آیا ما به «عصر جدید» نیاز داریم؟

گروه فرهنگی: امیررضامافی کارشناس مسائل فرهنگی طی یادداشتی که در کانال تلگرامی روزگار ما پیرامون برنامه استعدادیابی عصر جدید نگاشته شده، معتقد است: برنامه  برنامه استعدادیابی عصر جدید که این شب‌ها از شبکه سه پخش می‌شود؛ به دلیل تاثیرگذاریش، یک نقطه‌ی عطف در تلویزیون ایران محسوب می‌شود. برنامه‌ای که نمونه‌های اصلش، سال‌های سال در شبکه‌های سرگرمی جهان پخش می‌شده و همواره مورد استقبال توده‌ی مردم قرار می‌گرفته است.

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت به شرح زیر است:

علیخانی که بیش از هر چیز ماه عسل را تداعی می‌کند، یک کپی تمیز از تلنت‌شوها ارائه کرده، تا مخاطب جای دیدن گات‌تلنت آمریکا از شبکه‌ی من و تو، تلویزیون خودمان را تماشا کند. این یعنی ما قبول کردیم آن‌ها راه درستی برای جذب مخاطب دارند؛ اما این یک شکست تمام عیار است. این یعنی چهل سال پس از انقلاب، شعارهای ما در حوزه‌ی فرهنگ شکست خورده و ما از کسانی کپی می‌کنیم که آن‌ها را با نام امپریالیسم، کاپیتالیسم و استکبار، انکار می‌کنیم. ما در حالی از علوم انسانی اسلامی سخن می‌گوییم که تلویزیون، برنامه‌های پر مخاطب غربی را کپی می‌کند. از برنده‌باش گلزار تا همین عصر جدید. تا تب‌تاب و... ما در عمومی‌ترین وجه فرهنگ، یعنی تلویزیون رسمی، سرگرمی غربی را نشان می‌دهیم و مردم را تشویق می‌کنیم مثل آن‌ها جهان را نگاه کنند، اما در شعارهای فرهنگی ژست ضد آن را می‌گیریم.

بحث من اصلا این نیست که عصر جدید خوب است یا بد، بحثم این است که ما امروز فهمیدیم در برابر ژانر غربی برنامه‌سازی فرهنگی، در محتوا و فرم تسلیم‌ایم، اما در پُز، ضد غرب‌ایم. ما غرب را می‌خواهیم، عین آن عمل می‌کنیم، اما مدام آن را به باد ناسزا می‌گیریم. ما اندیشه‌ی فلسفی غربی را، که بسیار بالنده و پویا و تاثیرگذار است، کنار می‌گذاریم، اما فرهنگ غربی را در قالب وطنی تکثیر می‌کنیم. ما سریال‌های ترکیه‌ای را تقبیح می‌کنیم، اما سریال‌هایی با عشق مثلثی می‌سازیم. ما در مبتذل‌ترین شکل غرب گرفتاریم، و خوبی‌های آن را پس می‌زنیم. اندیشه‌شان را منحط می‌دانیم و برنامه‌هایشان را عین به عین تقلید می‌کنیم. حال آنکه ما به فلسفه‌ی غربی احتیاج داریم تا با استفاده از آن جهان فکری‌مان را رو به جلو پیش‌ برانیم. اما می‌توانیم در فرم و محتوا خلاق‌تر باشیم که نیستیم.

این نئولیبرالیسم رسوخ کرده در مدیران به ظاهر مذهبی ماست. این تعارف ماست که با خودمان داریم. ساختن یک جامعه‌ی مصرفی تمام‌عیار. عصرجدید نماد ورود ما به عصر جدیدی است که فقط در آن ظاهر را حفظ می‌کنیم، اما بی‌وقفه فرهنگ غرب و نه اندیشه‌اش را در ذهن مردم پمپاژ می‌نماییم. عصر جدید، علیرغم خوبی ساختاری‌اش، نقطه‌ی عطف فریاد تزویر و ریاکاری سیاست‌های فرهنگی ماست. ما اندیشه‌ی غربی را باید بخوانیم و در حوزه‌ی عمومی برنامه‌ی خودمان را بسازیم.