جریان‌های خطرناک و عمل انقلابی!

به گزارش بولتن و به نقل از کیهان ، نویسنده مهمان روزنامه کیهان در قالب یاداشتی نکاتی چند در خصوص جریانهای خطرناک و عمل انقلابی نوشت که قابل تامل و باید توجه شود  :

1- رهبر معظم انقلاب در فرازی از سخنان خویش در هفته گذشته با خطاب قرار دادن مسئولان دولتی برای مهار گرانی‌ها و توجه به اقشار ضعیف جامعه در مقابل فشارهای دشمن که بر مسائل معیشتی مردم تمرکز کرده است، از مسئولان گلایه کردند که «چرا با وجود تذکرات مکرر، جریان‌ها و افرادی ظالمانه منابع کشور را می‌بلعند و با دلال‌بازی و انحصارطلبی در تجارت و کارشکنی در راه تقویت تولید داخلی مانع پیشرفت کشور می‌شوند». قبلا نیز پس از آشفتگی بازار ارز به‌دنبال اختصاص ارز 4 هزار و 200 تومانی که به ارز جهانگیری مشهور شد، رهبرمعظم انقلاب با بیان اینکه «هجده میلیارد دلار ارز بر اثر بعضی از بی‌تدبیری‌ها و بی‌توجّهی‌ها دست افراد سوءاستفاده‌چی و قاچاقچی و مفسد اقتصادی افتاد»، تذکر داده بودند «وقتی ارز و سکه به‌صورت غلط تقسیم می‌کنند، دنبال کسی «می‌گیرد» می‌گردیم درحالی‌که تقصیر عمده متوجّه آن کسی است که «داده»؛ او را باید دنبال کرد.»
2- خطاب و عتاب هفته گذشته رهبری به مسئولان همزمان شده با بررسی بودجه در مجلس و سخنان رئیس ‌سازمان برنامه و بودجه مبنی براینکه 934 هزار میلیارد تومان یارانه‌های پرداختی پنهان است که بخش مهم آن به شرکت‌های دولتی اختصاص دارد و معلوم نیست چگونه هزینه می‌شود و در لایحه بودجه هم ذکر نمی‌شود. از سوی دیگر از میزان افرایش 400 هزار میلیاردی بودجه 98 ، 300هزارمیلیارد تومان فقط مربوط به افزایش بودجه شرکت‌های دولتی است که میزان آن به هزار و 274 هزار میلیارد تومان رسیده و در سال‌های اخیر هیچ‌گاه در مجلس مورد بررسی قرار نگرفته است. همچنین به‌گفته رئیس‌ کمیسیون اقتصادی مجلس«حدود100هزار میلیارد تومان مابه‌التفاوت به کالاهای اساسی پرداخت می‌شود که از این میزان 20 تا 30 درصد به دست مردم می‌رسد و 70 درصد رانت است»! 
3- آقای نوبخت ادعا کرده «چون منابع یارانه‌ها افزایش نیافته، اگر می‌خواهید یارانه‌ها را زیاد کنیم، باید قیمت حامل‌های انرژی از جمله بنزین افزایش یابد».

این ادعا به‌نظر می‌رسد بیشتر پوپولیستی و برای انحراف افکار عمومی است.چراکه اولا در دولت آقای روحانی با افزایش ۶۶درصدی منابع هدفمندی ناشی از فروش داخلی فرآورده‌های نفتی و گاز طبیعی، افزایش ۲۵ تا ۱۵۰درصدی قیمت بنزین و گاز بخش خانگی و افزایش ۵۵ درصدی مصرف گاز طبیعی و ۱۷درصدی مصرف بنزین فقط در دولت یازدهم بودیم. ثانیا درآمدهای هدفمندی یارانه‌ها برخلاف اظهارات مکرر مقامات ارشد دولتی و براساس آمار و ارقام بالا که در جداول بند الف تبصره 14 بودجه 97 ذکر شده،حدود 100هزار میلیارد تومان است. ثالثا برخلاف ادعای آقای نوبخت عدم افزایش قانونی میزان یارانه نقدی ناشی از یک تصمیم سیاسی و نه اقتصادی است چراکه باتوجه به افزایش منابع هدفمندی، دولت طبق قانون می‌بایست و می‌توانست میزان یارانه‌های نقدی را افزایش دهد. رابعا اسحاق جهانگیری معاون اول رئیس‌جمهور در جلسه توسعه استان سیستان و بلوچستان تاکید داشت «نباید به مردم دروغ گفت». لذا انتظار می‌رود دولت با مردم صادق باشد و صادقانه بگوید که علیرغم وجود منابع کافی، چرا میزان یارانه نقدی را افزایش نداده و به دلایل سیاسی– انتخاباتی ترجیح می‌دهد این بودجه را خرج امور دیگری کند؟ خامسا اگر نباید به مردم دروغ گفت که نباید گفت، با این سخن آقای ظریف چه باید کرد و شما چه کردید که اذعان کرد «هدف از امضاء برجام اقتصادی نبود اما برای اینکه برجام را امضا کنیم، توافق هسته‌ای را به مطالبات اقتصادی مردم گره زدیم»!؟ 
4- هرسال دولت برای پرداخت 45 هزارتومان یارانه مردم عزا می‌گیرد اما از بودجه رانت زا و غیرشفاف شرکت‌های دولتی که با اصل 52 قانون اساسی مغایرت دارد ، شاد و مسرور است!. اصل ۵۲ قانون اساسی می‌گوید «تمامی درآمدهای دولت باید به خزانه کل کشور واریز شود» این در حالی‌ است که درآمد بسیاری از شرکت‌های دولتی به خزانه واریز نمی‌شود و از سهم ۷۵درصدی شرکت‌های دولتی از کل بودجه کشور، فقط سه شرکت دولتی به تنهایی ۹۰۰ هزار میلیارد تومان آن را می‌بلعند. نکته مهم این است در حالی‌که یارانه نقدی 80 میلیون ایرانی بدون هیچ‌گونه رانتی و به‌طور عادلانه توزیع می‌شود و در مقابل یارانه‌های پنهان و بودجه شرکت‌های دولتی محل رانت و فساد بزرگ اقتصادی هستند، دولت در بودجه سال آینده تصمیم گرفته با توزیع استانی یارانه‌های نقدی، آن‌را به محل رانت و فساد دیگری تبدیل کند. با این تصمیم بخشداران و فرمانداران به سلیقه و اختیار خود تشخیص خواهند داد چه کسانی نیاز به یارانه دارند و چه کسانی ندارند و این خود مثل بودجه شرکت‌های دولتی و یارانه‌های پنهان، موجب توزیع ناعادلانه یارانه‌ها و منبعی برای رانت و فساد خواهد بود. از سوی دیگر این تصمیم نشان می‌دهد که دولت نمی‌خواهد به ‌دلایل سیاسی و انتخاباتی مسئولیت حذف یارانه پردرآمدها را بپذیرد و احتمالا شاهد حذف یارانه برخی از افراد نیازمند به بهانه عمران و آبادی منطقه‌شان خواهیم بود.
5- اتخاذ چنین سیاست‌های غلط و سوءمدیریت‌هایی قطعا خیانت به کشور و به فرمایش رهبری «یک خطای بزرگ و مهمی» است. یارانه‌های پنهان و بودجه شرکت‌های دولتی و اختصاص غلط ارز 4 هزار و 200 تومانی و استانی کردن یارانه‌های نقدی و وجود مدیران ناکارآمد که موجب رانت و فساد و ثروتمندتر شدن ثروتمندان و فقیرتر شدن فقرا می‌شود، عمق سخنان رهبر معظم انقلاب را آشکارتر می‌کند و نشان می‌دهد برای تبیین و بررسی مشکل اصلی در مدیریت کشور که همان ناکارآمدی و فشل بودن است، نیاز به هیچ توضیح و مصداقی نیست. اینکه آقای رئیس‌جمهور در هیئت دولت رسما اعلام می‌کند «من در کار وزرا و مدیران دخالت نمی‌کنم»!، در کنار ابهام در بودجه‌نویسی در دولت و تصویب آن در مجلس و قرار دادن ارز کشور در اختیار«سوءاستفاده‌چی و قاچاقچی و مفسد اقتصادی» در حقیقت مدیریت و تخصیص نامناسب منابع به ویژه در شرایط تحریمی کنونی و موجب ناکارایی نظام اقتصادی است. لذا سؤال اصلی این است که چه کسی باید بر کار وزرا و مدیران نظارت و دخالت کند و جلو این بلعیده شدن منابع کشور را بگیرد و عدالت را محقق کند؟ قطعا دولت و مجلس. اما قوه قضائیه نیز مسئولیتی سنگین در این زمینه دارد و باید با ورود به موضوع اتخاذ سیاست‌های نادرست و همچنین شعارهایی که برای تحت‌الشعاع قرار دادن بلعیدن منابع کشور و فریب افکار عمومی داده شده و می‌شود، جلو بلعیده شدن منابع کشور را بگیرد. این دستور رهبر معظم انقلاب نباید بر زمین بماند که تاکید دارند «تقصیر عمده متوجّه آن کسی است که «داده»؛ او را باید دنبال کرد».
6- رئیس‌جمهور گفته «برای حل مشکلات اقتصادی باید در عمل انقلابی بود»، اما آقای روحانی پاسخ دهند کدام اقدام دولت تاکنون انقلابی بوده است؟ در مقابل بلعیده شدن منابع کشور توسط شرکت‌های دولتی و«یک قبیله و یک پدر و مادر پشت بودجه این شرکت‌ها»!، انقلابی عمل کردید یا برای شفاف‌سازی یارانه‌های پنهان؟ در برخورد با حلقه مفسدان و رانت‌خواران اقتصادیِ گرد آمدهِ اطراف دولت، انقلابی عمل کردید یا در برخورد با عناصر قدرت و وابستگانشان که با سياست‌گذاري در بخش‌های دولتی و خصوصی نمونه‌هاي بارز فسادند و در کشور فعال مایشاء هستند؟ در برخورد با حقوق‌های نجومی‌بگیر که آنان را ذخیره انقلاب خواندید، انقلابی عمل کردید یا با ابربدهکاران بانکی؟ در برجام و امید بستن به تضمین جان کری انقلابی عمل کردید یا در مقابل نقض‌عهدها و تهدیدات و دلقک‌بازی‌های آمریکایی‌ها و پاره کردن برجام؟ در مقابل عمل نکردن اروپایی‌ها به تعهداتشان و حفظ برجام به هر قیمتی انقلابی عمل کردید یا در تعهد دادن به اف‌ای‌تی‌اف و سند 2030 و معاهده پاریس و...؟ در مقابله با مدیران دولتی لیبرال‌مسلکی که در دولت کاسبند، انقلابی عمل کردید یا با وزیری که خود هم سياست‌گذار عرصه صنعت و هم دارای ده‌ها شرکت صنعتی بود؟ با نزدیکان این وزیر که قراردادهای خارجی را می‌بستند، انقلابی عمل کردید یا با دختران وزرایی که قاچاقچی واردات بودند؟... متاسفانه نه تنها یک «عمل انقلابی» و «شجاعت و عقلانیت انقلابی» در کارنامه 5 ساله شما ثبت نشده، بلکه کارنامه 5 ساله دولت‌های یازدهم و دوازدهم مملو از انفعال است تا جایی‌که حتی فرزندان انقلابی این کشور را که با «قدرت انقلابی» در مقابل تهدیدات آمریکا ایستاده‌اند و با کار جهادی در مناطق محروم مشغول خدمت‌رسانی هستند، به تندروی متهم کردید! آقای روحانی حضرت آقا هفته گذشته تاکید کردند «باید مراقب جریان‌ها و دست‌های خطرناک و مضر بود» برخی از اینها در اطراف دولت چون مگسانِ دور شیرینی جمع شده‌اند. باید تا دیر نشده با «شجاعت و قدرت انقلابی» با این «جریان‌ها و دست‌های خطرناک» مقابله و جلو بلعیده شدن منابع کشور را بگیرید.در چشم برهم زدنی دوران مسئولیت شما هم تمام و قضاوت تاریخ در محضر دادگاهِ ملت آغاز می‌شود، هرچند قضاوت مردم از هم‌اکنون آغاز شده است. اگر فقط چند دقیقه در خیابان‌های شهر قدم بزنید، همان فریادی را از مردمی که با «صبر انقلابی» پای انقلاب ایستاده‌اند، خواهید شنید که از دانشگاه‌های کشور در 16 آذر امسال و حتی در دانشگاه زادگاه خودتان هنگام سخنرانی شما بلند بود که: «بیکاری، گرانی - جواب بده روحانی»! و این همان شعار مردم زادگاهتان سمنان و سرخه در سفر اخیرتان بود که: «مشکل اقتصادی با سخنرانی حل نمی‌شه!». آقای روحانی «صادقانه باید در عمل انقلابی بود تا مشکلات حل شود، نه در شعار»!