چه زمانی باشگاه های ایرانی درآمدی چون لیورپول خواهند داشت؟

گروه ورزشی _ سید محسن عبدالهی: پس از قهرمانی لیورپول در لیگ قهرمانان اروپا خبری منتشر شد مبنی بر اینکه لیورپول در مجموع رقابت های این فصل چمپیونزلیگ 97 میلیون پوند درآمد کسب کرده است. بخش عمده چنین درآمد بالایی از حق پخش تلویزیونی این مسابقات است که باشگاه ها بر اساس اسپانسرینگ و قراردادهای خودشان و قراردادهای یوفا این مبالغ را کسب می کنند.

 

 

به گزارش بولتن نیوز، حال این وضعیت را مقایسه بکنیم با شرایط امروز باشگاه های ایران. همین امروز خبری منتشر شد که احتمال دارد برانکو ایوانکوویچ فصل بعد سرمربی پرسپولیس نباشد چون این تیم نتوانست 500 هزار دلار طلب سرمربی موفق خود را پرداخت کند. و این نه تنها مشکل پرسپولیس، بلکه اساسا مشکل تمام فوتبال ایران است. باشگاه های ایرانی دیگر توان پرداخت دستمزد بازیکنان ایرانی خود را هم ندارند چه برسد به بازیکنان و مربیان با دستمزد های دلاری.

 

علت اصلی قضیه هم کاملا مشخص است. زیرساخت های اقتصادی فوتبال در ایران هرگز به وجود نیامده است که ما بخواهیم از خرابی آن صحبت کنیم. باشگاه ها از ثبات مدیریت برخوردار نیستند و نقشه راه ندارند. اگر هم باشگاهی خصوصی باشد و مالک داشته باشد، یا مالک چیزی از فوتبال نمی داند و فقط خرج کردن را راه چاره موفقیت می داند و نه یک سیستم اقتصادی مبتنی بر سود و زیان را و یا توان خرج کردن ندارند و بیشتر آسیب های اجتماعی و اقتصادی و ورزشی از خود بر جای می گذارند.

 

در چنین شرایطی باشگاه ها از حداقل های درآمدی که در تمام دنیا مرسوم است نیز برخوردار نیستند. اصولا قراردادهای اسپانسرینگ جالب نیستند و مدیران باشگاه ها به حداقل ها رضایت می دهند. لباس فروشی و بلیت فروشی هم که مشخصا در ایران از معنایی برخوردار نیستند. می ماند یک گزینه که آن هم حق پخش است. حق پخشی که صدا و سیما مطلقا وظیفه خود نمی داند که به فوتبال پرداخت کند و هیچ راه کاری نیز برای این مشکل تاکنون پیدا نشده است. اول هر فصل فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ یک سری تهدیداتی علیه صدا و سیما راه می اندازند اما باز مجبور به توافق و کوتاه آمدن می شوند. متاسفانه فدراسیون فوتبال نیز در این زمینه بسیار ضعیف عمل می کند و گویا از رسانه های جدیدی که تحت وب به وجود آمده اند و می توانند جایگزین صدا و سیما شوند، نیز بی خبر است.

 

چند وقت پیش گزارشی منتشر شد که کنفدراسیون فوتبال آسیا پس از بررسی های تخصصی ارزش حق پخش تلویزیونی فوتبال ایران را 1500 میلیارد تومان تخمین زده است. تنها همین عدد را مقایسه کنید با مجموع هزینه های تمام تیم های لیگ برتر فوتبال ایران. آیا اگر واقعا چنین رقمی به عنوان حق پخش پرداخت شود، باشگاه های ایرانی در سفر بین شهری برای مسابقات خود به مشکل خواهند خورد یا تهیه یک زمین تمرین مناسب؟! این مثال ها کمترین مشکل موجود در فوتبال ایران است. در چنین وضعیتی جز آرزوی اینکه شاید زمانی این مشکل حل شود و برای 500 هزار دلار پول و بسیار کمتر از آن، طرفدار فوتبال ما هر روز و شب استرس تیم محبوبش را نداشته باشد، نمی توان داشت.