آیا نوبخت به دنبال شریک جرم برای خودش می گردد؟!

گروه سیاسی_سید محسن عبدالهی: بحث پیرامون لایحه بودجه ای که دولت به مجلس ارائه کرده، فراوان است. لایحه ای که با توجه به درآمدهای تخیلی و پیش بینی خصوصی سازی گسترده که پیش از این نحوه اجرا شدنش را شاهد بوده ایم، توسط برخی بودجه اشرار نامیده شده است.

 

به گزارش بولتن نیوز، نفر اول بستن چنین بودجه در دولت، رییس سازمان برنامه و بودجه یعنی محمدباقر نوبخت است که شاهکار مدیریتی اش در چند سال اخیر و علی الخصوص همین ایامی که در آن قرار داریم، به خوبی به چشم می آید، در مقابل انتقادات فراوان به لایحه بودجه سال 99، معترض شده است که به جای هو کردن، راه نشان ما بدهید. در واقع آقایانی که خود را ژنرال می دانستند و برترین های هر رشته ای در ایران، امروز از منتقدان طلب یاری می کنند؟! یعنی باید این صحبت نوبخت را باور کرد؟!

حقیقتش قبول کردن این مساله بسیار دشوار است و بیشتر اینگونه به نظر می رسد که نوبخت به دنبال شریک جرم برای خود می گردد زیرا با توجه به آن چه که تحویل مجلس شده، بدون شک شاهد مشکلات و اعتراضات فراوانی در کشور خواهیم بود. با توجه به این واقعیت دولت و علی الخصوص نوبخت بدشان نمی آید که یا شریک برای اشتباهات خود پیدا کنند و یا بگویند که ما نظر خواستیم و پذیرای سخن کارشناسان بودیم اما کسی به ما کمک نکرد و شد آن چه نباید می شد!

اما حقیقت چیز دیگری است. اگر بنا بود که دولت صحبت های منتقدان و کارشناسان را بشنود، در طول بیش از 6 سال گذشته به این هشدارها اهمیت می داد. بر فرض که از آن رفتارهای قبلی خود متنبه شده باشد و بخواهد نظر دیگران را هم بشنود، می بایست پیش از ارائه لایحه به مجلس به سراغ کارشناسان می رفت و نه بعد از تقدیم آن به مجلس و گرفتن رای موافق کمیسیون تلفیق با لطایف الحیلی.

ژنرال اقتصادی حسن روحانی در ادامه صحبت هایش این مساله را هم فراموش نکرده بگوید که تمام راه های دور زدن تحریم ها شناسایی شده است. و اگر راهی برای لغو تحریم ها باشد، دولت مانند سال 92 مجددا آن کار را انجام خواهد داد. نوبخت به خیالش با جماعتی ساده لوح و عقب افتاده طرف است که چیزی نمی دانند و از خسارت لوایحی مانند فاتف بی خبر هستند. امروز که بر سر تصویب fatf  و پالرمو میان دولت و مجمع تشخیص مصلحت نظام اختلاف است و اعضای دولت هر روز به گونه ای مجمع و کشور را تهدید به عواقب ناخوشایند عدم تصویب آن ها می کنند، صحبت نوبخت از شناسایی تمام راه های دور زدن تحریم ها سخن می گوید و ابراز ناراحتی می کند دیگر قابل قبول نیست. مگر نتیجه اصرار شما برای پیوستن به fatf نتیجه ای جز بسته شدن همه راه های دور زدن تحریم ها را در پی دارد؟!

نوبخت راه حل را در مذاکره می داند. مذاکره ای همانند آن چه که منجر به برجام نافرجام شد. همان برجامی که نهایتا کاپ اخلاق را به دست روحانی رساند تا به آن افتخار کند. مذاکره جدیدی هم اگر از طرف این دولت در پیش باشد، با این مذاکره کنندگان و عقبه فکری و سابقه درخشانشان، هیچ اتفاق متفاوتی رخ نخواهد داد و برجام های بی سرانجام بیشتری در مسائل مختلف به کشور تحمیل خواهد شد. به همین دلیل بهتر است که نوبخت به جای بازی با الفاظ، کار خود را به درستی انجام بدهد و با روح و روان مردم بیش از این بازی نکند.