برای نقش‌های منفی از خودم فاصله می‌گیرم

به گزارش بولتن نیوز، مسعود فروتن را تاکنون در سریال‌ها و فیلم‌های انگشت شماری به عنوان بازیگر دیده‌ایم. سریال «پدر» یکی از آن مجموعه‌های معدودی است که فروتن در آن‌ها در مقام بازیگر جلوی دوربین رفته. اگر نگاهی به کارنامه فروتن بیندازید، حتماً متقاعد می‌شوید که وی بیشتر دغدغه کارگردانی و اجرا دارد تا بازیگری. جالب اینکه، فروتن خودش نیز به این واقعیت اذعان دارد. هم اکنون سریال پدر از آی فیلم فارسی و عربی در حال پخش است.

مسعود فروتن در ابتدای صحبت‌های خود  ترجیح داد اشاره‌ای به دوبله داشته باشد. او گفت: به نظرم در بخش دوبله افراد حرفه‌ای مشغول به کار هستند و دوبله‌های خوبی داریم. اینکه ببینی دیالوگ‌های خودت با لهجه‌ها و زبان‌های مختلف پخش می‌شود، احساس جالبی داری. در سریال «سلطان و شبان» این اتفاق برایم افتاد. در مازندران بودم و دیدم که این سریال به لهجه مازندرانی دوبله شده و در حال پخش است.

وی تأکید کرد: برایم خیلی جالب بود و اگر خودم در این سریال به عنوان کارگردان تلویزیونی حضور نداشتم، اصلاً باورم نمی‌شد که کار دوبله شده، بلکه تصور می‌کردم که زبان اصلی‌اش همان بوده است. می‌خواهم بگویم که دوبله‌ها خیلی حرفه‌ای بود. به طور کلی، در دوبله این موضوع مهم است که چطور حس ها منتقل و چگونه نقش توسط دوبلورها درک و دیالوگ ها به زبان مقصد برگردانده شود. انتخاب‌های مدیر دوبلاژ هم اهمیت زیادی دارد. این موضوع که دوبلورها جنس صدای خوبی داشته باشند نیز مهم است.

فروتن به نقش «ناصر شریفی» سریال پدر اشاره کرد و گفت: نقش «ناصر شریفی» منفی بود، به همین دلیل خیلی برایم جذابیت داشت. سریالی که وقتی در اولین سکانس‌هایش کاراکتر اصلی می‌میرد و از سریال کنار می‌رود، این سوال را برای بینندگان به وجود می‌آورد که کار چطور می‌خواهد دنبال شود. نیاز به درایت زیادی است که پس از مردن نقش اول سریال، بتوانی کار را به خوبی پیش ببری و جذابیتش را حفظ کنی. احساس می‌کنم این اتفاق برای پدر افتاد. با اینکه در سکانس‌های اولیه، نقش اول مجموعه فوت کرد، اما باز هم سریال ادامه پیدا کرد و دیده شد.

وی در پاسخ به این سوال که چرا نقش‌های منفی برایتان جذابیت دارد، خاطرنشان کرد: دلیلش این است که نقش های منفی از شخصیت واقعی من بسیار دور هستند. بنابراین، برای ایفای آنها لازم است که از خودم فاصله بگیرم و واقعاً نقش بازی کنم. این اتفاق را خیلی دوست دارم. ناصر شریفی کاملاً با خود واقعی من متفاوت است. همین تفاوت برایم دوست داشتنی است. گاهی اوقات نقش‌هایی پیشنهاد می‌شود که تقریباً خود من هستند. این نقش‌ها را دوست ندارم و قبول نمی‌کنم.

این بازیگر و کارگردان تلویزیون اضافه کرد: وقتی نقش یک فرد مهربان، خوش قلب و معمولی به من سپرده می‌شود، نمی‌توانم آن را قبول کنم. چون این خود واقعی من است و چیزی را بازی نمی‌کنم. دوست دارم در کارهایم به عنوان یک بازیگر نقش بازی کنم. به طور مثال، در سریال پدر باید از خودم جدا می‌شدم و فاصله می‌گرفتم و سپس به عنوان یک بازیگر به ایفای نقش منفی عموی لیلا می‌پرداختم.

وی با اشاره به بازیگری در سریال‌های تلویزیونی، گفت: من در زمینه کارگردانی فعال هستم و کم پیش می‌آید که به عنوان بازیگر جلوی دوربین بروم. تاکنون در کارهای اندکی بازی کرده‌ام که از آن جمله می‌توان به فیلم سینمایی «360 درجه» و مجموعه تلویزیونی «دلدادگان» اشاره کرد. در سریال «پدر» نیز اخیراً به عنوان بازیگر حضور داشتم. به طور کلی، خودم را یک بازیگر نمی‌دانم اما وقتی دیدم که مردم کارهایم را تأیید کرده‌اند، فکر کردم که می‌توانم بازی کنم.

فروتن افزود: من سال‌های سال کارگردانی کرده‌ام و از هر بازیگر که یک نکته آموخته باشم، می‌توانم به عنوان بازیگر ایفای نقش کنم. نقشی که در سریال «پدر» ایفا کردم برایم خیلی جذابیت داشت و به نظرم مردم هم با آن ارتباط برقرار کردند. سریال نیز در کل خوب از آب درآمد و می تواند جایگاه خوبی در کارنامه هنری‌ام افراد داشته باشد.

وی در پاسخ به این سوال که اولویت شما کارهای طنز است یا جدی، خاطرنشان کرد: کارهای منفی و جدی برایم اولویت دارند. دلیلش این است که من اصلاً آدم طنازی نیستم و برای کارهای طنز ساخته نشده‌ام. شاید در جمع دوستان کمی شوخ طبع باشم و بتوانم دیگران را بخندانم، اما بازیگر طنز نیستم. بازی کردن در سریال‌های طنز ویژگی‌های خاصی را می‌طلبد که در من نیست. ترجیحم این است که نقش‌های جدی و به ویژه منفی بازی کنم.