مدیران رسانه ملی در خواب و تلویزیون در حال تبدیل شدن به حیاط خلوت مدیربرنامه ها

گروه فرهنگی: هفته گذشته برنامه دورهمی که مهران مدیری اجرای آن را بر عهده دارد، میزبان یک خواننده جوان پاپ بود. آرون افشار برای چندمین بار طی ماه های گذشته در برنامه های اینچنینی صدا و سیما حاضر شد و از فرصت حضور در رسانه ای فراگیر به وسعت رسانه ملی حداکثر بهره را برد.

 

به گزارش بولتن نیوز، اما اینبار حضور افشار با حواشی زیادی همراه بود. مهران مدیری که سابق بر این میزبان خوانندگان جوان دیگری در برنامه اش بوده است، با انواع سوالات به دنبال این می گردد که عیار این چهره های تازه به دوران رسیده را بسنجد و به مخاطبان نشان دهد. از بد حادثه در گیر و دار همین شکل از سوالات مدیری، آرون افشار که بهره چندانی از سواد هم ندارد و تنها خواننده ای با صدای مناسب است، در پاسخی شایسته به سوالات مدیری در ماند و نتوانست عرض اندامی کند و بر عکس هدفی که پشت حضور چندباره اش در تلویزیون متصور بود، اینبار تیرش به هدف ننشست و تبلیغ منفی هم برایش انجام شد.

اما نفس حضور چهره ای همچون افشار در تلویزیون را باید در سه محور مورد بررسی قرار داد. در اولین محور باید به این موضوع توجه کرد که چرا نسل جدیدی که پا به عرصه هنر گذاشته اند و توسط برخی مدیربرنامه ها و با شیوه های نوین بازاریابی نامی برای خود بهم زده اند، تا این اندازه از سواد بی بهره اند. این داستان تنها محدود به این جوانک تازه به  دوران رسیده نمی شود و بارها شاهد بوده ایم هم سن و سالان وی که در همین برنامه دورهمی حضور یافته اند، همچون افشار بهره ای از حداقل دانش نبرده اند. اما هستند جوانانی که با علم فراوان به این علت که حاضر نیستند همچون این ها، به میل مدیربرنامه ها و مافیایشان کار کنند، فرصت حضور در رسانه ها و انتشار گسترده کارهایشان را پیدا نمی کنند.

اما در وهله دوم باید پرسید چه اتفاقی می افتد که برخی برنامه های رسانه ملی تبدیل می شوند به مکانی برای خودنمایی این افراد تازه به دوران رسیده؟! مدیربرنامه های معروفی که پشت این داستان حضور دارند، برای افزایش درآمد خود و به اصطلاح معروف کردن خواننده تحت مدیریتشان، با تهیه کنندگان برنامه های تلویزیون ارتباط می گیرند و طی توافقی با آن ها، قرار می گذارند که این چهره های جوان به برنامه آن ها بروند و آهنگی بخوانند و چندکلامی صحبت کنند و تمام. در واقع همه داستان حضور امثال آرون افشار در برنامه ها در همین رابطه میان مدیربرنامه ها و سازندگان برنامه ها خلاصه می شود و تبلیغی که بناست برای به چشم آمدن آن ها انجام شود.

اما در آخر باید این سوال را از مدیران رسانه ملی پرسید که چرا اجازه می دهند از بیت المال و آنتن رسمی جمهوری اسلامی برای این افراد تبلیغ انجام بشود؟! چرا نظارت درست و درمانی صورت نمی گیرد که فرصت ابراز وجود برای این افراد فراهم نشود؟! اگر بناست که از جیب بیت المال صرف این جماعت شود و فردا روزی برای اینکه به چشم بیایند و از غافله عقب نمانند، یک چشم و ابرویی هم برای نظام بیایند و همین صدا و سیما را سیبل حملات خود کنند، چرا باید برای آن ها تبلیغی هم انجام شود آن هم در حالی که حداقل ارزش های هنری را برای تبلیغ شدن نیز ندارند و بسیار بهتر از آن ها هرگز راهی به رسانه ملی نیافته اند؟! مدیران ساختمان شیشه ای باید فکری به حال و روز برنامه هایشان و نظارتی که بر آن ها دارند، بکنند و فرصت اینگونه باندبازی ها و کارهای مافیاگونه را از مدیربرنامه ها و تهیه کنندگان بگیرند.