فیلم های محبوب منتقدان در سال 2019 (1)

به گزارش بولتن نیوز به نقل از دی جی کالا مگ، این فیلم‌ها از روی امتیازات منتقدان انتخاب شده‌اند. فیلم‌هایی که بیشترین نقدهای مثبت و امتیازها را در چهار ماه اول سال از سوی منتقدان دریافت کرده‌اند. به جز یک مستند که اهمیت زیادی داشت بقیه فیلم‌ها را از میان آثار داستانی و نه مستند انتخاب کردیم اما نکته‌اش اینجاست که در این چند ماه مستندهای بسیار خوبی اکران شده‌اند که بیشترشان امتیازات بالای ۹۰ از منتقدان دریافت کرده‌اند. خیلی از فیلم‌های داستانی موفق هم مربوط به آسیا و نه هالیوود بوده‌اند. البته ما در دو بخش به این لیست می پردازیم، بنابراین هر چه زودتر برویم و این فیلم ها را بهتر بشناسیم.

آنها هرگز پیر نشدند / They Shall Not Grow Old

امتیاز متاکریتیک: ۹۱ از ۱۰۰

کارگردان: پیتر جکسون

بازیگران: فیلم مستند است.

فیلم مستندی که پیتر جکسون، کارگردان فیلم‌های حماسی و پرفروش و موفق «ارباب حلقه‌ها» ساخته است. فیلم اثری هنرمندانه و حرفه‌ای است که در آن از فیلم‌های آرشیوی جنگ جهانی اول استفاده شده. فیلم‌هایی که در آرشیو موزه جنگ امپریال موجودند. بیشتر این فیلم‌های آرشیوی پیش از این دیده نشده‌اند. در کنار آنها صداها و مصاحبه‌هایی از شبکه بی.بی.سی و افسران بریتانیایی هم روی تصاویر است که در میدان نبرد حضور داشتند. نکته‌اش اینجاست که بیشتر این تصاویر آرشیوی رنگی شده‌اند و با تکنیک‌های مدرن تغییر شکل پیدا کرده‌اند. جلوه‌های صوتی باعث شده‌اند که تصاویر مهیج‌تر هم به نظر برسند و احساس نزدیکی بیشتری به تجربیات سربازان داشته باشیم.

عوامل فیلم چیزی حدود ۶۰۰ ساعت مصاحبه از ۲۰۰ کهنه سرباز جنگ را بررسی کرده‌اند تا توانسته‌اند تصاویر و صداهای مورد نظرشان را انتخاب کنند.

رابی کالین منتقد سایت تلگراف درباره فیلم نوشته است: «با استفاده از تکنیک‌های ترمیم نماهای آرشیوی آن دوره، جکسون توانسته یک پرتره تاریخی کاملا بی‌واسطه و قدرتمند ارائه بدهد. فیلمی که در آن روح‌های جوان در جنگی کهنه در طول سال‌ها گم می‌شوند و حالا نگاه خیره ما به آنهاست.»

تدفین کوجو / The Burial Of Kojo

امتیاز متاکریتیک: ۹۰ از ۱۰۰

کارگردان: سام بلیتز بازاوول

بازیگران: جو آدو، هنری آدوفو

درامی که در غنا اتفاق می‌افتد. این فیلم با بودجه بسیار کمی ساخته شده و توسط شبکه نت‌فلیکس پخش شده است. بیشتر بازیگران فیلم بار اول است که جلوی دوربین می‌روند و عوامل فیلم هم از خود کشور غنا هستند. فیلم داستان کاراکتر به نام کوجو را روایت می‌کند که در یک معدن طلا رها شده تا بمیرد. در حالی که دختر نوجوان او به نام اسی برای نجات او دست به یک سفر می‌زند. اسی کودکی‌اش را در غنا به یاد می‌آورد. وقتی در دهکده‌ای کنار یک دریاچه زندگی می‌کردند.

منتقد نیویورکر درباره فیلم گفت: «بازاوول نشان می‌دهد یک هنرمند تازه‌نفس است که در فیلمش می‌شود شعله‌هایی از نبوغ هنرمندانه را دید.»

منتقدان به خصوص از قاب‌بندی‌ها و تصاویر فیلم تعریف کرده‌اند. تصاویری که کاملا رئالیستی و در عین حال جادویی‌اند.

سفر طولانی روز در شب / Long Day’s Journey Into Night

امتیاز متاکریتیک: ۸۸ از ۱۰۰

کارگردان: گان بی

بازیگران: وی تانگ، جو هوآنگ

این درام چینی اولین‌بار در بخش نوعی نگاه جشنواره کن سال گذشته به نمایش درآمد. فیلم روایت بازگشت لو هونگ وو به شهر زادگاهش است. شهری که مدت‌ها پیش آن را ترک کرده بود. او که به خاطر مرگ پدرش به شهر برگشته فوت دوست قدیمی‌اش را هم به یاد می‌آورد و دنبال عشق گمشده‌اش می‌گردد که هنوز روحش در تسخیر اوست.

نکته جالب اینکه یوجین اونیل هم نمایشنامه‌ای به همین اسم دارد که البته داستانش متفاوت است و سال ۱۹۶۲ سیدنی لومت با بازی کاترین هبپورن فیلمی از روی آن اقتباس کرد.

منتقد ایندی‌وایر نوشته است: «عشق کودکی غیرمنتظره‌ای که انگار تلفیقی از وونگ کاروای و آندری تارکوفسکی است. فیلمی که همزمان پژمرده و افسرده اما چشم‌نواز است. تماشاگران موفق می‌شوند همه سرنخ‌های فیلم را بگیرند و از کاوش در آنها به حال و هوا و اتمسفر فیلم دست پیدا کنند.»

آپولو ۱۱ / Apollo 11

امتیاز متاکریتیک: ۸۷ از ۱۰۰

کارگردان: تاد داگلاس میلر

بازیگران: مستندی با حضور باز آلدرین و جانت آرمسترانگ

یک مستند دیگر که نمی‌شود از آن صرفنظر کرد. به خصوص که سال گذشته داستان آن را در فیلم سینمایی «نخستین انسان» دیمین شزل به تصویر کشید. فیلم روی ماموریت سال ۱۹۶۹ آپولو ۱۱ تمرکز می‌کند. یعنی اولین پروازی که روی ماه فرود آمد. فیلم روی استفاده انحصاری از تصاویر آرشیوی از جمله فیلم‌های ۷۰ میلی متری که پیش از این برای عموم به نمایش درنیامده‌اند، تاکید داشته است. اما مستند مصاحبه یا نریشن ندارد. این مستند در باکس آفیس بیش از ۸ میلیون دلار فروخت.

سی.ان.ان بود که به مناسبت پنجاهمین سالگرد فرود آپولو ۱۱ روی ماه پیشنهاد ساخت این فیلم را به تاد داگلاس میلر داد. در آن زمان میلر ساخت مستندی درباره آپولو ۱۷ را با عنوان «پله‌های آخر» شروع کرده بود. شیوه مستندسازی او از بسیاری جهات شبیه سینما وریته (سینما حقیقت) است. منتقد تایم اوت گفته که فیلم شما را به دل علم می‌کشاند. اما علاوه بر همه نکات علمی «آپولو ۱۱» درباره آدم‌هایی است که با هم برای یک هدف جاه‌طلبانه صلح ‌آمیز کار می‌کنند.

دایان / Diane

امتیاز متاکریتیک: ۸۷ از ۱۰۰

کارگردان: کنت جونز

بازیگران: ماری کی پلیس، جیک لیسی

دایان کاراکتر اصلی فیلم است که روزهایش را با کمک کردن به دیگران پر می‌کند و ناامیدانه در تلاش است تا با پسر معتادش بتواند ارتباط برقرار کند. در حالی که کم‌کم این بخش‌های وجود و زندگی‌اش محو می‌شوند، دایان خودش را در مواجه با خاطرات زندگی‌اش می‌یابد. خاطراتی که به جای به مواجهه با آنها زود فراموش‌شان کرده بوده.

فیلم اولین‌بار سال گذشته در جشنواره ترایبکا به نمایش درآمده بود. این فیلمی آرام، پرپیچ و تاب و فریبنده است که به زیبایی ساخته شده. چیزی که در مورد این فیلم مکاشفه‌آمیز است داستان کسانی است که بعد از جنگ جهانی دوم به دنیا آمده‌اند و با بالا رفتن سن‌شان انگار همه چیزشان به یغما رفته است. آنها با بیماری، مرگ و هشدار رویاهایشان روبه‌رو می‌شوند. با این وجود همچنان پژواک مصرانه امید در فیلم شنیده می‌شود.