۵ فیلم برتر ژانر اکشن برای دوستداران تعقیب و گریز با خودرو

گروه فرهنگ و هنر: تعقیب و گریز با خودرو یکی از شاخصه های اصلی ژانر اکشن است. یک فیلم اکشن هیچگاه کامل به نظر نمی رسد مگر اینکه یکی از شخصیت ها پشت فرمان یک خودرو پریده و با سرعت فراوان شخصیت دیگر را در مسیری طولانی تعقیب نماید. کاملاً قابل درک است که همه سکانس های تعقیب و گریز فیلم ها جذاب و هیجان انگیز نیستند که از تدوین ضعیف یا فیلمبرداری بی روح یا حتی اتکای بیش از حد به جلوه های ویژه کامپیوتری ناشی می شود، عواملی که می توانند به خسته کننده بودن یک سکانس تعقیب و گریز منتهی شوند.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از روزیاتو، برخی نیز تنها به این دلیل که سکانس های بسیار خوبی در این ژانر دیده ایم برایمان بی کیفیت به نظر می رسند. با این وجود برخی کارگردانان مانند جیمز کامرون و جورج میلر همیشه در ساخت بهترین سکانس های تعقیب و گریز که نفس را در سینه ما حبس می کنند مهارت داشته اند. در ادامه این مطلب می خواهیم شما را با ۵ فیلم برتر ژانر اکشن با بهترین سکانس های تعقیب و گریز با خودرو آشنا کنیم.

۵- ترمیناتور ۲: روز داوری (۱۹۹۱)

 

هیچ کسی به اندازه جیمز کامرون در ساخت دنباله ها تبحر ندارد. با «بیگانگان» (Aliens) و «ترمیناتور ۲: روز داوری» (Terminator 2: Judgment Day)، او فرمول فیلم اورجینال را به کلی تغییر داده و به مقدار قابل توجهی بر جذابیت و تنش موجود در فیلم افزود. در «بیگانگان» شخصیت ریپلی مجبور می شود نه تنها با یک بلکه چندین گونه از بیگانگانی که در فیلم اول معرفی شدند مبازه کند و البته مادرشان. در «ترمیناتور ۲: روز داوری»، مدل ترمیناتور فیلم اول خود به یک محافظ و یک مدل قدرتمندتر از آن به شخصیت منفی داستان تبدیل می شود. آن مدل قوی تر با یک کامیون ۱۸ چرخ غول پیکر، خودرو پلیس و حتی تنها با دو پای خود به تعقیب جان کانر و دوستانش می پردازد که یکی از بهترین و هیجان انگیزترین تعقیب و گریزهای خودرویی تاریخ سینما را در پی دارد.

۴- بولیت (۱۹۶۸)

 

فیلم «بولیت» (Bullitt) ساخته پیتر ییتس یک تریلر اکشن است که از دوران خود جلوتر بود. این فیلم در سال ۱۹۶۸ منتشر شد اما بسیاری از شاخصه های ژانر اکشن امروزی را بنیان نهاد. از فیلمبرداری شناور ویلیام ای فریکر تا موسیقی متن الهام گرفته از جاز لالو شیفرین، تاثیر فیلم «بولیت» را می توان در ۵۰ سال اخیر سینمای اکشن حس کرد هر چند سکانس انقلابی تعقیب و گریز آن را باید نقطه افتخار اصلی فیلم دانست. شاید به خاطر همین فیلم بود که بسیاری از فیلم های اکشن ساخته شده پس از آن به تعقیب و گریز خودرویی به عنوان یکی از عناصر اصلی خود روی آوردند. فرانک پی کلر، تدوینگر فیلم «بولیت» به خاطر تدوین این فیلم برنده جایزه اسکار شد که نقش این سکانس تعقیب و گریز را در کسب این افتخار نمی توان رد کرد.

۳- ارتباط فرانسوی (۱۹۷۱)

 

در فیلم «ارتباط فرانسوی» (The French Connection) تنها یک سکانس بزرگ تعقیب و گریز با خودرو وجود دارد اما همین یک سکانس چنان حیرت انگیز و فوق العاده است که کل فیلم بر اساس آن تعریف شده و ذره ای علاقمندان به خودرو را ناامید نمی سازد. خود فیلم، در کل و بدون توجه به این سکانس ماندگار، نیز یک تریلر جنایی کلاسیک است که هر دوستدار سینما باید ببیند. سکانس تعقیب و گریز  فیلم «ارتباط فرانسوی» حتی با استانداردهای امروزی و پس از نزدیک به ۵ دهه نیز هنوز تحسین برانگیز و جذاب است زیرا مخاطبان سینمای مدرن دیگر از استفاده بیش از حد از جلوه های ویژه کامپیوتری در چنین سکانس هایی از فیلم های اکشن خسته شده اند.

ویلیام فریدکین، کارگردان فیلم، در این سکانس به طور کامل از جلوه های واقعی برای به تصویر کشیدن تعقیب و گریز پاپای دویل با یک خلافکار که سوار بر یک قطار در حال فرار است استفاده کرده و به همین دلیل فیلم دارای یک تنش و کشمکش خام و دستکاری نشده ای است که در دورنمای فیلم های اکشن امروزی وجود ندارد.

۲- بچه راننده (۲۰۱۷)

 

با ترکیبی از موزیک گرامافونی و تریلر اکشنی که در فیلم «بچه راننده» (Baby Driver) وجود دارد، ادگار رایت نه تنها سکانس های تعقیب و گریز خودرویی خارق العاده ای را به تصویر می کشد بلکه این سکانس ها را بر اساس ریتم برخی از بهترین آهنگ های دنیای راک اند رول تصویربرداری و تدوین کرده است. هیچ چیز به اندازه تماشای ویراژهای یک راننده جوان در میان ترافیک برای فرار کردن از دست پلیس همراه با موسیقی جان اسپنسر بلوز جذاب نیست. انسل الگورت در نقش این بچه راننده بازی می کند که با گوش دادن به موسیقی های مورد علاقه مادرش می تواند بر روی رانندگی کردن با سرعت سرسام آور تمرکز کرده و در ادامه تصمیم می گیرد با رییس گروه خلافکاری که قبلاً برای وی کار کرده وارد درگیری شود.

۱- مکس دیوانه: جاده خشم (۲۰۱۵)

 

جورج میلر پس از سال ها به فرانچایز «مکس دیوانه» بازگشت درحالی که به خوبی می دانست چکار می خواهد بکند. یکی از معدود راه اندازی های مجدد در دنیای هالیوود که به اندازه فیلم های قبلی جذاب بوده و از هر لحاظ به پای آن ها می رسد فیلم «مکس دیوانه: جاده خشم» (Mad Max: Fury Road) بود که در واقع فیلمنامه رسمی نداشت. به جای فیلمنامه، میلر و تیم تصویرسازی او با ساخت استوری بوردهایی سعی کردند از این طریق داستان فیلم را روایت کنند.

با شخصیت پردازی با جزییات فراوان و تحت کنترل، میلر آزاد بود که از اکشن صرف برای پیشبرد و انتقال ماجرای فیلم به مخاطبان استفاده کند. «مکس دیوانه: جاده خشم» در واقع یک تعقیب و گریز بزرگ به اندازه یک فیلم کامل است در حالی که یک جنگ سالار پساآخرالزمانی در یک سرزمین بایر و تباه شده، با لشگر عجیب و غریب خود در تعقیب ژنرالی شورشی است که زنان او را آزاد کرده است.

 

منبع: روزیاتو