عاقبت محافظه کاری!
گروه اجتماعی- روح‌‌الله رشیدی دبیر جشنواره مردمی فیلم عمار طی یادداشتی نوشت: مسئله اینجاست که تا پیش از رسیدن کارد به استخوان، هر ندای تظلم‌خواهانه‌ای با حکم #مقدس‌مآبان و #محافظه‌کاران، عملی نهروانی و ضد امنیتی تفسیر میشود.
به گزارش بولتن نیوز، هیچ کدام از ما نمی‌توانیم بفهمیم این مردم چه کشیده‌اند. نمی‌توانیم. دریا رفته میداند مصیبت های طوفان را!
#غیزانیه را تو مپندار که شهری است در میان شهرها و نامی است میان نام‌ها!
#غیزانیه آزمایشگاه و نمایشگاهی است از انبوه رویه های غلط و مزمن!
رویه هایی چون:
1توسعه مرکزگرا و تبعیض آمیز
2 بدبینی و بی تفاوتی به مقوله اعتراض
3ندیدن نابرابری و مشغول ساختن نیروهای اجتماعی به کارهای حاشیه‌ای و خیریه‌ای با عناوین ظاهرالصلاحی همچن کار فرهنگی و کار جهادی
4 و از همه مهمتر فروکاستن مسائل #اجتماعی به مباحث #اعتقادی!
ندیدن #نابرابری و برجسته کردن هراس از #وهابیت. رویه ای که در جذب عوام‌فریبانه سرمایه اجتماعی و اقتصادی موثر است، اما بخشی از راه‌حل نیست و دقیقا بخشی از مشکل است.
تقلیل #مسائل_اجتماعی به #مسائل_امنیتی، روی دیگر فروکاستن این مسائل به مسائل اجتماعی است. این دو نگرش تقلیل گرا و #محافظه_کار در تعامل با هم امکان به دست آوردن یک درک دگرگون ساز از مسائل اجتماعی را منتفی کرده و به پاک کردن صورت مسئله و انفعال منتهی میشود.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
ممکنه اسم غیزانیه رو تا حالا نشنیده باشیم. اما هرسال اسفندماه، از کنار فقر و فلاکت امثال همین مردم رد می‌شیم ولی اینقدر سرگرم عشق‌بازی با شهداییم و غرق معنویت، که اصلا نمی‌بینیمشون. تا وقتی که یه عکس ترحم برانگیز تو فجازی پخش بشه و با یه توییت ابراز هم‌دردی بکنیم.
قبل اینکه فحش بدید و متهمم کنید به عدالتخواهی مارکسیستی، یا بی‌اعتقادی به شهدا، یا قبل از اینکه هوایی بزنید، یادداشت «شهدا اینقدر هم نازنین نبودند» وحید جلیلی رو بخونید.
«تا آنجا که یادم می‌آید شهدا اینقدرها هم که حالا می‌گویند نازنین نبودند. همیشه هم لبخند روی لبشان نبود. آنقدر مست خدا نبودند که فقر و فساد و تبعیض از یادشان برود و آن‌چنان از خوف خدا غش نکرده بودند که هیچ خوفی بر دل هیچ کس نیندازند.»
«تا آنجا که یادم هست ـ راستی چند هزار سال پیش بود؟ ـ تجمل‌پرست‌ها از بسیجی‌ها می‌ترسیدند. مفسدها، مال مردم‌خورها، رانت‌خوارها، از بسیجی‌ها می‌ترسیدند. شهدا آدم‌های ترسناکی بودند. باور کنید به خدا، اینقدر دوست‌داشتنی بودن هم خوب نیست.»
روح الله اکبری
الاحوازیه هستند که به برکت مدیریت فاحعه بار نفوذیها و حاسوسها فرصت
جولان یافته اند. حرف ....این است که اگر مردم اعم از کارگر و کاسب و معلم و راننده
و روستایی و... می خواهند به آنها توجه شود اول باید به خیابان بیایند
و علیه رهبری شعار بدهند. والا خبری از کمک نخواهد بود.