ژن خوب قبیله ای یا ژن خوب عقیده ای؟

گروه سیاسی: آنهایی که دوران دفاع مقدس را بخاطر دارند خوب یادشان هست که بعضی ها بابت اجازه نیافتن برای حضور در میدان مبارزه، چه اشک ها که نریختند. خب همین طوری نبود که. حضور در جبهه مشروط بود. به بعضی چیزها. از جمله سن. خیلی ها بودند که سن شان اجازه نمی داد پا در جبهه بگذارند. اشک می ریختند که چرا کاغذ شناسنامه شان اینقدر عقب تر از روح بزرگ شان است؟ که چرا چندتا عدد، عده لشکر حق را کم و زیاد می کند؟ و از خودشان می پرسیدند مگر حقانیت به عدد است؟ که اگر حقانیت به عدد بود، نه حسینی در تاریخ ساخته می شد نه تاریخ از حسینیان پر می شد.

به گزارش بولتن نیوز، اما الحق و الانصاف، این اشک به چشمان، ژن خوب داشتند وقتی که ژن خوب داشتن مد نبود. اصلا ژن خوب داشتن که لزوما بد نیست. مهم این است که مبنای این ژن خوب داشتن چه باشد. یکبار مبنای این ژن خوب، همان مبنای جاهلی گذشتگان است که فلانی پسر بهمانی است. که حتما این را باید زد به دیوار. اما بعضی وقت ها هم مبنای این ژن خوب، نه قبیله که عقیده است. اینها را باید گذاشت روی سر. حلوا حلوای شان کرد و در راس امور قرار داد.

حالا بیایید تصور کنید این ژن های خوب عقیده ای، این روزها سر کار بودند و مسئول. چه می شد؟ مثل همان روزهای نبرد، اشک روی چشمان شان می آمد اما اجازه نمی دادند اشک روی چشمان مردم جاری شود. دل شان را سوز برمی داشت اما اجازه نمی دادند سوزی در دل مردم ایجاد شود یا سوزی بیشتر، دل این مردم را بسوزاند. این ژن های خوب اگر بودند ... بگذریم جای خالی را خودتان پر کنید.

اما جامعه ای که اینگونه ژن خوب داشته می تواند آنرا تکرار کند. عقیده را می توان دوباره باز تولید کرد. عقیده را در جامعه اسلامی باید دوباره بازتولید کرد. کشور ما امروز به ژن خوب برای مدیریت نیاز دارد اما کدام ژن خوب؟ آنهایی که ساخته شده از عقیده هستند. آنهایی که قبیله شان را پشت در اعتقادات شان گذاشتند و به همه با دیده یک رنگی نگاه کردند. ایران امروز ما حتما به این چنین ژن های خوبی نیاز دارد. دعا می کنیم خداوند نسل این ژن های خوب عقیدتی را روزافزون کند.

انتهای پیام /#