بهترین فیلم های وسترنی که شاید ندیده باشید (2)

گروه فرهنگ و هنر: روزگاری فیلم‌های وسترن بر هالیوود، سینمای اروپا و بسیاری از جنبه‌های فیلم سازی در سراسر جهان حکمرانی می‌کردند. با این وجود برخی از بهترین نمونه‌های فیلم وسترن به دلیل تعداد فراوان فیلم‌های ساخته این ژانر، در سایه قرار گرفته و کمتر مورد توجه قرار گرفتند.
 
به گزارش بولتن نیوز به نقل از برترین ها، اگر چه علاقمندان ژانر وسترن بهترین و مشهورترین فیلم‌های این ژانر را می‌شناسند، اما در فهرستی که در ادامه مطلب ارائه می‌دهیم با فیلم‌های دیگری در این ژانر آشنا خواهید شد که علیرغم زیبایی و جذابیت شان کمتر مورد توجه قرار گرفته اند. در این فهرست نامی از فیلم‌های جان فورد، هاوارد هاکس و سرجیو لئونه نخواهید دید و به جای آن به فیلم‌هایی برخواهید خورد که به خاطر ارزش سینمایی شان انتخاب شده اند.

۶. تیراندازی (۱۹۶۶)

وسترن «تیراندازی» (The Shooting) ساخته مونته هلمن با بازی وارن اوتس و جک نیکلسون جوان، یک ترکیب رویایی است که باید تماشای آن را تجربه کرد. این فیلم عناصری از وسترن‌های با بودجه اندک و فیلم‌های هنری این ژانر را متفاوت از وسترن‌های قبل از خود و تقلید‌های کم ارزش پس از خود با یکدیگر ترکیب می‌کند. فیلم داستان دو جایزه بگیر را روایت می‌کند که زنی را به مقصدی نامعلوم همراهی می‌کنند در حالی که در فکر انتقام هستند. بعد از ورود شخصیت نیکلسون به ماجراست که بخش‌هایی از این ابهام ماجرایی فاش می‌شود. فضای فیلم به مقدار زیادی با دیگر فیلم‌های این ژانر متفاوت است که می‌توان آن را در خستگی، درماندگی و خساست شخصیت‌های داستان دید.

 

۷. مرگ سوار بر اسب می‌تازد (۱۹۶۷)

کوئنتین تارانتینو در ساخت فیلم‌های «بیل را بکش» (Kill Bill) به مقدار زیادی از این فیلم الهام گرفته است. در وسترن اسپاگتی «مرگ سوار بر اسب می‌تازد» (Death Rides a Horse) ساخته جولیو پترونی شاهد حضور لی ون کلیف دوست داشتنی هستیم که به مردی به نام جان فیلیپ لا برای پیدا کردن قاتلین خانواده اش کمک می‌کند.

 

به دلیل اشارات و الهامات تارانتینو از/به این فیلم در قالب تصاویر، آهنگ متن و دیالوگ ها، «مرگ سوار بر اسب می‌تازد» در سال‌های اخیر بار دیگر مورد توجه قرار گرفته است. اگر هر دو فیلم را دیده باشید سکانس‌های قرمز رنگ فلش بک، حلقه جمجمه، آهنگ متن اصلی انیو موریکونه و عبارت «یک نفر زمانی گفته بود که انتقام غذایی است که باید آن را سرد میل کرد» [بدین معنی که نباید در انتقام عجله کرد]برایتان جالب خواهند بود. این فیلم اگر چه یکی از بهترین فیلم‌های وسترن اسپاگتی است، اما به دلیل اشتباهاتی هنگام انتشار کمتر مورد توجه قرار گرفت. بازی لی ون کلیف در نقش یک گاوچران سرسخت و باتجربه که تجربیات خود را در اختیار یک مرد خشمگین و جوان قرار می‌دهد نیز در این فیلم بسیار قابل توجه است.

۸. کئوما (۱۹۷۶)

فیلم «کئوما» (Keoma) یکی از آخرین فیلم‌های وسترن اسپاگتی دیدنی است که در آستانه پایان دوران اعتبار و محبوبیت فیلم‌های وسترن ساخته شد. در این فیلم شاهد ترکیب عناصری از «ناواهو جو» (Navajo Joe) اثر سرجیو کورباچی و «هومبره» (Hombre) ساخته مارتین ریت هستیم، جایی که یک مرد سفید پوست به نحوی با سنت‌های بومیان آمریکایی تلفیق می‌شود. فرانک نرو، بازیگر شناخته شده ایتالیایی ژانر وسترن نقش اول فیلم را بازی می‌کند و هر آنچه که طرفداران وسترن‌های اسپاگتی بخواهند را می‌توان در فیلم یافت؛ تیراندازی با مسلسل، خشونت بیرحمانه و دار و دسته‌های دیوانه‌ای که شهر را کنترل می‌کنند.

 

علیرغم استفاده فیلم از سکانس‌های اسلوموشن و موسیقی متن‌های شاعرانه، فیلم «کئوما» علیرغم زیبایی‌ها و نوآوری هایش فراموش شد.

۹. مرد خانه (۲۰۱۴)

تامی لی جونز بازیگری است که با دنیای وسترن، مدرن و تاریخی بیگانه نیست، اما این بار در نقش کارگردان-بازیگر و در فیلم «مرد خانه» (The Homesman) بر روی تلاش‌های اولین ساکنان مهاجر غرب وحشی و دیدگاه زنانه نسبت به این دوره تاریخی متمرکز می‌شود. او در این فیلم نقش پیرمردی را بازی می‌کند که برای ادای دین خود به یک زن باید سه زن دیوانه شده که در تلاش برای اقامت در غرب وحشی درمانده شده اند را از این منطقه خطرناک عبور دهد.

 

این فیلم و شیوه روایی آن همانند ساختارش اپیزودیک بوده و جونز به شخصیت‌های زن اجازه می‌دهد که دیدگاه‌های خود را در قالب داستان بیان کنند. بدین ترتیب می‌توان «مرد خانه» را یکی از معدود فیلم‌های ژانر وسترن دانست که در آن به دیدگاه‌های زنان پرداخته شده است. موسیقی متن فیلم نیز بر احساس غریب داستان می‌افزاید و برخلاف بسیاری از دیگر فیلم‌های وسترن به جای فاحشه خانه ها، قماربازی و کافه‌های پر از عیاشی، یک هتل بسیار آرام را به نمایش می‌گذارد.

۱۰. غرب آهسته (۲۰۱۵)

جان مک لین در الهام از «مرد مرده» (Dead Man) جیم جارموش و در شباهتی زیاد به فیلم اخیر «دامسل» (Damsel) ساخته دیوید و ناتان زلر، در فیلم وسترن خود با عنوان «غرب آهسته» (Slow West) رویکردی متفاوت و منحصربفرد به ژانر وسترن در پیش می‌گیرد. در تنها ۷۹ دقیقه، مک لین هیچ فریمی یا زمانی را برای روایت داستان خود در مورد یک جایزه بگیر با بازی مایکل فاسبندر از دست نمی‌دهد، مردی که یک اسکاتلندی جوان و بی تجربه را در مسیر پیدا کردن همسرش راهنمایی می‌کند.

 

فیلم یک پس زمینه رنگ روشن بسیار منحصربفرد دارد که با نسبت ۱:۶۶ فیلم برداری شده و شیوه فیلمبرداری طوری است که بازیگران بسیار نزدیک به دوربین و دور از محیط نشان داده می‌شوند. در فیلم مک لین از شخصیت‌های بومی سرخپوست، جایزه بگیر‌های آدمکش، تیراندازی‌های گسترده، آتش روشن کردن‌های متعدد و بسیاری از عناصر سنتی ژانر وسترن استفاده می‌شود، اما به سبک و روشی کاملاً جدید و خلاقانه.