به گزارش بولتن نیوز، دکتر مسعود سلیمانی استاد تمام دانشگاه تربیت مدرس و از محققین برجسته در حوزه سلولهای بنیادی که به لحاظ مرتبه علمی جزو یک درصد دانشمندان برتر جهان از حیث استنادهای علمی در مجلات معتبر شناخته میشود؛ مهر ماه سال گذشته در قالب یک فرصت مطالعاتی عازم کشور آمریکا شد اما پیش از ورود به خاک این کشور به علت نامعلومی از سوی FBI دستگیر و زندانی شد.
این دانشمند ایرانی که در رشته خونشناسی (هماتولوژی) و سلولهای بنیادی تحقیق میکند، توسط موسسه آمریکایی «مایو کلینیک» که یکی از معتبرترین مراکز و دانشگاههای علوم پزشکی جهان است، برای انجام تحقیقات تخصصی به این کشور دعوت شد و برخلاف تمامی پروتکلهای دانشگاهی و تحقیقاتی، پلیس امریکا اقدام به بازداشت وی کرد.
در حال حاضر حدود 11 ماه از دستگیری این دانشمند ایرانی میگذرد و هیچ گزارش رسمی در خصوص دلیل بازداشت وی از سوی دولت آمریکا اعلام نشده است.
تاکنون نامههای زیادی به سازمان ملل، صلیب سرخ و انجمن هماتولوژی اروپا ارسال و بر مجرمنبودن ایشان تاکید شده است. دانشجویان دکتر مسعود سلیمانی نیز به سازمان ملل نامه نوشته و دوهزار و 600 امضای الکترونیک را ضمیمهاش کردهاند؛ اما به این نامه هم پاسخی داده نشده است.
آمریکایی ها مدعی اتهام دکتر سلیمانی مبنی بر تلاش برای دور زدن تحریم ها شدند؛ آنهم در حالیکه شواهد و قرائن چنین چیزی را نشان نداده و به همین جهت شائبه سیاسی بودن این اقدام وجود دارد.
دکتر سلیمانی که از بیماری رنج میبرد، بدون دراختیار داشتن داروهای مورد نیاز و عدم اجازه برای درمان، حدود یک سال است که در زندان «دیتون» جورجیا در ایالت آتلانتای آمریکا به سر می برد. آن هم بدون برگزاری جلسه رسمی دادگاه و بدون اعلام جرم مشخص.
برای بررسی بیشتر وضعیت این دانشمند ایرانی، با خانم دکتر مهناز ربیعی همسر ایشان گفتگو کردیم که در ادامه میخوانید:
حدود 11 ماه از بازداشت همسرتان آقای دکتر سلیمانی توسط پلیس آمریکا می گذرد و علت مشخصی برای بازداشت اعلام نشده جز یک مورد مبهم که آمریکاییها گفتند این بازداشت به اتهام تلاش ایشان برای دور زدن تحریمها صورت گرفته و یا اینکه کارکردن ایشان بر روی سلول های بنیادین را مشکوک و آن را جزو موارد تحریمی اعلام کردند. خود شما در این باره چه نظری دارید و آیا موضوع خاصی در این رابطه به شما و یا خانواده و یا مسئولان مربوطه اعلام شده است؟
ربیعی: آنچه که ما اکنون از رفتار دولت آمریکا در خصوص پرونده دستگیری دکتر سلیمانی مشاهده کردهایم چیزی جز گروگان گیری و اسارت ایشان نبوده است.
دکتر سلیمانی در زمینه علم Stem Cell کار میکند و در این رشته یک فرد شاخص و شناخته شده هست. همسر من نه در آمریکا بوده و نه مادهای خریده و نه چیزی به ایران آورده. این مواردی هم که آمریکاییها مطرح کردند و مدعی هستند که جزو تحریم ها بوده و گفتند همسرم با این کار تحریم ها را دور زده، اصلا قابل قبول نیست. آنها هیچ دلیل قانع کننده ای برای یک سال زندانی ایشان ارائه ندادند درحالیکه مدعی حقوق بشر هم هستند.
شما در این مدت چقدر با همسرتان ارتباط داشتید و چه میزان از اوضاعشان که گویا از بیماری هم رنج میبرند مطلعید؟
در 11 ماه گذشته علاوه بر اینکه شرایط همسرم نامساعد بوده، من و خانواده ایشان نیز شرایط روحی مناسبی نداشتیم، مادر همسرم در این مدت فوت کردند و هنوز ما این موضوع را به ایشان اطلاع ندادیم.
دکتر سلیمانی به خاطر ابتلا به عارضه سندرم روده تحریک پذیر نیازمند دریافت داروهای بخصوصی است که دولت آمریکا از دادن آنها خودداری میکند و همسرم الان شرایط جسمی مساعدی ندارد.
طی این مدت ما هیچگونه تماس تصویری با ایشان نداشتهایم و تنها راه ارتباطی ما تماس تلفنی یک طرفهای است که به ندرت خود ایشان با ما دارد. گاهی اوقات پیش آمده که برای تنبیه باقی زندانیان تلفن همه را قطع میکنند و ما تا مدتی از دکتر خبر نداریم. تماسهای تلفنیمان هم بین 10 تا 15 دقیقه است.
همه این اتفاقات وظیفه وزارت امور خارجه را برای پیگیری وضعیت ایشان سنگینتر میکند.
طبیعتا وظیفه اصلی برای پیگیری این موضوع وزارت امور خارجه است و در این رابطه هم گویا کارهایی صورت گرفته. شما از این وزارتخانه چه درخواستی داشتید و چقدر اقداماتی که آنها کردند مثمرثمر بوده است؟
ربیعی: همسر من علاوه بر اینکه یکی از دانشمندان کشورمان محسوب میشود و تحقیقاتش در زمینه سلول های بنیادی نه تنها در ایران که در کشورهای دیگر نیز مورد استفاده قرار گرفته، شهروند ایران نیز هست و وزارت امور خارجه وظیفه پیگیری آزادی یک فرد ایرانی که بدون هیچ جرمی دستگیر شده را دارد.
من نمیتوانم بگویم که دولت و وزارت امور خارجه تاکنون تلاشی برای آزادی همسرم انجام ندادهاند، شاید ما از ریز به ریز مسائل و جزئیات تلاشهای آنها اطلاع نداشته باشیم، اما متأسفانه آنچه که واضح است این است که تلاشها بینتیجه مانده و هیچ کاری از پیش نرفته است.
در این میان برخی اخبار و اطلاعات اشتباه هم گاهی کار را سخت تر میکند. برای مثال طی هفتههای گذشته آقای ظریف در مصاحبه با یکی از رسانه های خارجی به این موضوع پرداخت اما برخی اینطور برداشت کردند که ایشان در آستانه آزادی هستند من از این خبر بسیار تعجب کردم به خاطر اینکه در حقیقت چنین چیزی نبود.
دولت آمریکا به شدت در حال رصد اخبار دکتر سلیمانی در رسانه های ایران هستند و کوچک ترین اخبار اشتباهی می تواند به ضرر او در زندان تمام شود.
شما اکنون چه خواسته مشخصی از دولت و وزارت خارجه برای پیگیری این وضعیت داشتید؟
ربیعی: ما از دولت می خواهیم که برای تحقق حقوق اولیه یک انسان همه تلاش خود را بکند. درخواست کردیم لااقل الزامات ملاقات من، دخترم و برادر همسرم با دکتر فراهم شود.
از آنجا که همسر من در یک زندان خصوصی در آمریکا بازداشت است، همه هزینههای خوراک، پوشاک و تلفن از جانب خودش باید تأمین شود در واقع در خصوص این زندان اینطور شنیدم که بیشتر هزینه های آنجا توسط خود زندانیان تأمین میشود. به همین خاطر از دولت این مطالبه را نیز در خصوص تأمین هزینههای دکتر سلیمانی داریم.
من، دخترم و خانواده همسرم اصلا در شرایط روحی مناسبی به سر نمیبریم. از دست دادن مادر ایشان غمی به غمهای ما اضافه کرده است و از همین الان غصه این را دارم که پس از بازگشت همسرم چگونه خبر مرگ مادرش را که در فراغ از دست رفت به او بدهم؟ من و دکتر سلیمانی یک فرزند دختر داریم که 15 ساله است و چون شخصیت درون گرایی دارد کمتر ناراحتی اش را بروز می دهد اما وضعیت روحی مناسبی ندارد.
در حال حاضر کادر مدرسه از شرایط دستگیری پدرش اطلاع دارند، اما به خاطر آرامش بیشتر دخترم همکلاسیهایش از این خبر بیاطلاع هستند؛ به جز دو سه نفر از دوستانش که با ما رابطه خانوادگی دارند.
آخرین تماسی که با دکتر سلیمانی داشتید کی بود و آیا چیز خاصی هم گفتند؟ مثلا از وضعیتشان در زندان.
ربیعی: پنج شنبه هفته گذشته با او صحبت کردم. همسرم بسیار ملاحظه کار است و کمتر از شرایطش برای ما میگوید. اما چیزی که برای ما محرز است اوضاع بسیار نامناسب روحی اوست و با توجه به بیماری که دارد و استرس زیادی که به او وارد شده تا کنون 15 کیلو وزن کم کرده و به پیرچشمی زودرس نیز دچار گردیده است.
او تا 11 ماه پیش استاد دانشگاه و دانشمندی بود که همه به او احترام میگذاشتند و حالا در یک بازداشتگاه کنار مجرمان و خلافکاران آمریکایی به سر میبرد. حتی گاهی اجازه تماس با ما را به ایشان نمی دهند.
همسر من هنوز فکر میکند مادرش در بیمارستان بستری است و به همین خاطر از گفتن شرایط خود در زندان خودداری میکند. به طور مثال چند وقت پیش در تماس تلفنی که با او داشتم میگفت صبح که از خواب بلند شدم مچ دستم تاندونیت شده بود و درد بسیاری میکرد. به او گفتم چرا آن موقع چیزی از این شرایط نگفتی، به من گفت اگر هم میگفتم چه کار میخواستی انجام بدهی؟ زندانیان این بازداشتگاه حق استفاده از هیچ گونه امکاناتی نظیر اینترنت و امثالهم ندارند و تنها یک تلویزیون در سالنی که همه زندانیان در آن حضور دارند گذاشته شده و میتوانند از آن استفاده کنند.
آمریکاییها در اردیبهشت ماه سال جاری دادگاهی را برای دکتر سلیمانی تشکیل دادند. شما از جزئیات این دادگاه اطلاعی دارید؟
ربیعی: دادگاه به معنای یک دادگاه واقعی تشکیل نشد چرا که اصلا همسر من در این دادگاه حضور نداشت. در واقع سه جلسه بررسی یا به اصطلاح خودشان پراتارایال با حضور دو وکیل ایرانی و آمریکایی دکتر سلیمانی تشکیل شده بود. در این جلسات قاضی دادگاه با آزادی همسرم مشروط به گذاشتن وثیقه موافقت نکرد این درحالی است که طبق قانون امریکا هر کسی که متهم شناخته میشود، تا قبل احراز جرم با وثیقه اجازه آزادی موقت دارد. اما این قانون شامل همسر من نشد. این رفتار امریکا یک رفتار ضدانسانی است.
انتهای پیام/
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com