نماینده متعهد صومعه سرا، تو زرد از آب در آمد

گروه سیاسی: آن زمان که بدعت اخذ تعهد به منظور موقوف الاجرا کردن رسیدگی به تخلفات نماینده شهرستان صومعه سرا در مجلس شورای اسلامی توسط نمایندگانی چون نجابت و زاکانی مطرح شد، از فردای همان روز مشخص شد که نه تعهد اعتباری دارد و نه اخذ به تعهد چرا که دلخوش اباتری با تکذیب اخذ تعهد عملاً ادعاهای نمایندگان معترض به اعتبار نامه وی را، زیر سوال برد. هرچند در تعاقب آن طرفین هرگاه که تریبونی به دست آوردند بر ادعاهای خود تاکید و تصریحاتی داشتند اما غالب تکذیب های دلخوش از رسانه های استانی، نمود داشت و کلیه ادعاهای نمایندگان معترض، از رسانه های کشوری و شاید این بحث به آن خاطر است که نماینده صومعه سرا در این کش و قوس در تلاش برای حداقل جلب اعتبار در استان خود است.

به گزارش بولتن نیوز، اما موضوع به این موارد ختم نمی شود چرا که آنان که علی الظاهر تعهد را پذیرفتند، خود ضامنند چرا که به قول احدی از این نمایندگان، فساد نماینده صومعه سرا شبکه ای نبوده و شخصی بوده به همین خاطر با اخذ تعهد، معترضین از پیگیری اعتراض خود منصرف شدند. حال این نمایندگان در قبال اعمال این نماینده مسئولند و هر آنچه برخلاف قانون، شرع و اخلاق انجام دهد، دِینی بر ذمه اهل بدعت خواهد بود.

فارغ از فساد شخصی عنوان شده توسط معترضین و اینکه پیگیری آن به کجا انجامید و یا اینکه در گذر ایام و برهه حساس کنونی به خاطرات پیوست، بیانات سید کاظم دلخوش اباتری در جلسه شورای برنامه ریزی استان گیلان با حضور معاون اقتصادی وزیر کشور، خبر ساز شده است. وی در این جلسه پس از خاتمه سخنان نماینده مقام معظم رهبری در استان گیلان و امام جمعه رشت بنا به اقوال شاهدان، اظهاراتی توهین آمیز به ایشان نموده کما اینکه موضع گیری برخی از امامان جمعه شهرستان های استان از جمله شهرستان بندرانزلی و نیز سخنان رئیس شورای سیاست گذاری ائمه جمعه که در جلسه مذکور از حاضرین بوده در این خصوص، قرینه ای بر صحت این اقوال، علیرغم تکذیب بعدی سید کاظم دلخوش اباتری می باشد.

حال باید از اهل تعهد پرسید، چه کسی در قبال رفتارها و کردارهای خارج از عرف و اخلاق نماینده شهرستان صومعه سرا مسئول است؟ آیا غیر از آن است که آقایان نجابت و زاکانی و دیگر معترضین که اخذ به تعهد را بر انجام تکلیف شرعی، مقدم شمردند مسئولند؟ آیا نه آنکه پیامبر اکرم اسلام(ص) فرمودند: إنما بعثت لاتمم مکارم الاخلاق، آیا رفتار خارج از نزاکتی که از سید کاظم دلخوش اباتری در خطاب به نماینده مقام معظم رهبری نقل شده است، انطباقی با شرع مقدس آن هم از سوی کارگزار حکومتی و نماینده مردم می تواند داشته باشد یا آنکه مخالف آن است؟ آیا این رفتار و بیان، تجلی در التزام به ولایت فقیه است اما با توهین به نماینده ولی فقیه؟ و از همه عجیبتر، تکذیب موضوع علیرغم تصدیق آن توسط شاهدان امر است که خود نشان می دهد به چه سادگی در عرصه سیاست بی دیانت می توان، کرده را ناکرده و گفته را ناگفته عنوان نمود.

بازخوردهای این رفتار اعم از سخنان برخی از امامان جمعه در محکومیت تعرض به جایگاه نماینده مقام معظم رهبری، سکوت مجمع نمایندگان استان! و نیز یادداشت های منتشره فعلان سیاسی و اجتماعی در مذمت این اقدام ناشایست، خود آب سردی است بر صورت نمایندگان معترضی که به صرف دریافت یک تعهد نمایشی، مردم را اسیر بازی های سیاسی خود می نمایند.