آخرین ساخته مصطفی کیایی، مطرب با بازی پرویز پرستویی بر پرده سینماها در حال اکران است
مطرب چنان از منظر سینمایی بی مایه و ضعیف است که گویا یک کارآموز سینما که همچنان مشغول ساخت آثار مبتدیانه کارگاهی برای ارائه به اساتید خود است، پشت دوربین نشسته.
گروه هنری_سید محسن عبدالهی: اگر پیگیر سینمای ایران باشید، حداقل یک یا دو فیلم از آثار مصطفی کیایی را دیده اید. فیلمسازی جوان که از اولین فیلم بلندش که ضدگلوله نام داشت و اثری دفاع مقدسی بود تا فیلم قبلی یعنی چهارراه استانبول همواره دغدغه مند نشان می داد و در کنار توجه به مسائل جامعه، روایت و احترام به مخاطب و سینما نیز برایش اهمیت فراوانی داشت و آثارش نیز غالبا به فروش خوبی دست پیدا می کردند. اما حکایت فیلم آخرش یعنی مطرب، داستان دیگری است.
به گزارش بولتن نیوز، مطرب چنان از منظر سینمایی بی مایه و ضعیف است که گویا یک کارآموز سینما که همچنان مشغول ساخت آثار مبتدیانه کارگاهی برای ارائه به اساتید خود است، پشت دوربین نشسته. در مطرب با چیزی طرفیم که هرگز به مرحله فیلم سینمایی شدن نخواهد رسید. هرگز خنده آنچنانی نخواهیم داشت. هرگز دغدغه کارگردان را درک نخواهیم کرد. هرگز نخواهیم فهمید که چرا کارگردان ضد گلوله و بارکد و خط ویژه به ساخت مطرب می رسد و چندین هرگز دیگر.
به نظر می رسد کیایی قصد داشته فیلمی بسازد انتقادی با این مضمون که انقلاب اسلامی باعث نابودی هنر در ایران شده است اما به گونه ای کار را پیش می برد که احتمالا خود او هم این فرضیه خنده دار را باور نخواهد کرد. اگر قرار بود که با ظهور انقلاب، هنر در این مملکت نابود شود، هرگز جشنواره فجری هم برپا نمی شد که مصطفی کیایی را مفتخر کند به دادن جایزه ای و با حمایت از وی، نام او را بر سر زبان ها بیاندازد.
مهملاتی که در مطرب به مخاطب تحویل داده می شود آن هم با زبانی قاصر و به ابتدایی ترین شکل که انسان را بیشتر از اینکه به یاد فیلمی از سازنده خط ویژه بیندازد، به یاد خزعبلات ساخته ضدانقلاب به اسم فیلم سینمایی از شرایط ایران می اندازد. حقیقتش این است که به علت همین میزان از بی مایگی، از نقد فنی فیلم سینمایی مطرب صرف نظر کردم و ترجیح می دهم با چند سوال این مطلب را به پایان برسانم.
اولین سوالم از خود مصطفی کیایی است. قطعا کیایی بهتر از هر فرد دیگری می تواند توضیح بدهد که چرا دچار نزولی اینچنینی گشته و چه بلایی بر سر آن فیلمساز با استعداد و خوش ذوق آمده است؟! دیگر اینکه بد نیست کیایی به این سوال هم پاسخ بدهد که اگر طبق آن چه که او در مثلا فیلمش به هم بافته است، هنر پس از انقلاب تعطیل شد و هنرمند برای بروز هنرش می بایست از این کشور مهاجرت کند، چرا تاکنون در ایران مانده و حتی جایزه ای کاملا دولتی را از همین حکومت دریافت کرده است؟!
چرا به خود اجازه داده که این حکومت و نظام به او اعتبار ببخشند و تاکنون مانند آن دیگرانی که مدعی است به خارج رفته و موفق بوده اند، به خارج از کشور نرفته است؟! اگر آن طرف خوب است و او هم مدعی است که در حرفه خود کاملا حرفه ای و درجه یک می باشد، چرا تاکنون تلاشی نکرده تا بتواند کار خود را در خارج از کشور دنبال کند؟! البته که احتمالا خود کیایی هم بداند با آن چه که در مطرب ساخته و پرداخته، جایی جز شبکه های سعودی و ضد انقلاب تحویلش نخواهند گرفت.
در آخر سوالی هم دارم از پرویز پرستویی. بازیگری که تمام اعتبار و شهرت و محبوبیتش را از حضور در نقش هایی ارزشی به دست آورده و بارها در واقعیت هم در جلد یک فرد معتقد به انقلاب اسلامی اما متتقد به برخی کم و کاستی ها فرو رفته است. چگونه می شود فردی آن عقاید و رفتارها را از خود بروز بدهد و حاضر شود نقش یک مطرب را بازی کند و بارها در فیلمی که تنها عنصرش برای خندادن یک شوخی سخیف و مبتذل جنسی است که چندین و چندبار هم تکرار می شود، بازی کند و با حضورش اعلام کند که انقلاب مانعی بر سر راه هنر و هنرمندان بوده است.
جالب اینکه خود او تمام اعتبارش را از حضور در نقش شخصیت های انقلابی به دست آورده است. اگر داستان پول است که وا اسفا بر سینمای ایران و پرویز پرستویی و اگر قضیه بر سر تغییر جهت دادن است، منتظر هستیم که وی صریحا بیاید و بگوید که اشتباه کردم در آن نقش ها بازی کردم و پشیمانم و از این به بعد در اینگونه فیلم ها حضور پیدا خواهم کرد تا ببیند که چگونه سکه اش از رونق خواهد افتاد و اعتبارش در پیش مخاطب از بین خواهد رفت.
چند سالی است به دلیل بی محتوایی فیلم های ایرانی ، خیلی فیلم ایرانی تماشا نمیکنم ، در عین حال به خاطر همراهی خانواده هر از چند گاهی به سینما میروم و اجبارا یک فیلم ایرانی میبینم.
در تمام این سالها معدود فیلم هایی بوده اند که بعد از خروج از سینما ، بابت وقت از دست رفته ، افسوس نخورده باشم.
البته مطرب یکی از آن فیلم هاست.
تعجب کردم وقتی دیدم نوشته اید نزول وحشتناک کیایی و پرستویی!!!!!!!!!!!
فیلمی سراسر طنز
ظاهر کمیک و تصویر تلخ سرنوشت پایمال شده مردم
به نظرم این تیتر """"نزول وحشتناک کیایی و پرستویی!!!!!!!!!!!"""" را کسی نوشته که یا خیلی جوان است و یا دور از زندگی روزمره 40 ساله ایرانیان
چرا ما فردی مثل پرویز پرستویی و دیگران را قهرمان می دانیم و از او انتظار رفتار قهرمانانه!
کدام قهرمان، او یک بازیگر است و نه بیشتر
ما در دوره قهرمانان پوشالی هستیم که جای قهرمانان واقعی را گرفته اند چون جلوی دوربین هستند و دیده می شوند. در صورتی که، در هستی قهرمانانی هستند که با ارزش ترین عنصر زندگیشان، که همانا عمر و جانشان است را برای اهداف والایی هزینه می کنند و دیده هم نمی شوند.
واقعا متاسف هستم که خودبنده ارادت خاصی به پرویز پرستویی داشتم ولی الان همه مثل یک زلزله نابودشد
وبرای سینمای ایران باوجود این همه شهید به اینجا کشیده شد
من به عنوان یک شهروند ایرانی و از خانواده های جانبازان از آقای مصطفی کیایی
و پرویز پرستویی بابت ساخت این فیلم توضیح میخواهم
اگر توضیحی ندارند بهتر است کشور را ترک کنند و به اون کشوری تشریف ببرند که دوست دارند.
او برند نیست که تغییر نکند بازیگر است بازیگررررررررررر!!!
اولا این یک فیلمه و بعضی ها با واقعیت اشتباه گرفتن
دوما هم کارگردانی عالی بود و هم بازیگران. واقعا خسته نباشید میگم به همه ی عوامل
وسوم به عقیده ی بعضی ها مملکت ما گل و بلبله و هیچ مشکلی نداره که به اون پر داخته بشه واسه همین فورا به این چنین فیلمهایی اعتراض میکنن
ما چه ملت بدبختی هستیم که این آشغال عنوان پرفروشترین فیلم تاریخمون رو یدک میکشه
.....به اون کسی که نشسته در چایگاه مدیر فرهنگی مملکت اسلامی و مجوز و امکانات به همچین فیلمی میده
در عجبم از بی بصیرتی مسئولینی که مجوز تولید و پخش چنین فیلم های سخیف و ضد ارزشی را صادر میکنند. در جایی که یکی از دغدغه های امروزه کشور ما، ارتقاء فرهنگ اصیل ایرانی-اسلامی است، عقده هایی از اتاق خواب و مشروب و رقص و آوازه خوانی مختلط زن و مرد گشوده می شود. گویا نویسندگان و کارگردانان ایران عزیزمان، چند سالی است که به دنبال زنان بازیگر خارجی افتاده اند تا فرهنگ برهنگی و روابط غیر معروف فرهنگی- دینی را با خیال راحت به نمایش بگذارند و بازیگران مرد کشور ما حتی آنهایی که به استوره و الگو تبدیل شده اند، تن به این انحطاط و ابتذال بدهند.