دانش‌آموز کلاس اولیِ من هر روز سرکار می‌رود و کارتن جمع می‌کند / شعارها را باید شست

گروه اجتماعی: درد زیاد است شاید یک روز خود این کودکانی که دلاوری از آنها صحبت می کند و در فقر غوطه می خورند و تلویزیون ندارند مفهوم واقعی آن را به ما بیاموزند که آن روز دیر است. شعارها را باید شست!

به گزارش بولتن نیوز، محمد دلاوری، مجری برنامه تهران۲۰ در صدا و سیما پیامی را خواند که سالها است مردم می بینند ولی مسئولینی که حتی فیلم خودشان را در تلویزیون ایران رصد نمی کنند مطمئنا نه دیده اند و نه می بینند و نه برایشان مهم است.

دلاوری می گوید: "یک معلم پیغام داده که «عده‌ای از دانش‌آموزانش حتی تلویزیون ندارند که آموزش را از صداوسیما پیگیری کنند. دانش‌آموز کلاس اولیِ من هر روز سرکار می‌رود و کارتن جمع می‌کند!"

پیام خوانده شده پیام درداوری است که تجربه نشان داده نه به وسیله بنیادها و سازمانهای کمک نهاد مردمی قابل حل است و نه به این زودی های زود ریشه کن می شود. برای حل اینگونه مشکلات نیاز به کارهای علمی و اساسی و نابود کردن فساد و رانت انتصابات و فاصله گرفتن از شعارهایی است که تیشه به ریشه اقتصاد و مدیریت ایران زده است.

شعارهایی که با بهره گرفتن و سوء استفاده از آن اقتصاد کشور به وضعیتی افتاده که امروز می بینیم. دولتی که حتی توان پرداخت یک میلیون تومان بلاعوض به مردمی ندارد که همه شان درگیر کرونا هستند و برای این یک میلیون تومان هم بهره می گیرد.

کشور ما بیشتر از اینکه نیازمند شعار و انتصاب افراد غیر نخبه بزک شده در لباس نخبه باشد نیازمند اساتید غیر انتصابی مجهز به علم اقتصاد و مدیریت و حسابداری و تجارت است که سالها در دانشگاه های واقعی این علوم را تدریس و در عرصه عمل اقدام کرده باشند. وگرنه نخبه سازی فلان آقازاده و فلان دوست و آشنا و فامیل و میز ریاست دادن به اینها همین می شود که هست.

باید قانون نویسی و اجرا و مدیریت و حسابرسی را در عرصه های مختلف به متخصصین واقعی داد و دست از چاله کردن برای ثروت مردم کشید وگرنه هیچ چیزی اصلاح نخواهد شد.

این کارها حتی به وسیله قوه قضائیه قوی هم راست و ریست نمی شود. از این مسیر، فساد کلی قابل کنترل نیست. بازی موش و گربه نیست که یکی بدزدد و یکی بگردد اگر اگر کشفی صورت گرفت و سندی بود مدعی بشود و بعد بفرستد قوه قضائیه تا اگر اسناد کفایت می کرد برخورد شود. باید کار در بخش های اجرایی و قانون گذاری به کاردان داده شود. البته نه این مدیریتی که چند دهه است داخل سبدی ریخته شده و بصورت گردشی پست و سمت ها بینشان تیکه پاره می شود!

درد زیاد است شاید یک روز خود این کودکانی که دلاوری از آن صحبت می کنند و در فقر غوطه می خورند مفهوم واقعی آن را به ما بیاموزند که آن روز دیر است.

فاصله ها آنقدر زیاد شده که دیگر قابل اصلاح نیست!