برترین فیلم های ارجینال ژانر وحشت قرن بیست و یک (2)

گروه فرهنگ و هنر: طرفداران ژانر وحشت در سال‌های اخیر شاهد وقوع رنسانس فیلم‌های ترسناک بوده اند و این ژانر چه از دیدگاه منتقدان و چه در باکس آفیس موفقیت‌هایی بی سابقه را تجربه کرده است. فهرستی که در ادامه خواهد آمد شاید باعث اختلاف نظر و عصبانیت بخشی از طرفداران ژانر وحشت شود، اما قبل از اینکه در مورد اوریجنال‌ترین فیلم‌های دو دهه اخیر صحبت کنیم باید برخی نکات را یادآور شویم.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از برترین ها، در این فهرست، فیلم‌هایی «اورجینال» در نظر گرفته می‌شوند که شامل هیچ بازسازی یا راه اندازی مجددی نشوند و البته اقتباسی از یک داستان نیز نباشند بدین ترتیب برخی از بهترین فیلم‌های ترسناک سال‌های اخیر مانند «ساسپیریا»، «زیر پوست» و «شخص درست را راه بده» خودبخود از دایره رقابت خارج می‌شوند. علاوه بر این تهیه فهرستی تنها با هشت عنوان کار بسیار سختی است و برخی از فیلم‌های خوب این ژانر در دو دهه اخیر ناگزیر کنار گذشته می‌شوند. در این مطلب به ادامه این فهرست هشت تایی می پردازیم.

ما (۲۰۱۹)

اگر شما هم از کسانی هستید که تاکنون فیلم ترسناک، بامزه و به شدت تکان دهنده جدید جوردن پیل با عنوان «ما» (Us) را ندیده اید باید پرسید چرا؟ اول از همه لوپیتا نیونگو یک بازی حیرت انگیز را در نقش آدلاید ویلسون به نمایش می‌گذارد، زنی که همراه با شوهر و فرزندانش در یک خانه ساحلی نزدیک محلی که اتفاقی دردناک در کودکی برایش رخ داده زندگی می‌کنند.

 

با وقوع اتفاقاتی ترسناک که با گذشته تاریک او ارتباط دارند و ورود ۴ غریبه به خانه شان، بدترین کابوس‌های ویلسون محقق می‌شوند و او به فاز فرار یا مبارزه وارد می‌شود. فیلم «ما» یک ساخته بصری هنرمندانه است که به تاریخچه برده داری و استعمار در ایالات متحده پرداخته و به سبک خاص جوردن پیل به موضوعاتی مانند طبقه اجتماعی، امتیازات ویژه و نژاد می‌پردازد.

خام (۲۰۱۶)

بسیاری بر این باورند که فیلم «خام» (Raw) اولین ساخته جولیا دوکورنو یکی از بهترین فیلم‌های ژانر وحشت در یک دهه گذشته است. فیلم «خام» یک فیلم بی نقص و بسیار قوی است و یک خاصیت اورجینال تابو شکن در خود دارد که تاکنون کمتر دیده شده است. تاکنون هیچ تکنیک بدن-وحشتی (Body-horror) این چنین تاثیرگذار و البته ترسناک نبوده است و دیدگاه زنانه و فمنیستی دوکورنو به داستان نیز یکی دیگر از ویژگی‌های منحصربفرد این فیلم است. جاستین یک گیاهخوار سرسخت است که اخیراً به خواهر بزرگ ترش، الکسیا، در یک کالج دامپزشکی مشهور پیوسته است.

 

معرفی زیبا و غیرمعمول فضای پردیس دانشگاه با برجسته سازی شخصیت‌های مونث، اتفاقات عجیب و غریب بدون شرح و موسیقی متن تاثیرگذار جیم ویلیامز، نوید بخش یک شاهکار سینمایی متفاوت شبیه «ساسپیریا» (Suspiria)‌ی داریو آرجنتو در سال ۱۹۷۷ است. جاستین که خود را در همراهی با گروه دانشجویان ناکام می‌بیند در تلاش برای خشنود کردن والدینش در یک جشن دانشجویی غیرمعمول شرکت کرده و برخلاف باورهایش به خوردن گوشت خام دست می‌زند و عواقب آن برای او و اطرافیانش پرهزینه می‌شود. فیلم «خام» یک فیلم مهیج و درگیر کننده، بدون ذره‌ای توقف و غیرقابل پیش بینی است که علیرغم خونریزی فراوان، یک فیلم اعتیاد آور در مورد مشکلات دوران بلوغ و افسردگی است.

کلبه‌ای در جنگل (۲۰۱۱)

فیلم «کلبه‌ای در جنگل» (The Cabin in the Woods) اولین تجربه کارگردانی درو گودارد با همکاری جاس ودون است که یکی از شرورانه‌ترین پیچش‌های داستانی سال‌های اخیر سینما را در خود دارد. گروهی از ۵ دوست دانشجو در تعطیلات آخر هفته خود به یک کلبه قدیمی در محله‌ای روستایی و دورافتاده می‌روند که در دل جنگل قرار دارد.

 

بعد از اتفاقاتی که ما را به یاد «مردگان شرور» سام ریمی و «کشتار با اره برقی در تگزاس» ساخته توبی هوپر می‌اندازد با یک پیچش داستانی عامدانه مواجه می‌شویم. قصد اسپویل کردن داستان را نداریم، اما بگذارید بگوییم که «کلبه‌ای در جنگل» یک بررسی ترسناک و خونی در مورد ایده‌های فداکاری و جشن گرفتن است و همزمان به شکل ضمنی مخاطب را از جذابیت و هیجانی که از تصویر استثمار و خونریزی بدست می‌آید بهره مند می‌سازد.

تعقیب می‌کند (۲۰۱۴)

دیوید رونی، منتقد سینمایی مجله هالیوود ریپورتر در مورد این فیلم چنین می‌نویسد: «ترسناک، تعلیقی و بی محابا. تعقیب می‌کند با هوشیاری خاص خود با استعاره‌های ژانر بازی کرده و هیچگاه مخاطب را مطلع نمی‌سازد و همین موضوع جدیت و صداقتی هیجان انگیز می‌دهد که بر ترسناک بودن آن می‌افزاید». نام دیوید رابرت میچل را به خاطر بسپارید.

فیلم ترسناک «تعقیب می‌کند» (It Follows) ساخته او که در مکتب ژانر وحشت کلاسیک است یک فیلم باکیفیت، با فیلم برداری استادانه و یک شاهکار کم هزینه است که علاوه بر در ترس فرو بردن مخاطبان آن‌ها را به وجد می‌آورد. «تعقیب می‌کند» با بازگشت به ایده‌های ژانر وحشت دهه ۷۰ و ۸۰ فیلم‌های اسلشر که در آن‌ها نوجوانان را به خاطر فعالیت‌های جنسی شان تنبیه می‌کردند، با دیدگاهی فمنیستی به این ماجرا‌ها و استعاره‌ها اشاره می‌کند.

 

فیلم «تعقیب می‌کند» را باید فیلمی دانست که ژانر ترسناک را از فیلم‌های شکنجه‌ای پر از عریانی و صحنه‌های جنسی مفرط نجات داد و ثابت کرد که ژانر وحشت مدرن می‌تواند خلاصه‌ای از فیلم‌های گذشته ژانر بوده و همزمان از آن‌ها فراتر رفته و تفسیر‌های متعددی در پی داشته باشد.