عبادی: از کسی توقعی ندارم و اگر کاری کردم در راستای اهدافم بود

به گزارش بولتن نیوز، اسماعیل عبادی متولد سال 1355 است و از سال 1391 به عضویت تیم ملی تیراندازی با کمان درآمد. وی در هفت سال حضور در تیم ملی کامپوند کشور، طلاى انفرادى و طلاى تیمى بازی‌هاى همبستگى کشورهاى اسلامى اندونزى 2013 و مدال برنز تیمى قهرمانى آسیا چین تایپه 2013 را در کارنامه خود ثبت کرده است. طلاى انفرادى و طلاى تیمى و نقره میکس تیمی جایزه بزرگ آسیا تایلند 2014، نقره تیمى و نقره میکس تیمی جایزه بزرگ آسیا چین تایپه 2014، طلاى انفرادى و برنز تیمى بازی‌هاى آسیایی اینچئون کره جنوبى 2014 و سه سال رکوردداری آسیا بخش دیگری از افتخارات این کماندار است.

اسماعیل عبادی که همواره به عنوان یک ورزشکار اخلاق‌مدار در جامعه ورزش کشور شناخته شده است، طلاى انفرادى و طلاى تیمى کاپ آسیا تایلند 2015، نقره تیمى مرحله اول جام جهانى شانگهای چین 2015، نقره انفرادى و نقره میکس تیمی مرحله سوم جام جهانى لهستان 2015، طلاى تیمى قهرمانى جهان دانمارک 2015 و برنز انفرادى و برنز تیمى و نقره میکس تیم قهرمانى آسیا تایلند 2015 را برای کشور به ارمغان آورده است.

طلاى انفرادى و طلاى تیمى کاپ آسیا تایلند 2016، طلاى تیمى مرحله اول جام جهانى شانگهای چین 2016، نقره انفرادى و طلاى میکس مسابقات جهانى جام پیروزى ترکیه 2016، طلای انفرادی و نقره تیمی و برنز میکس کاپ آسیا تایلند 2017، طلاى انفرادى و نقره میکس کاپ آسیا چین تایپه 2017، نقره انفرادى بازی‌هاى جهانى لهستان 2017، نقره انفرادی و نقره تیمی و برنز میکس تیم کاپ آسیا چین تایپه 2018، طلای تیمی قهرمانی ارتش‌های جهان تهران 2018 دیگر مدال‌هایی است که عبادی در میادین مختلف آسیایی و جهانی به دست آورده. در ادامه گفت‌وگوی  با اسماعیل عبادی را می‌خوانید:

 خداحافظی شما با تیم ملی دلیل خاصی دارد و به لغو اعزام‌های تیم کامپوند بر می‌گردد؟
هیچ وقت با فدراسیون مشکل نداشتم. اینکه اعزامی لغو می‌شود دست ما نیست و قبلاً هم بوده و اجتناب‌ناپذیر است. در فدراسیون‌های دیگر هم این موضوع وجود دارد و مشکلات مالی باعث لغو برخی از اعزام‌ها می‌شود. لغو اعزام‌ها در زمان رؤسای قبلی هم وجود داشت و چیزی نیست که به خاطر آن از تیم ملی خداحافظی کنم. دلیل تصمیم من مشکلات کاری بود، همچنین می‌خواستم بیشتر در کنار خانواده‌ام باشم.

در این خصوص کمی بیشتر توضیح می‌دهید؟
در ورزش حرفه‌ای فرد باید به طور کامل در اختیار تیم ملی باشد‌ اردوها که آغاز می‌شد من 24 ساعته و حتی شب‌ها در اختیار تیم ملی بودم و این موضوع باعث ایجاد فاصله در خانواده می‌شد. من هنوز هم نتوانستم خلاء عاطفی ایجاد شده با پسرم را پر کنم. پسر من پنج سال و نیم سن دارد.‌ برای بازی‌های آسیایی من چند ماه مداوم در تیم ملی بودم در همین زمان‌هم پسرم به دنیا آمد.

تسنیم: آیا این امکان وجود دارد که در آینده مجدداً به تیم ملی برگردید؟
من هر فرصتی که داشتم‌تمریناتم را ادامه می‌دهم و در مسابقات کشوری شرکت می‌کنم، اما احتمال  بازگشت من به تیم ملی ضعیف است، چون هفت هشت سال در تیم ملی بودم و رفتن و برگشتن و دوباره جدا شدن از آن سخت است، اما در کنار کسانی که بخواهند از من‌ کمک بگیرند، هستم. وقتی وارد تیم ملی شدم رکورد آسیا 706 امتیاز بود که من تصمیم گرفتم این رکورد را ارتقا دهم و سه سال رکورددار آسیا بودم که بعد از آن کمانداران کره این رکورد را ارتقا دادند.

تسنیم: آیا به عنوان مربی به تیراندازی با کمان باز می‌گردید؟
در شهرستان خودمان در مربیگری فعالیت دارم و با برادرم همکاری داریم. من برای بچه‌های شهرستانم‌ هر کاری بتوانم، انجام می‌دهم، اما برای اینکه به عنوان مربی با فدراسیون همکاری کنم فعلاً برنامه‌ای ندارم، چون مشغله کاری زیادی دارم. من اگر بخواهم مربی هم باشم باید مانند یک ورزشکار به طور کامل در اختیار تیم ملی باشم که این فعلاً برایم مقدور نیست.

 آیا فدراسیون با جدایی شما موافقت کرده است؟
دکتر شعبانی‌بهار، رئیس فدراسیون چند بار از من خواست که در تیم ملی باشم، احمدی، سرمربی تیم نیز تا آخرین لحظه نام مرا در لیست قرار داد، اما خودم خواستم که از لیست خط بخورم.

آیا توسط وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک مراسم ویژه‌ای برای خداحافظی شما در نظر گرفته شده است؟
شعبانی‌بهار چند روز قبل گفت همزمان با افتتاح آکادمی و با حضور وزیر ورزش مراسمی برای من برگزار می‌کنند. قرار بود این مراسم پنجشنبه باشد که به ماه بعد موکول شد. من از کسی توقعی ندارم و اگر کاری کردم و مدالی گرفتم در راستای اهداف خودم و با کمک فدراسیون و بسیاری از افراد بوده است. واقعاً از کسی انتظار ندارم. من نه دلخور شدم و نه انتظاری داشتم که برآورده نشده باشد. روزی که وارد رشته تیراندازی با کمان شدم، برای دل خودم بود و اعتقاد داشتم اگر بخواهم منتظر کمک‌ و یا پاداش از دیگران باشم، یک ترمز برای من خواهد بود. اگر ورزشکار به امید این باشد که فدراسیون، وزارت ورزش، کمیته ملی المپیک و اداره کل و هیئت در ازای هر مدال پاداش بدهند، این تفکر یک اهرم ترمز خواهد بود. البته هر ورزشکاری حداقل توقعاتی دارد که معمولاً برآورده نمی‌شود و دلخوری را به دنبال دارد.

 در پایان حضورتان در تیم ملی و با نگاه به عملکردی که داشتید به خودتان چه نمره‌ای می‌دهید و تا چه حد به اهداف خود رسیدید؟
وقتی این رشته را شروع کردم چند سال فقط به بعد تفریحی آن فکر می‌کردم و اصلاً به تیم ملی فکر نمی‌کردم، اما در مسابقات دیدم با تلاش بیشتر می‌توانم وارد تیم ملی شوم. وقتی پیراهن تیم ملی را پوشیدم، تمام هدفم را روی کسب مدال و افتخارآفرینی قرار دادم‌ و وقتی مشخص شد کامپوند در بازی‌های آسیایی اینچئون حضور دارد، تمام هدفم را رسیدن به مدال طلای این مسابقات قرار دادم و می‌دانستم که به این هدف می‌رسم‌. بعد از آن هدفم را روی کسب مدال جهانی قرار دادم که به آن هم رسیدم. در این مسیر مدال‌های دیگری هم گرفتم که در مجموع به خودم نمره خوبی می‌دهم و فراتر از انتظار و هدف خودم ظاهر شدم.

 چه توصیه و نصیحتی به نوجوانان  و جوانانی که در این رشته فعالیت می‌کنند، دارید؟
من به کسانی که در  این رشته هستند پیشنهاد  می‌کنم که هیچ کاری را بدون هدف انجام ندهند و در راستای هدف خود برنامه‌ریزی کنند. به مربی خود نیز اعتماد کنند و موفقیت آنها در راستای این اعتماد محقق می‌شود.

شما همواره به دور حواشی بودید. ورزشکاران چه باید بکنند که درگیر حواشی نباشند؟
برخی از حواشی ناخواسته است، اما اغلب حواشی توسط خود ورزشکار ایجاد می‌شود. اگر ورزشکار انتظار خود را از بقیه کم و توقعش از خودش بالا باشد به حاشیه‌ها دامن نمی‌زند. همچنین اگر ورزشکاران کمتر مصاحبه کنند، بهتر است.

 در این مسیر و موفقیت‌ها چه کسانی را سهیم می‌دانید؟
هر ورزشکاری برای اینکه به موفقیت برسد در کنارش افراد زیادی حضور داشتند که شاید برخی آنها را نبینند.عامل اصلی این موفقیت‌ها را خانواده می‌بینم و همسرم، مادر و برادرانم کمک زیادی به من کردند. خود فدراسیون و رؤسای فدراسیون نیز کمک زیادی کردند. هر کسی که در این مدت با من مراوده داشته در این موفقیت نقش داشته است. روانشناس تیم، ماساژور و حتی کارگری که در سایت تیراندازی با کمان به ما خدمات می‌داد در موفقیت من نقش دارند فقط میزان نقش آنها متفاوت است.