من بیشتر از امان الله دلم به حال آریانای کوچک می سوزد

گروه اجتماعی: رحیم مخدومی در شبکه اجتماعیش در رابطه با امان الله امینی، جانباز قطع نخاع ای نوشت: همان که از افغانستان آمده بود ایران، تا جنگ اقتصادی کند. دید جنگ اعتقادی برپاست. با این که وطنش نبود، خوب فهمید چه تکلیفی برعهده دارد. جوانی اش را برداشت و رفت به جبهه.

به گزارش بولتن نیوز، به قول خودش ترکش کوچکی در حال گذر بود. چیزی نشد، بادش به او گرفت و قطع نخاعش کرد.

حالا بیش از 25 سال است، نصف زندگی اش در بیمارستان سپری می شود، نصف دیگرش درخانه.

چند سالی ست در خانه بودن برای او حکم بهشت را دارد. در خانه بودن یعنی در کنار تنها مونس خردسالش آریانا بودن.

من بیشتر از امان الله دلم به حال آریانای کوچک می سوزد که از پدر نه پارک می خواهد نه سینما. نه سفرهای زیارتی و نه سیاحتی. نه بازی و نه حتی سرکشی به مدرسه.

فقط یک چیز؛ کمتر برود بیمارستان. کمتر درد بکشد. وقتی در تب و درد می سوزد، بیمارستان به بهانه نداشتن تخت خالی جواب سربالا ندهد و قلب کوچک آریانا را در اضطراب سرنوشت پدر متلاشی نکند، همین!
97/12/24_ بیمارستان خاتم الانبیا.