خواص درمانی شگفت انگیز سماق

به گزارش بولتن نیوز، محبوبه رئیس زاده، متخصص داروسازی سنتی و عضو هیات علمی دانشکده طب سنتی کرمان گفت: گیاه سماق درختچه‌ای است از خانواده پسته که میوه‌های خوشه‌ای قهوه‌ای قرمز رنگ آن به عنوان ادویه کاربرد دارد.

او افزود: طبیعت سماق در طب سنتی سرد و خشک ذکر شده است، و در گذشته برگ و میوه آن را در دباغی پوست استفاده می‌کرده اند و برای همین به آن سماق الدباغین می‌گفته اند.

رئیس زاده بیان داشت: سماق مقوی، دباغی کننده و پوشاننده معده و احشا است و در درمان تهوع، استفراغ و اسهال مزمن و زیادی ادرار موثر است.

او تصریح کرد: ساییده دانه آن یعنی سویق آن همراه با آب سرد قطع کننده خونریزی از قسمت‌های مختلف بدن است همچنین ضماد آن بر پیشانی در درمان خون دماغ در طب ایرانی بسیار موثر ذکر شده است، علاوه بر این نیم کوبیده آن همراه با زیره و آب سرد در درمان استفراغ و کسی که غذا در معده او نمی‌ماند مجرب (بسیار تجربه شده) شناخته شده است.

رئیس زاده گفت: مصرف آن همراه با تخم مرغ و دانه گشنیز نیز در درمان اسهال مزمن بسیار مفید ذکر شده است، پودر گردی که بر روی دانه آن است و تراب سماق نامیده می‌شود، بسیار قابض و اندک تلخ است و برای تقویت و استحکام لثه و بهبود زخم‌های دهان و درد دندان کرم خورده مفید است.

او افزود: استفاده از سماق با عسل برای خشونت و زبری پلک‌ها و با زغال چوب بلوط برای بواسیر مفید است، استفاده موضعی از جوشانده برگ سماق در درمان زخم‌های مزمن و سستی اعضای بدن موثر و بر معده اطفال رفع کننده اسهال و مقوی احشا است.

رئیس زاده بیان داشت: سماق حاوی مقادیر بالای فیبر، پروتئین، ترکیبات آنتی اکسیدان، اسید‌های چرب امگا ۳، ویتامین C و پلی فنول‌هایی از جمله تانن است، مطالعات جدید ثابت کرده است که سماق یک آنتی اکسیدان قوی است و می‌تواند از سلول‌های بدن در مقابل عوامل اکسیدان محافظت کند و منجر به کاهش کلسترول و قند خون می‌شود.

او تصریح کرد: همچنین سماق دارای خواص ضد قارچی به ویژه علیه آسپرژیلوس فلاووس است، سماق باعث مهار فعالیت آنزیم لیپاز در پانکراس و در نتیجه جذب نشدن چربی‌ها و کاهش وزن می‌شود.

رئیس زاده گفت: برای بهره بردن از خواص سماق می‌توان آن را به شکل پودر و یا دمنوش استفاده کرد، مصرف سماق می‌تواند برای معده و کبد سرد مضر باشد و اصلاح کننده آن مصرف همزمان با ادویه‌های با طبع گرم است و مقدار مجاز مصرف روزانه آن در منابع طب سنتی ۱۵-۲۰ گرم روزانه ذکر شده است.