خیانت‌های بیولوژیک آمریکا در حق بشر

به گزارش بولتن نیوز، حدود یک سال پیش، تعدادی از نمایندگان کنگره آمریکا از وزارت دفاع این کشور خواستند درباره گزارش‌هایی که می‌گوید ارتش آمریکا از کنه به عنوان سلاح استفاده کرده است، توضیح دهد. به نظر می‌رسد ارتش آمریکا از کنه به عنوان ناقل بیماری از این حشره و در قالب یک سلاح در برابر دشمنانش استفاده کرده و بیماری‌هایی را شیوع داده است.

 

سالانه ۳۰۰ تا ۴۲۷ هزار مورد جدید بیماری عفونی لایم بر اثر نیش کنه در آمریکا ثبت می‌شود و کمیته سلامت کنگره می‌خواهد اطمینان یابد ارتباطی میان این واقعیت و آزمایش‌های محرمانه وزارت دفاع وجود ندارد.

 

در همین راستا، کریستوفر اسمیت، نماینده جمهوری‌خواه ایالت نیوجرسی در مجلس نمایندگان آمریکا گفت: بازرس کل درباره استفاده وزارت دفاع از کنه‌ها و دیگر حشرات به عنوان سلاح بیولوژیکی در طول سال‌های ۱۹۵۰ تا ۱۹۷۵ تحقیق خواهد کرد. مجلس نمایندگان آمریکا معتقد است پنتاگون پیش از اقدام به استفاده هر سلاحی علیه دشمنان آمریکا باید نمایندگان را در جریان بگذارد تا در صورت لزوم از نتایج مرگبار آن جلوگیری شود.

 

گفتنی است که بیماری لایم نوعی عفونت چندسیستمی است که به وسیله نیش نوعی کنه منتقل می‌شود و آهو و موش در چرخه این بیماری هستند. مهم‌ترین علائم این بیماری تب، سردرد، خستگی، افسردگی و خارش شدید پوستی است.

 

چندی پیش، انتشار کتابی با عنوان «گزیده شده؛ تاریخ محرمانه بیماری لایم و تسلیحات بیولوژیکی» توجه افکار عمومی آمریکا را به ارتباط احتمالی بیماری لایم و تحقیقات مخفیانه پنتاگون جلب کرد. نویسنده این کتاب فردی به نام ویلی برگردوفر، یک دانشمند سلاح بیولوژیکی است.

البته این تئوری نقض‌هایی نیز دارد. به طور مثال برگردوفر تا سال ۱۹۸۲ یعنی تقریبا یک دهه پس از اینکه ادعا شد کنه لایم برای ایجاد بیماری عمومی مورد استفاده قرار گرفته است، آن را ثابت نکرد. از سوی دیگر، دانشمندان دیگر هم این ادعا‌ها را رد کرده‌اند و هیچ مدرکی دال بر صحت این موضوع وجود ندارد. اما چیزی که کاملا مشخص است این است که آمریکا سابقه طولانی در آزمایش سلاح‌های بیولوژیکی روی عموم مردم دارد.

 

می‌توان گفت که برنامه تسلیحات بیولوژیکی ایالات متحده از جنگ جهانی دوم آغاز شد. اما اولین آزمایش عمومی واقعی تا سال ۱۹۴۹ اتفاق نیفتاد؛ یعنی زمانی که دانشمندان باکتری‌های بی‌ضرری را در سیستم تهویه هوا در پنتاگون قرار دادند تا ببینند سلاح بیولوژیکی چگونه به نظر می‌رسد.

 

یک سال بعد، نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا عملیاتی را تحت عنوان «دریا- اسپری» (Operation Sea-Spray) انجام داد. در این عملیات، در ساحل سانفرانسیسکو در کالیفرنیا دو نوع باکتری با نام‌های باسیلوس گلوبیگی و سراشیا مارسسنس پاشیده شد. قرار بود که این باکتری‌ها بی‌خطر باشند، اما باسیلوس گلوبیگی فاجعه انسانی به وجود آورد و بعد‌ها در لیست باکتری‌های بیماری‌زایی قرار گرفت که از مسمومیت غذایی ناشی می‌شود و به افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، آسیب می‌زند. در این عملیات ۱۱ نفر به دلیل عفونت شدید راهی بیمارستان سانفرانسیسکو شدند و یکی از آن‌ها با نام ادوارد نوین سه هفته بعد بر اثر همین باکتری درگذشت.

در سال ۱۹۵۱ نیز آزمایش‌هایی در مرکز تامین نیروی دریایی نورفولک در ویرجینیا -پایگاه عظیمی که نیروی دریایی آمریکا را تجهیز می‌کند- انجام شد. در این آزمایش هاگ‌های یک نوع قارچ پخش شد تا ببینند چطور می‌توانند کارگران را از طریق جعبه‌های بسته‌بندی شده آلوده کنند. بیشتر این کارگران آفریقایی- آمریکایی بودند و دانشمندان می‌خواستند نظریه‌ای را آزمایش و ثابت کنند که بیشتر از قفقاز‌ها مستعد ابتلا به بیماری‌های قارچی هستند.

 

آزمایش بعدی مربوط به سال ۱۹۹۷ می‌شود که در آن شورای ملی تحقیقات فاش کرد آمریکا از مواد شیمیایی نیز برای آزمایش سلاح‌های بیولوژیکی در دهه ۵۰ میلادی استفاده کرده است. در این آزمایش، سولفید کادمیوم روی توسط یک هواپیما در هوای تعدادی از شهر‌های آمریکا از جمله سنت‌لوئیس در میسوری و مینیاپولیس در مینه‌سوتا پخش شد. دلیل انتخاب این شهر‌ها مشابهت آن‌ها به مسکو از نظر نوع زمین، آب و هوا و جمعیت بود.

 

شورای ملی تحقیقات در آن زمان اعلام کرد که هیچ کس در اثر این آزمایش صدمه نمی‌بیند و سطح مواد شیمیایی به کار رفته در این آزمایش در حدی نیست که مضر باشد، اما در سال ۲۰۱۲، یک استاد جامعه‌شناسی با نام لیزا مارتینو- تیلر ادعا کرد که در این دو منطقه میزان سرطان بسیار بالایی ثبت شده که مربوط به مواد رادیواکتیو است.

 

ارتش آمریکا به غیر از آزمایش‌های هوای آزاد، سابقه استفاده از حشرات آلوده در تسلیحات خود را نیز دارد. به عنوان مثال، در سال ۱۹۵۴ ارتش آمریکا آزمایش Big Itch را انجام دادند. این آزمایش برای پاسخ به این سوال انجام شد که آیا کک‌ها را می‌توان داخل بمب بارگذاری کرد. این آزمایش‌ها فقط چند سال پس از آن صورت گرفت که شوروی‌ها آمریکا را متهم کردند که قوطی‌های پر از حشرات آلوده به رقصاک یا کره (نام گروهی از بیماری‌ها که موجب حرکتی پرشی و غیرارادی به ویژه در شانه‌ها و مفاصل خاصره‌ای - رانی و صورت و موجب پیچ و تابی شبیه به رقص در بدن می‌شوند) و همچنین طاعون را در طول جنگ کره راهی این کشور کرده‌اند. ارتش آمریکا این اتهام را «یک کارزار ضداطلاعاتی» خواند و کاملا آن را انکار کرد.

 

یکی دیگر از آزمایش‌های تسلیحات بیولوژیک آمریکا در سال ۱۹۶۲ برنامه‌ریزی شد. آزمایشی که بعد‌ها رابرت مک‌نامارا، وزیر دفاع وقت آمریکا آن را پروژه ۱۱۲ خواند. بعد از این پروژه بود که آزمایش‌های سلاح‌های بیولوژیکی آمریکا به صورت گسترده‌تری انجام شد و تحقیقات بسیاری در این زمینه صورت گرفت.

 

در همین راستا در سال ۱۹۶۶ آزمایش بحث‌برانگیزی در متروی شهر نیویورک انجام شد و در آن دانشمندان لامپ‌های کم‌نوری را با باکتری‌های باسیلوس گلوبیگی پر کردند و سپس آن‌ها را در ایستگاه‌های مختلف مترو تخلیه کردند. این باکتری‌ها از طریق سیستم مترو مسافت‌های زیادی پخش شدند و هزاران شهروند آمریکایی هوای آلوده آن را تنفس و با لباس‌هایشان باکتری‌ها را به مکان‌های دیگر حمل کردند.

 

در سال ۲۰۰۸، دفتر پاسخگویی دولت آمریکا اذعان کرد که به لطف پروژه ۱۱۲ و آزمایش‌های دیگر ارتش آمریکا، ده‌ها هزار غیرنظامی در معرض عوامل بیولوژیکی قرار گرفته‌اند.

 

در همین گزارش اشاره شده است که از سال ۲۰۰۳، وزارت دفاع آمریکا در تلاش است تا به افرادی را که در معرض پروژه ۱۱۲ قرار گرفتند، شناسایی و به آن‌ها در مورد این پروژه اطلاع‌رسانی کنند. اما این ادعا با واکنش شدید ارتش آمریکا مواجه شد و ارتش اعلام کرد که این پروژه موجب هیچ بیماری مضر و جدی نشده است، اما آزمایش‌های گرفته شده از افراد نشان می‌دهد که آن‌ها سال‌هاست که از بیماری‌های عفونی رنج می‌برند و تحت درمان طولانی‌مدت هستند.

 

اینکه آیا تحقیقات کنگره، حقیقت ماجرا را فاش خواهد کرد و نشان خواهد داد که کنه‌های آلوده دست‌ساز آمریکا وجود داشته یا نه، مشخص نیست. در هر صورت این تحقیقات می‌تواند پیش‌درآمدی برای فاش شدن برنامه‌های مخفی‌ای باشد که هنوز هیچ کس در مورد آن‌ها نمی‌داند. همچنین ممکن است اطلاعات بیشتری را درباره آزمایش‌هایی بدهد که بدون اطلاع و رضایت مردم روی آن‌ها انجام شده است. ممکن است ماجرای کنه‌های آلوده چیزی غیر از یک داستان علمی- تخیلی نباشد، اما به جرات می‌توان گفت که اگر این ماجرا ثابت شود، این نخستین باری نیست که آمریکا دست به چنین کار‌های تروریستی‌ای می‌زند و مطمئنا آخرین بار هم نخواهد بود.