تحریم جشنواره فجر و نقاب هایی که کنار می روند!

گروه فرهنگی: پس از مشخص شدن علت سقوط هواپیمای اوکراینی، برخی از سلبریتی ها شروع کردند به واکنش نشان دادن و در یک حرکت هماهنگ شده کمپینی توسط برخی از آن ها شکل گرفت که به موجب آن از حضور در جشنواره های هنری فجر انصراف دادند.

 

به گزارش بولتن نیوز، این قضایا ابتدا از سوی برخی اهالی تئاتر و هنرهای تجسمی برای شرکت در جشنواره های مربوط به رشته هایشان آغاز شد و اهالی سینما نیز در ادامه به جمع ایشان اضافه شدند. اضافه شدن اهالی سینما و موسیقی و برخی از مجریان ورشکسته صدا و سیما که مدت ها بود در شبکه ای اجرا نداشتند، موجب شد که واکنش هایی نسبت به این اقدام ریاکارانه صورت بگیرد. برای مثال سارا بهرامی در حالی انصراف از حضور در جشنواره فیلم فجر را اعلم کرد که اساسا فیلمی در جشنواره نداشت و یا ترانه علیدوستی خود را اسیر نظام نامیده بود و خوشحال بود که این برای هفتمین سال است که در جشنواره فیلمی ندارد. همین بازیگر اما فراموش کرد بگوید که در طول این هفت سال یا فیلمی نداشته و یا مشغول بازی در یک سریال شهرزاد با حقوقی نجومی و از جیب بیت المال بوده است.

 

در هر حال این داستان ها ادامه داشت و همین حضرات در ادامه دورویی ها و ریاکاری های خود حتی حملاتی را علیه عده ای دیگر از هنرمندان که سکوت کرده بودند و با ایشان همراه نبودند، ترتیب دادند. کار حتی در این زمینه به جایی کشید که یک سیروان خسروی، خاننده پاپ با مهراب قاسمخانی که یکی از نویسندگان سریال های طنز تلویزیونی است، شروع کردند به افشاگری از پشت پرده های مالی خود و منفعتی که از تبلیغات برای دولت تدبیر و امید به دست آورده اند.

 

جالب است که بسیارزی از دوستان رسانه ای به سمت یکی از این ها غش و صحبت های او را بزرگنمایی کردند در صورتی که واقعیت این بود که آن فرد هم علی رغم صحبت هایش منفعت کمی از اجراهای دولتی نصیبش نگشته بود. همین وضعیت در مورد شهاب حسینی که این روزها ساکن آمریکاست وجود دارد. وی از آن جا نامه نوشته است که فجر را تحریم نکنید و این کار اشتباه است. همین کلیدواژه برخی از دوستان ما را به هیجان آورده که دم آن بازیگر گرم و چقدر فهمیده اما عزیزان ما توجه نکرده اند که این بازیگر گرامی در طی دو بیانیه خود، عدم تحریم جشنواره فجر را نه از بابت شوق به نظام بلکه از بابت استفاده از تریبون رسمی برای اعتراض به نظام توصیه کرده است. وی در هر دو نامه خود گفته است که این تریبون بهترین جایی است که می توانیم با مردم همدردی کنیم و همراهی خود را نشان دهیم و صدای آنها باشیم.

جالب است که حسینی در ادامه به همکاران خود گفته است که ریاکاری نکنند زیرا همگی از مواهب ارتباط با حکومت برای ساخت آثارشان بهره برده اند. وی علی رغم ظاهر خوب بیانیه اش دروغی آشکار نیز می گوید. وی مدعی می شود در تمام طول فعالیتش تنها دو بار در آثاری که توسط نظام حمایت می شده و بار مالی آن بر روی دوش دستگاه های فرهنگی دولتی بوده، حضور داشته است. دروغی که مشخص نیست با توجه به چه عاملی مطرح گشته است. یادمان نمی رود که همین آقای بازیگر و نوید محمدزاده که وی را تایید کرده است، هر دو با مجری گری در صدا و سیما کار خود را شروع کردند. یادمان نمی رود که ایشان چندین و چند سریال تلویزیونی بازی کردند و اساسا حقوق بگیر صدا و سیمای حکومتی بودند. چگونه امروز مدعی شده اند که من فقط دو بار با دستگاه های فرهنگی نظام همکاری داشته ام؟!

خلاصه که قضیه تحریم جشنواره فجر مانند یک غربال عمل کرد که در آن نفاق بسیاری از این جماعت برای طرفدارانشان هم روشن شد و عداوت با جمهوری اسلامی این افراد به صورتی واضح بیرون ریخته شد. این اتفاقات بسیار مبارک هستند و به نظر می رسد نباید نسبت به آن اظهار نگرانی کرد زیرا ماهیت افراد و حقیقتی که پشت نقاب هایشان پنهان کرده بودند، آشکار شد و دیگر این امکان برایشان فراهم نیست که به راحتی بتوانند از جیب مردم بخورند و کیف کنند و در ظاهر ادای اپوزوسیون دربیاورند زیرا حقیقت امروز دیگر از روز روشن تر است.