چرنوبیل نظام سلامت
گروه اجتماعی- محمدعلی شهابی: سالانه بالای بیست هزار آنژیوگرافی تشخیصی فقط در یک بیمارستان انجام می شود؛ اگر ۷۰ درصد موارد انژیوگرافی انجام شده در کشور نرمال باشد که گویا بیشتر از این هم گزارش شده است، ما با یک فاجعه بزرگ دوزدرمانی مواجه ایم؛ البته آمار بالای آنژیو مختص یک مرکز نیست، فاجعه ای سراسری و به گستره ایران است که من نام آن را قبلا هیروشیمای دوم گذاشته ام؛
به گزارش بولتن نیوز، در هیروشیمای دوم که در ایران راه افتاده است و بخصوص بعد از طرح تحول اوج گرفت، شاهد دوز درمانی تدریجی و متعاقب ان افزایش ناباروری ها، سرطان ها و انواع ناهنجاریهای مادرزادی می باشیم؛ این ها حرف مفت نیست که می نویسم ؛ کافی ست سری به آزمایشگاههای مختلف بزنید و ناهنجاریهایی که متعاقب جهش های کروموزومی ناشی از پرتوهای محیطی ، یونیزان و سایر پرتوها ایجاد و اکنون مشخص شده است را بررسی کنید
اگر دوز موثر یک آنژیوگرافی تشخیصی (که طبق استاندارد ICRP ۲۰۰۸ معادل ۷۰ بار عکس برداری از قفسه سینه است) را ملاک محاسبه قرار دهیم، با توجه به وجود حدود ۱۰۰۰ بیمارستان فعال در کشور (در ۳۰ درصد آنها آنژیو انجام می شود) و به طور میانگین هر بیمارستان سالانه ده هزار آنژیوگرافی، سالانه حدود سه ملیون آنژیوگرافی داریم، که اگر ۷۰ درصد آنها نرمال باشد (یعنی دو ملیون و صد هزار) آنگاه معادل ۱۴۷ میلیون گرافی قفسه سینه انجام شده است که اگر بر کل جمعیت ۸۰ ملیونی ایران تقسیم شود، معادل این است که هر فرد ایرانی در سال بدون‌مراجعه به مراکز درمانی ۱.۸ بار تحت پرتو اشعه ایکس قرار گیرد.
یعنی فاجعه خاموشی که هیچ کس متوجه آن نیست. متاسفانه سازمان انرژی اتمی و اداره کل حفاظت در برابر پرتوهای کشور هم گویا در خواب عمیق به سر می برند و خبری از آنها نیست؛ معاونت سلامت محیط و کار وزارت بهداشت هم دیگر تعطیل است!
از نظر اقتصادی قیمت تمام شده هر آنژیوگرافی معادل نهصد هزار تومان در بخش دولتی و چهار برابر همین مبلغ در بخش خصوصی است؛ اگر فرض کنیم نصف این خدمات در بخش دولتی و نصف انها در خصوصی انجام شود، هزینه تمام شده سالانه ان در بخش دولتی معادل ۱۳۵۰ میلیارد تومان و در بخش خصوصی معادل ۵ هزار میلیارد تومان خواهد شد. این پول قرار است از محل بیمه های عمومی، تکمیلی و درآمدهای عمومی پرداخت شود!
در پروتکل آنژیوگرافی وزارت بهداشت ایرادات اساسی وجود دارد، از جمله اینکه تنها تنبیه پزشکی که بیش از ۲۵ درصد از آنژیوگرافی های وی نرمال باشد را عدم پرداخت دستمزد عنوان کرده که کاملا مبهم است و ایراد دیگر این است که جریمه ی وارد شدن خسارت به بیمار و بیمارستان را لحاظ نکرده است. اشکال دیگر پروتکل انژیوگرافی این است که تعریف نرمال آن مشخص نیست ، در حالیکه گرفتگی ملایم عروق کرونری هم که نیازی به آنژیوگرافی ندارد، جزو نرمال لحاظ نشده است.
اشکال اصلی کار بیمه های ایران این است که پرونده های آنژیوگرافی و آنژیوپلاستی را از سایر پرونده های بیمارستانی جدا نمی کنند و از سویی دیگر تعداد نرمال ها را احصا نمی کنند. بر آورد می شود که در طول سال با سه میلیون آنژیوگرافی (حدود بیست درصد یا ۶۰۰ هزار از آنها منجر به آنژیوپلاستی می شود) حداقل ۶.۵ هزار میلیارد تومان در این بخش از سوی بیمه ها و اشخاص پرداخت شود.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
