فقط روسیه عزیز و چین سخاوتمند در برجام ماندند
گروه بین الملل: بعد از برجام ایران ماند و روسیه‌ی عزیز و چین سخاوتمند و علی برکت الله
به گزارش بولتن نیوز، کانال تلگرامی تاریخ آنلاین در رابطه با برجام نوشت:
روزی که آمریکا از عهدنامه‌ی نابخردانه و ننگین برجام خارج شد، ر.جمهور گفت: "چیزی نشده! فقط ۱+۵ از امروز می‌شود ۱+۴" امروز امّا -به پیشنهاد انگلیس و فرانسه و آلمان- قطعنامه‌ای علیه کشورمان صادر و لابد ۱+۴ می‌شود ۰+۲. ایران ماند و روسیه‌ی عزیز و چین سخاوتمند و علی برکت الله
این مغلطه‌ی ناسنجیده‌ای است که "اگر برجام بد بود، از پارگی‌اش خوشحال باشید" ایران -تا سال‌ها- دیگر توانِ تجهیزاتی، تدارکاتی و مالی برگشتن به پیش از برجام را ندارد. ما مانده‌ایم و هواپیماهای نخریده و تحریم‌های برجامانده و بتن‌های در نیروگاهِ اراک ریخته و سانتریفوژ‌های شکسته و دماغی سوخته!
سه:
کجایی سردارِ دیپلماسی؟ کجایی استادِ بی‌بدیلِ حقوقِ بین‌الملل؟ کجایی امیرکبیرِ ایران؟ کجایی مصدّقِ ثانی؟ کجایی دکتر فاطمیِ دوّم؟ جنابِ ظریفّ حدودا کجایی؟ عودتِ آن‌صدها سکّه طلای اهدایی و مرحمتی از جیب این ملّتِ مستضعف به کنار، مدالِ افتخاری که از ر.جمهور گرفته‌ای را بالاتر بگذار آقای وزیرِ خارجه!
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
سرنوشت جامعه بشری در دستان 5 عضو شورای امنیت، این ساختار، امنیت و منافع ملی کشورها رو گروگان تایید منافع یکی از اعضا شورای امنیت سازمان ملل می کنه، باید این ساختار که علیه استقلال عمل ملتها عمل میکنه به نفع منافع ملی ملتها تغییر پیدا کنه، وضعیت موجود در عرصه بین الملل و بی عملی در برابر جنایات غرب علیه بشریت توجیه بهتری از اینکه چنین ساختاری برای تداوم قدرت به اعضا دایمی شورای امنیت ایجاد شده وجود نداره. چین، روسیه، آمریکا،فرانسه، انگلیس،نقش تاریخی این کشورها در مواجه با ملتها به لحاظ تاریخی کاملا روشن هست، 4 کشور مسیحی به اندازه کل تاریخ کشور گشایی و اشغال گری داشتن،انگلیس و فرانسه که اصلا فاتحان جنگ در پایان جنگ بین الملل دوم نبودن،اتفاقا با بررسی ورود این اعضاء به منازعات مختلف بین الملل بعد از تشکیل سازمان ملل عمدتا کشورهایی بودن که به لحاظ جمعیتی، وسعت جغرافیایی، موقعیت و اهمیت قرارگیری در سطح جهان از اهمیت برخوردار بودن، این کشورهارو تا آستانه نابودی و برای تضعیف بیشتر پیش بردن، اگه نابود شد که بالاخره کشوری که امکان تبدیل شدن به قدرت رو داره جلوگیری میشه اگر که نه کشور تضعیف شده هم مطلوب هست، در نهایت با یارگیری در صحنه بین الملل کشور مورد نظر بالاخره به یکی از اعضا چسبندگی پیدا می کنن 
