هر ادله و یا بهانه ای، تلاش برای رسیدن به هدفی بوده است که لاریجانی را از حاشیه های سیاست به قلب قدرت رساند. و پایان کار لاریجانی در مجلس و کاندید نشدن وی برای انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی، و احتمال حضور قطعی او در انتخابات ریاست جمهوری در سال 1400 ادامه روندی است که لاریجانی برای رسیدن به متن قدرت سیاسی هدف گذاری کرده است.