خبر 21 سیما به دلیل قدمت بالا و خبر رسمی نظام، مایه آبروی کشور بوده است

گروه فرهنگی - سیدمهدی شریفی عضو هیئت‌علمی دانشگاه تهران در یادداشتی نوشت: خبر 21 سیما به دلیل قدمت بالا و خبر رسمی نظام، مایه آبروی کشور بوده و هر‌از‌گاهی تغییرات در این بخش خبری را متناسب با ذائقه مخاطب، یکی از تصمیمات استراتژیک رسانه می‌دانم؛ اما متأسفانه تجربه حداقل 15 سال گذشته نشان می‌دهد تحمیل هزینه سنگین ساخت دکور به بهانه نوآوری به دلیل توجه‌نداشتن به یک مسئله اصلی، فراموش شده است و هر‌ازگاهی با تغییرات ظاهری دنبال کسب شهرت رسانه‌ای هستند.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از روزنامه شرق،  ‌واقف هستید که فاصله میان جوامع و سازمان‌ها از حیث دانایی و نادانی بوده و چالش اصلی میان سازمان‌ها، چالش نیروی انسانی توانا و داناست؛ از‌این‌رو‌ منابع انسانی توسعه‌یافته نقشی اساسی در رشد، پویایی و بالندگی یا شکست و نابودی سازمان دارند.

قانون اساسی و اسناد بالادستی، توقع‌های بالایی از رسانه دارند و خبر رسانه ملی اگر نتواند خبری حرفه‌ای آن‌هم در عصر رقابتی حاضر داشته باشد، بالاترین ادبار به این توقع‌هاست. تحمیل هزینه‏های سنگین تغییر دکور و خرید تجهیزات پیشرفته، آن‌هم در فواصل زمانی سال‌های گذشته و بدون اعتنا به رشد حداکثری نیروی انسانی، نشان از حاکمیت گفتمان اموال‌محور به‌جای دانش‌محور است. منابع دانش‌محور به مهارت‌ها و دانش غیرمحسوس یک سازمان اشاره دارد که نمی‌توان آنها را تقلید کرد؛ زیرا با حریم‌ها و مرزهای دانش حفاظت می‌شوند و اتفاقا همین نیروی انسانی است که می‌تواند ادراک اجتماعی مخاطبان به خبر رسانه را که من آن را شهرت رسانه‌ای می‌نامم، تغییر دهد. ‌

درباره اصول حرفه‌ای و گمشده امروز خبر تلویزیون، به بهانه راه‌اندازی دکور جدید خبر ساعت 21، نباید فراموش کرد که با توجه به حضور شبکه‌های اجتماعی، باید هم‌زمان سیاست‌های غلط خبری با آرایش حرفه‌ای نیروی انسانی نیز تغییر کند؛ چراکه این دو مانند دو بال یک پرواز می‌مانند. ‌شما ببینید در عرصه سیاست‌گذاری همچنان خبر مسئولان، خبر اول است؛ حال آنکه در خبر، مردم باید حرف اول را بزنند و شما دیدید در کنداکتور و چینش خبری فصل دکور جدید، باز مخاطب حدس می‌زد که ترتیب خبرها چیست. امام می‌فرمود من خوشم نمی‌آید که وقتی تلویزیون را روشن می‌کنم، مردم در آن خبر اول نباشند!

مسئله اینجاست که اسراف در هزینه دکور، بدون توجه به تغییر در سیاست‌ها، بهره‌وری پایین و هیچ دارد.

با حاکمیت فضای مجازی نیز خبر تلویزیون باید آن سوی رویدادها را که مقابل چشمان مخاطبان نیست، پوشش دهد و با تحلیل‌های دقیق و بدون دست‌کاری، فاصله عقب‌افتادگی زمانی خود را از فضای مجازی جبران کند.

حاکمیت ژورنالیسم تحقیقی، یعنی اقناع در لوگوس که قدرت استدلالی بالایی دارد. اگر نگاه فراجناحی در خبر تلویزیون حاکم باشد و این دولت و آن دولت و این مجلس آن مجلس نشناسد، کار چالشی و تحقیقی می‌تواند جزء سیاست‌هایی باشد که در کنار تغییر دکور، به شهرت رسانه‌ای کمک کند.

درباره ساختار حرفه‌ای، فارغ از مباحث سیاست‌گذاری، اهتمام به توسعه نیروی انسانی سازمان رسانه‌ای، فصل دانشی موضوع شمرده می‌شود.

در خبر تلویزیون، تصویر حرف اول را می‌زند؛ پس کمترین جا برای ظهور قلم‌زدن و جهت‌دهی به ذهنیت مخاطب است که متأسفانه به تکرار شاهد آن هستیم. حاکمیت وی‌سی که قلم سردبیر یا خبرنگار در آن حرف اول را می‌زند، زمانی است که قدرت حضور در منطقه‌ای وجود ندارد. اگر هم تأکید جدی ما به بهره‌گیری از روایت در خبر است، برای اهمیت تأثیر روایت به‌جای ارائه اطلاعات صرف به مخاطب است که مجموعه اینها باید به‌طور موازی با تغییر دکور حرکت کند. نبود آموزش حرفه‌ای، بعضا نگاه امنیتی صرف در جذب نیروی انسانی، آشنا‌نبودن به اصول نگهداشت نیروی انسانی و به نظر من مهم‌ترین مسئله یعنی نبود خودمختاری شغلی در کارکنان خبر به‌مثابه کارکنان صنعتی خلاق، سبب می‌شود هزینه‌های دکور عملا به ثمر نرسد.

متأسفانه مدعیان سواد رسانه‌ای و سواد خبری نیز به دلیل نداشتن تجربه میدانی وسیع در این حوزه، این دو موضوع مهم را در انظار جامعه تقلیل داده‌اند و موضوع جانمایه‌داری را تحویل مخاطب به‌مثابه یک مطالبه از رسانه خبری دیداری نمی‌دهند که این خود مشکل دیگری است.