‌آدامس فروشی که کارآفرین شد + عکس

به گزارش بولتن نیوز، ‌«مهران بالان» افزود: یک شخص برای اینکه بتواند کارآفرین شود باید از شاگردی شروع کند و اینکه تنها به سرمایه خود اتکا کنند موفق نخواهند شد.

وی با اشاره به این که از روز اول هیچ چیزی نداشتم و زندگی ام را از صفر شروع کردم، گفت: وضعیت زندگی‌ام به گونه‌ای بود که که حتی گاهی مجبور می‌شدم کاپشن خود را پیش مغازها گروه می گذاشتم تا یک بسته آدامس بگیرم در بازار به عنوان دست فروش، بفروشم.

بالان ادامه داد: زمانی که در حال دستفروشی آدامس بودم با یک کارآفرین تولیدکننده صنایع دستی و سفال همدانی آشنا شدم که آدامس هایم را یک جا از من می خرید تا نگهبانی غرفه اش را بدهم که پس از چند مرتبه نگهبانی، پیشنهاد کار و شاگردی در شهر همدان را به من داد که من هم پذیرفتم و به همدان رفتم.
این‌ کارآفرین تصریح کرد: پس از سه سال شاگردی کردن و یاد گرفتن هنر تولید صنایع دستی به استاد کار تبدیل شدم و به شهر یاسوج برگشتم که اقدام به ایجاد و راه اندازی کارگاه تولید صنایع دستی و سفال کردم و علاوه بر ایجاد اشتغال برای خود برای چندین نفر اشتغال زایی کردم، به طوری که هم اکنون حدود 700 بافنده صنایع دستی از جمله بافت گلیم، جاجیم و قالی برایم کار می‌کنند، همچنین با اجاره کردن غرفه های آبشار یاسوج 130نفر از این محل مشغول به کارند و از این طریق امرا معاش می‌کنند.

وی با بیان این که کارآفرینی دردسرهای خاص خود را دارد، گفت: اما همین که 830 نفر از این طریق نان می‌خورند، همه دردسرها را برایم راحت کرده است.
بالان عنوان کرد: برخی از روستاهای استان کهگیلویه و بویراحمد خالی از سکنه شده اند که از مسئولین درخواست دارم با مساعدت و حمایت های لازم، کارگاهای تولیدی را در روستاهای استان دایر کنند تا از مهاجرت روستاییان و خالی از سکنه شدن روستاها جلوگیری شده و درآمدزایی خوبی برای روستاییان استان از این طریق ایجاد شود.

وی تاکید کرد که مسئولان به فکر مردم باشند و از ایده ها و پیشنهادات ارائه شده همه افراد با سلایق مختلف استفاده کنند تا بتوانیم از محرومیت و بن بست خارج شویم.
این‌ کارآفرین با اشاره به آب و هوای مطلوب و طبیعت بکر و دست نخورده استان کهگیلویه و بویراحمد گفت:این استان به شمالی در جنوب نیز معروف است و در صورت همکاری و حمایت مسئولان می‌توانیم بیشترین اشتغال را این استان ایجاد کنیم.
وی گفت: در حال حاضر بنده چون راه و روش کار را بلدم و هیچ مانعی را سر راه خودم نمی بینم و معتقدم همه موانع با تلاش و ریسک پذیری برداشته خواهد شد.
بالان افزود: خیلی ها در حال حاضر آدامس فروشی می کنند اما به دلیل نداشتن برنامه همچنان آدامس فروش هستند و رشد ندارند، انسانی که برنامه محور و توکل خدا داشته باشد و ریسک پذیر باشد در صورتی که حرکت کند خداوند به او برکت می دهد. یک انسان تا کوچیکی نکند بزرگ نمی‌شود.

وی در عین حال رمز موفقیت خود را شروع کردن از صفر عنوان کرد و گفت: سختی های زیادی متحمل شدم تا به اینجا رسیدم. یک فرد تا سختی نبیند موفق نخواهد شد. یکی از دلایل موفقیتم خاکی بودن و نداشتن تکبر است.
بالان تصریح کرد: در استان کهگیلویه و بویراحمد که نگاه می‌کنیم، مشاهده می‌می‌شود ظرفیت ها و موقعیت های زیادی برای کار کردن و کارآفرینی وجود دارد چرا که این استان آب و هوای مطبوع، مناطق گردشگردی زیاد و منابع خدادادی فروانی دارد و کسانی که می گویند کار نیست و ما بیکاریم، قدر این منابع، موقعیت و ظرفیت ها را بداند و از آنها استفاده کنند.
وی با بیان این که باید مرکز مشاوره برای راهنمای و ترغیب جوانان و افراد جویای کار راه اندازی شود تا با اطلاعات کافی وارد کار و اشتغال زایی شوند، گفت: بنده در روستاهای استان اقدام به برگزاری کارگاههای آموزشی به صورت رایگان می کنم و از افراد در سنین مختلف می‌خواهم که شرکت کنند و وقتی که متوجه می شوند کلاسهای مفیدی بوده اقدام به تولید صنایع دستی می کند.

این کارآفرین هم‌چنین در خصوص درآمد ماهانه اش تصریح کرد: راضیم به رضای خدا، قبلا فقیر بودم اما در حال حاضر دستم باز است و در این راستا دست خیلی ها را گرفتم و از این موضوع خوشحالم که خیلی ها با اقدامات بنده امرار معاش می‌کنند. خانواده ام فقیر بودند و هیچی چیزی نداشتیم، به طوری که در دوران دانش آموزی برای همسایه ها و هم ولایتی هایم به صورت رایگان کار می‌کردم تا به این بهانه بتوانم غذا و چای بخورم.
بالان در پاسخ به این سوال که اگر کارمند می شدید وضعیت شما بهتر نبود افزود: اصلا بهتر نبود، همه نباید به فکر کارمند شدن و پشت میز نشینی باشند بلکه باید دنبال کارآفرینی باشیم تا اینکه علاوه بر در آوردن نان برای خود و خانواده دست چند نفر دیگر را بگیریم.

وی با اشاره به این که از ورود به این عرصه پشیمان نیستم، گفت: البته شاید بعضی اوقات از سوی برخی دستگاه ها موانعی بر سر راهم ایجاد شود اما هیچ وقت دست از کار نکشیدم و علاوه بر اینکه خودم ادامه می دهم خانواده ام را نیز وارد این عرصه کردم.
وی افزود: از سال 68 تا سال 72 شاگردی کرده و از سال 80 فعالیت خود را در زمینه تولید صنایع دستی آغاز کرده ام.بالان گفت: کسانی که می خواهند راه 10 ساله یا 100ساله را یک شبه طی کنند مطمئن باشند که موفق نمی شوند اما با شاگردی کردن و کار از رده های پایین می تواند به یک کارآفرین موفق تبدیل شوند. کسی که بخواهد مثل من کار آفرین شود حتما باید از شاگردی شروع کند.
این کارآفرین تصریح کرد: بازاریابی ما کالا به کالاست، مشکلات و تحریم ها بر ما اثری ندارند و ما راه خود را ادامه می دهیم و روزانه به درآمدمان اضافه‌تر می شود.

وی گفت: در سالهای گذشته زادگاه ام با یاسوج، مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد حدود پنج شش ساعت فاصله داشتیم که هم اکنون به برکت نظام جمهوری اسلامی ایران و احداث راه های مناسب حدود یک ساعت و بیست دقیقه تا یاسوج فاصله داریم، لذا تولیدات خود را به صورت کالا به کالا به برخی از استان های کشور ارسال می‌کنم به طوری که از تهران شیشه و از یزد ترمه برای ما می‌فرستند.
بالان با اشاره به این که در مناطق مختلف استان 32 کارگاه تولیدی و آموزشی دارم و در زمینه صنایع دستی فعالیت می کنم،گفت: تا کنون 10هزار و 800نفر در کارگاههای ما آموزش دیده اند.
وی افزود: مواد اولیه برای تولید صنایع دستی را به صورت رایگان در اختیار زنان روستایی آموزش دیده قرار می دهم و پس از آن، محصولات تولید شده را به صورت 70درصد بافنده و 30درصد از آنها می گیرم و به بازار عرضه می کنم.
حدود 70نفر پس از چند سال فعالیت به این شکل، هم اکنون به کارآفرین در حوزه صنایع دستی تبدیل شده اند که برخی از آنها برای 150نفر اشتغال ایجاد کرده اند.

وی با انتقاد از عدم دعوت وی در جلسات کارگروه رفع موانع تولید استان و کانون کارآفرینان استان گفت: از مسئولان انتظار دارم که کارآفرینان واقعی را حمایت و تقویت کنند تا با رونق اشتغال زایی و تولید در روستاها نگذاریم روستاها خالی از سکنه شود چرا که اقتصاد و تولید ما از روستاهاست و در صورت خالی از سکنه شدن با مشکلات زیادی مواجه خواهیم شد و روستائیان به مصرف کننده تبدیل خواهند شد.
این کارآفرین در پایان گفت: محصولات و تولیدات ما به واسطه دلالان و واسطه‌ها به نام سایر استان‌ها از جمله فارس، اصفهان، تهران و چهارمحال و بختیاری صادر می شوند که از مهمترین دلایل این مسئله شناسنامه دار نشدن و برندسازی نشدن تولیدات ما و نداشتن بازارچه دائمی صنایع دستی است.