گروه سیاسی: محمد آقازاده روزنامهنگار اصلاحطلب، در یادداشت پیش رو به سخنان خانم ابتکار که گفته است پسرش حق انتخاب دارد و انتخاب کرده در آمریکا درس بخواند، واکنش نشان داده است و مینویسد: در این حالوروز حق انتخاب آنهم برای رفتن و نرفتن به امریکا یک حق اشرافی و تجملی است و این حق را شما به خاطر بالا رفتن از سفارت آمریکا به دست آوردید.
به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت به شرح زیر است:
خانم معصومه ابتکار در گفتوگویی با ایسنا گفته است پسرم حق انتخاب دارد و او و خانوادهاش انتخاب کردهاند که در امریکا درس بخوانند.
ایشان یا نمیفهمند و یا خود را به نفهمیدن میزنند.
در جامعهای که اکثریت نخبگان و تحصیلکردگانش به دنبال کار یکمیلیون تومانی و آنهم در مشاغل معمولی هستند و آن را هم به دست نمیآورند و اگر پیدا هم بکنند چند ماه چند ماه گرفتن همین حقوق هم از آنها دریغ میشود، با هنر و مدیریت شما چهل میلیون ایرانی نیاز به بستههای غذایی دارند.
در این حالوروز حق انتخاب آنهم برای رفتن و نرفتن به امریکا یک حق اشرافی و تجملی است و این حق را شما به خاطر بالا رفتن از سفارت آمریکا به دست آوردید.
شما حقدارید بجای نیلوفر اسم معصومه بگذارید و همین انتخاب هم یک نوع زیرکی برای انتخاب زندگی تجملیتر و گرفتن پستهای مهمتر است.
راستی وقتی امریکا به خاطر کار شما اسم ایرانی بودن کافی است ورود به امریکا منتفی شود پسرتان چطور به راحت آب خوردن رهسپار امریکا شد؟
اگر یک روزنامهنگار واقعاً چالش گر با شما مصاحبه میکرد میتوانست جواب این پرسشها را از شما بگیرید، ولی در رپرتاژ آگهی اصل برای پاسخیابی و پاسخگویی نیست.
میماند گفتن این حرف که انتخاب در جامعه ما یک رانت است که فرزندان بااستعداد ما هم به خاطر دلایل مادی و هم به دلیل دلایل دیگر از آن محروماند و شما چه بخواهید و چه نخواهید باید جوابگوی این امتیاز پر تبعیض باشید.
انتهای پیام/#
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
پاسخ:
اشتباه می کنید تصرف لانه جاسوسی آمریکا یکی از بهترین حرکتهای انقلابی در آن زمان بود اما اینکه عده ای دست از اعتقادات و آرمانهای خود برداشته اند دلیل بر اشتباه بودن آن آرمانها نمی شود
یک روزی عده ای در ساده زیستی زندگی می کردند و انقلابی بودند و برای پیروزی انقلاب زحمات زیادی کشیدند اما بعد از پیروزی انقلاب کم کم اسیر زرق و برق دنیا شدند و شروع کردن به ثروت اندوزی و ساده زیستی را کنار گذاشته و اتفاقا شدند اصل و مروج اشرافیت و اصلا کشور را به سمتی بردند که خانه های چند ده میلیاردی و ماشینهای چندصد میلیونی و سفرهای اروپایی و تدریس بچه هایشان در انگلستان و کانادا و حتی آمریکا به عنوان یک ارزش نشان دادند آیا به نظر شما اینها اشتباه کردند آن زمان انقلابی بودند یا این زمان دچار مشکل اعتقادی و انقلابی شده اند ؟
خدا لعنت کند این قوم ستم کار رو