تردد پناهندگان تا دندان مسلح در خیابان های اربیل و سلیمانیه

گروه بین الملل _ گروهکهای ضد انقلاب: اواخر دیماه سالجاری، آوات بوکانی از پیشمرگان گروهک تروریستی و تجزیه طلب حزب دمکرات کردستان با اسلحه به سمت شهروندان عراقی تیراندازی کرد که در نتیجه این تیراندازی دو نفر از شهروندان اقلیم کردستان عراق بشدت مجروح شدند.

به گزارش بولتن نیوز، مدتی بعد از این حمله مسلحانه از سوی پیشمرگ گروهک تروریستی دمکرات، به همت هیئت مستقل حقوق بشر و جمعی از شهروندان زخم خورده کردستان عراق، کارزاری برای مقابله با حمل اسلحه و ممنوعیت خرید و فروش اسلحه در بازارهای کردستان عراق به راه افتاد.

اما گویا تروریستهای ضد انقلاب، برای امنیت و آرامش شهروندان کردستان عراق ارزشی قائل نیستند و همچنان با نیروهای تا دندان مسلح در سطح شهرهای اقلیم کردستان عراق بخصوص اربیل(هه ولیر)، سلیمانیه، کرکوک، کویه و... تردد می کنند و حتی برای خریدهای شخصی خود نیز با اسلحه کلاشینکف و یا کلت کمری، در مغازه ها و بازارها تردد می کنند.

تروریستهای حزب دمکرات و کومله همواره با اسلحه در مناطق شلوغ و پرتردد کردستان عراق حضور پیدا می کنند و نه تنها به قوانین و مقررات پایبند نیستند، بلکه باعث ایجاد فضای رعب و وحشت در بین کودکان و زنان و سالخوردگان هم می شوند.

نکته قابل تامل این است که سخنگوی دولت منطقه اقلیم کردستان عراق، وقتی با درخواست رئیس ستاد کل نیروهای مسلح ایران برای تحویل اعضای گروهک های تروریست، به ایران روبرو شد، پاسخ مضحکی داد.

سفین دزیی، سخنگوی دولت اقلیم کردستان گفت؛

"تحویل هیچ یک از اعضای احزاب اپوزیسیون کردستان به ایران امکان پذیر نیست، چرا که براساس برخی توافق‌ها این احزاب (گروهکهای تروریست) از دهه هشتاد و از زمان نظام سابق(رژیم بعث عراق) تا کنون در خاک کردستان و خاک عراق حضور دارند و آنها پناهنده سیاسی هستند، بنابراین باید به توافق‌ها و قوانین بین‌المللی در رابطه با پناهندگان و رفتار با آنها احترام گذاشت.!"

اما گویا تنها در کردستان عراق، پناهنده های سیاسی یا هر نوع پناهنده ای که مورد نظر سخنگوی حکومت اقلیم کردستان عراق است، تا دندان مسلح هستند!

کاش حکومت اقلیم کردستان عراق که با اجازه دادن به این گروهکها برای استقرار در خاک عراق و استفاده از خاک کردستان عراق برای انجام عملیات های مسلحانه و تروریستی، باعث ناامنی در مناطق کردنشین ایران شده و امنیت کشورمان را به خطر انداخته اند، لااقل بخاطر رفاه و آسایش مردم خودشان، جلوی این تروریستها را می گرفتند.

تروریستهایی که پناهنده سیاسی هستند اما از نوع مسلح آن!

پناهنده هایی که یک روز مثل آوات بوکانی پیشمرگ گروهک تروریستی حزب دمکرات، مراسم عروسی شهروندان کویه کردستان عراق را به رگبار می بندد و کوچکترین برخوردی با او صورت نمی گیرد، یا پیشمرگان کومله همچون رحمان رسول زاده و تعدادی دیگر که در حین دزدی از باغ های شهروندان کردستان عراق در روستای گونده ژور، به دام می افتند و  زمانیکه دو برادر صاحب باغ بنامهای فرمان و لقمان، پیشمرگان کومله را در حین دزدی دستگیر می کنند، آنها به سمت این دو برادر تیراندازی می کنند که متاسفانه در جریان این تیراندازی دو برادر جوان کشته می شوند.

یا در سالهای گذشته قتل هایی در اردوگاههای ضد انقلاب اتفاق افتاده که گروهکها به مقامات اقلیم اعلام کرده اند، پیشمرگشان خودکشی کرده یا در جنگ داعش کشته شده اند!

یا در مقابل اردوگاه زرگویز کومله کمونیستی، فرمانده نظامی وقت کومله در دهه 70 یکی از روستائیان زرگویز را به ضرب گلوله می کشد و باز هم حکومت اقلیم کردستان چشم پوشی می کند!

تروریستهای کومله در زمان انشعاب در سالهای 1379 تا 1384 بارها با تیربار و آر.پی.جی و کلاشینکف و دوشکا و پدافند به همدیگر حمله کردند و نیمه شبها مردم روستاهای زرگویز و زرگویزله با کودکان خردسالشان با ترس و وحشت، شب را به صبح رسانده اند.

اینها همان پناهندگانی هستند که سخنگوی حکومت اقلیم کردستان در مورد آنها سخن می گوید!

اما سیاست است دیگر، نباید حکومت اقلیم کردستان، سربازان فداکار خود را در کومله، دمکرات و حزب آزادی کردستان خراب کند و بهتر است همه این اتفاقات را فراموش کرد، چون صلاح در این است!

نیروهای گروهک های تروریست کومله و دمکرات هم که تا دندان مسلح هستند همچنان شب و روز در داخل شهرهای اقلیم کردستان عراق بدون مجوز و به راحتی و با آرامش کامل تردد می کنند و این نتیجه سیاستهای غلط حکومت اقلیم کردستان عراق بعنوان یکی از اربابان گروهکهای ضد انقلاب است.