نامه کامبیز دیرباز به شهردار تهران درباره کودکان زباله‌گرد

به گزارش بولتن نیوز،  متن کامل نامه دیرباز به پیروز حناچی به شرح زیر است:

جناب آقای حناچی، شهردار محترم تهران

تهران؛ شهر زندگی، شهر دوست داشتن و پایتخت جغرافیایی به نام ایران است که آن را به عنوان مهد فرهنگ و ادبیات می‌شناسند. شایسته این شهر با قدمت هفت هزارساله، نیست که در آن جان و جسم کودکان قربانی سوداگری شود.

یک عمر، دادِ کودکان کار و خیابان را زدیم، به حقوق زیرپا گذاشته‌شان اعتراض کردیم، صدایمان که به جایی نرسید اما دل‌مان خوش بود که این کودکان با مردم شهر غریبه و قهر نیستند. حالا چند سالی است چشمان ما به تصاویری سخت محنت‌بار و خطرناک عادت کرده است؛ کودکانی که تا کمر در سطل‌های زباله شهر خم شده‌اند و زباله‌های بازیافتی را جدا می‌کنند. ای کاش به رسم قدیم کودکان کار راه را بر ما سد کنند تا فال و گل‌هایشان را بخریم، ای کاش بیایند یقه ما را بگیرند و حرف بزنند، این چه تصویر ناخوشایند و دردناکی است که این کودکان، حتی میلی به حرف زدن و برقراری ارتباط ندارند؟!

حق دارند با شهر غریبه و قهر باشند، شما را ارجاع می‌دهیم به یافته‌های پژوهش تازه منتشر شده «یغمای کودکی» در باب زباله‌گردی کودکان که سهم 4700 کودکان زباله‌گرد در تهران از تجارت طلای کثیف فقط  4/2 درصد است. کودکانی که از تحصیل بازمانده‌اند، از خانواده دور افتاده‌اند، بدون کمترین امکانات بهداشتی و سلامت کار می‌کنند و شب‌ها را در در گودها، کوره‌های متروکه آجرپزی و مراکز دفع  زباله صبح می‌کنند و قربانی انواع خشونت می‌شوند. گیریم که با تعطیلی دستگاه‌های نظارتی شهر بعد از ساعات اداری پیمانکار متخلف فرصت پیدا می‌کند کودکان کم‌هزینه را به کار گیرد؛ مگر یکی از وظایف شهردار شب، سرکشی و بازرسی شبانه مراکز دفع پسماند در ناحیه‌ها و مناطق نیست؟

قبول که سودای تجارت «طلای کثیف» مافیایی را شکل داده اما بپذیریم مافیا وقتی قدرت می‌گیرد که یا قوانین جامع و مانع نیستند یا سیستم ناکارآمد اراده و توان اجرای آن‌ها را ندارد، حال آنکه به گواهی کارشناسان، قوانین موجود به قدر کافی بازدارنده است. اگر شهرداری و شورای شهر بر عملکرد پیمانکاران نظارت داشته و با خلافکاران برخورد قاطعانه کنند، اگر وظیفه خود را برای آموزش‌های شهروندی و فراهم کردن زیرساخت‌های تفکیک زباله از مبدا جدی بگیرند، آیا دست سوداگران کوتاه نخواهد شد؟

بترسیم از روزی که این کودکان تصمیم بگیرند از ما انتقام بگیرند و خشونت‌ها و رنج‌هایی را که متحمل شده‌اند در جامعه بازتولید کنند. باور کنیم بی‌تفاوتی به فاجعه کودکان زباله‌گرد، دامن همه را خواهد گرفت. امروز، مساله کودکان زباله‌گرد برای مردم شهر تهران به بحران و دغدغه‌ی جدی تبدیل شده و حل این بحران اراده و همت شما را می‌طلبد. از شما به عنوان مسئولی دلسوز انتظار داریم برای حل این فاجعه انسانی و نجات کودکان بی‌پناه از دست سوداگران و حمایت و توانمندسازی آن‌ها تمام همت و توان خود را به کار بگیرید و یقین بدانید در این مسیر حمایت و همراهی جامعه مدنی و هنری را نیز خواهید داشت.