می‌توانیم تحریم‌ها را به فرصتی ارزنده تبدیل کنیم

به گزارش بولتن نیوز، سعید صادقلو  عضو پیوسته انجمن ژئوپلیتیک ایران و دانشجوی دکترای جغرافیای سیاسی  درباره مفهوم تحریم، گفت: تحریم به زبان ساده عبارت است از اینکه یک یا چند کنشگر زورگو در عرصۀ بین‌الملل که مجری تحریم قلمداد می‌شوند، علیه یک یا چند کشور که هدف تحریم هستند، با هدف محروم ساختن آن کشور از انجام مبادلات تاثیرگذار اقتصادی و  یا پذیرفتن یک هنجار بین‌المللی که توسط کشورهای مجری تحریم تعریف می‌شود.

* تحریم‌ها برای کشور ژاپن، تبدیل به یک نعمت شد

پژوهشگر مهمان در مرکز مطالعات استراتژیک خاورمیانه ادامه داد: بر همین اساس این کشورها تصمیماتی سخت و تنبیهی را را به عنوان تحریم اتخاذ می‌کنند که به طور در سه دسته‌بندی از نظر حدود و اندازه تحریم، از نظر تعداد کشورهای تحریم کننده و در نهایت از نظر اقتصادی یا غیراقتصادی بودن، قرار می‌گیرد.

این فعال دانشجویی تاکید کرد: در واقع تحریم‌ها به صورت طیفی هستند که از تحریم‌های بسیار ضعیف به عنوان مثال تحریم فرهنگی و مسافرتی جزئی، تا تحریم‌های فلج‌کننده و بایکوت جامع کشورها مانند محاصره علیه عراق و صربستان را شامل می‌شوند.

وی گفت: واضح است که اساسا تحریم‌ها از هر نوع آن، می‌توانند تاثیر مستقیمی روی زندگی شهروندان کشورهای هدف تحریم بگذارند و از این نظر، کاملا خلاف منزلت بشریت هستند.

صادقلو درباره اینکه تحریم‌ها چه اثراتی روی کشور تحریم شده می‌توانند داشته باشند؟ اظهار داشت: اثرات تحریم‌ها روی کشورها متفاوت است. شاید بهتر است بگوئیم اثرات تحریم، به ذات و کنش کشورها برمی‌گردد. مثلا تحریم‌ها برای کشور ژاپن، تبدیل به یک نعمت شد.

عضو پیوسته انجمن ژئوپلیتیک ایران افزود: آنها پس از محاصره توسط شبکه ای‌بی‌سی‌دی در جنگ جهانی دوم و پس از آن، توانستند با تکیه بر خودباوری و درون‌نگری، کشورشان را بار دیگر بسازند و ویرانه‌های جنگ را به کشوری شکوفا و زنده تبدیل کنند. اما به عنوان مثالی دیگر و در نقطۀ مقابل مثال قبل، لیبی تحریم شد و هیچگاه نتوانست تحریم‌ها را برای خود به فرصت تبدیل و از آن در جهت منافع خود بهره‌برداری کند.

وی گفت: اگر کشورهایی که تحریم می‌شوند، به خودشان بیایند و توانمندی‌های خود را در عمل باور کنند، یقین بدانید که تحریم‌ها می‌توانند به روند توسعۀ کشورها، نور بتابانند.

صادقلو دراباره بازگشت تحریم‌ها از 13 آبان‌ماه هم یادآور شد: چه 12 آبان، چه 12 آذر، چه 12 اسفند و ... فرقی ندارد. ایران ما کشوری، «تحریم‌زی» است. به این معنا که زیست آن همیشه با تحریم‌ها گره خورده است. ما همیشه تحریم بوده‌ایم. بحث امروز و دیروز نیست. مذاکرات هسته‌ای نیز تحریم‌ها را از بین نبرد، بلکه حدود 30 درصد از وزن آن را کاست و رسانه‌های جهانی کوشیدند طوری وانمود کنند که تحریم‌ها رفع شده است. 

* غیر از ملت ایران کسی در جهان به فکر توسعۀ کشور ما نیست

این فعال دانشجویی تاکید کرد: در واقع، اینکه بگوییم تحریم‌ها بعد از توافق هسته‌ای لغو شد، ساده‌انگاری است. تحریم‌ها هیچوقت رفع نمی‌شوند، چراکه استکبار جهانی، با ذات جمهوری اسلامی مشکل دارد و به همین خاطر فشار بیرونی و جو روانی منفی علیه کشورمان دائمی خواهد بود. می‌توان گفت، تا زمانی که ایران، پشتیبان جبهه مقاومت و مردم مظلوم جهان است، واکنش سخت جهان غرب نیز ادامه خواهد داشت.

وی درباره همراهی بخشی از جهان غرب با ایران و اینکه آیا اروپا در مقابل فشارهای آمریکا مقاومت می‌کند هم گفت: در ابتدا باید یادمان باشد، روند سیاست جهانی و روابط کشورهای جهان، متاسفانه بر مبنای عدالت، دل‌رحمی، خداترسی و ... نیست، و صرفا بر اساس منافعشان است. به این معنی که اگر کشورهایی هم اکنون با ایران، رابطۀ دیپلماتیک و بعضا دوستانه دارند، صرفا در جهت تامین منافعشان است، و گرنه غیر از ملت ایران، کسی در جهان به فکر توسعۀ این کشور نیست.

* امروز دیگر سیاست جهانی تنها دست حکومت‌ها  و دولت‌ها نیست

صادقلو ادامه داد: در خصوص اروپا باید بگویم که امروزه، برخلاف 50 سال قبل، سیاست جهانی تنها دست حکومت‌ها  و دولت‌ها نیست. بلکه شرکت‌های چند ملیتی و کارتل‌های بزرگ، حاکمیت حکومت‌ها را به چالش کشیده‌اند و بر سیاست بین‌الملل اثرات زیادی دارند. به این معنی که در موارد زیادی، این شرکت‌های بزرگ چند ملیتی، فارغ از نظر دولت‌ها، اختیارات خاص خود را دارند، و در مواردی، قدرتشان از دولت‌ها نیز بالاتر است.

وی افزود: اروپا در چند سال گذشته سعی بر آن داشته است که به جهان بقبولاند که جهان تک قطبی از میان رفته است و نظم جدیدی بر جهان چیره شده است که در آن، اتحادیه اروپا و کشورهای اروپای غربی نیز یکی از قطب‌های آن هستند.

عضو پیوسته انجمن ژئوپلیتیک ایرانگفت: در طی چند ماه گذشته اروپا کوشیده است که در ظاهر نشان دهد به نوعی روابطش با ایران را حفظ کرده است و دقیقا همگام با آمریکا پیش نمی‌رود. اما ذکر این نکته مهم است، که درست است اروپا در ظاهر تمایل به حفظ روابط با ایران را دارد، اما، بسیاری از شرکت‌های اروپایی دارای روابط و منافع بالایی در ارتباط با آمریکا و هم‌پیمانانش هستند، و اگر به ایران روی خوش نشان دهند، ضرر هنگفت مالی خواهند کرد و علاوه بر آن، توسط آمریکا، تنبیه هم خواهند شد.

وی ادامه داد: مثلا هم اکنون فرانسه و آلمان می‌کوشند در ظاهر نشان دهند که با تحریم‌ ایران میانه خوبی ندارند، اما شرکتی فرانسوی، به نام توتال، تنها چند روز پس از اظهارات ترامپ، تصمیم به قطع همکاری با ایران می‌گیرد و یا شرکت آلمانی آلیانتس نیز همینطور. این اتفاقات، از ترس ضرر مالی و تنبیه شدن شرکت‌های اروپایی توسط آمریکا و هم‌پیمانانشان است.

* تحریم برای ایران موضوع جدیدی نیست

وی تصریح کرد: پس به یاد داشته باشیم که حکومت‌های اروپایی، در ظاهر مخالف تحریم‌ها هستند، ولی در عمل توانایی ایستادگی مقابل آمریکا را ندارند و قطعا از حمایت ایران به بهانه‌های مختلف، پا پس خواهند کشید. و گذشته از آن، شرکت‌های بزرگ اروپایی، لزوما پایبند به حکومت‌ها و دولت‌هایشان نیستند. پس ما نیز نباید امیدوار به حرف کشورهای اروپایی باشیم.

عضو پیوسته انجمن ژئوپلیتیک ایران در خصوص اینکه عکس‌العمل ایران به تحریم‌ها باید چگونه باشد، اضافه کرد: ایران اسلامی، همیشه دست به گریبان تحریم بوده است، و تحریم برایش چیز جدیدی نیست. ما مقطعی نبوده است که تحریم نباشیم. حتی بعد از مذاکرات هسته‌ای نیز تحریم‌ها پابرجا بود، فقط اندکی ویرایش در شکل و وسعت آن‌ها انجام شد، اما اساس آن حفظ شد.

* می‌توانیم تحریم‌ها را به فرصتی ارزنده تبدیل کنیم

وی گفت: انقلاب اسلامی از سال 57 درگیر تحریم‌های ظالمانۀ جامعه جهانی به رهبری آمریکا و غرب بوده است. از آنجا که در ذات جمهوری اسلامی، استکبار ستیزی و دفاع از مظلومان قرار دارد، این فکر در تناقض آشکار با سیاست‌های ناعادلانۀ جهانی قرار داشته است، و روشن است که نظام سلطه، این فکر انقلابی را برنمی‌تابد و به هر نحو با آن مبارزه می‌کند.

وی اظهار داشت: ما می‌توانیم تحریم‌ها را به فرصتی ارزنده تبدیل کنیم، به شرط آنکه خودمان را باور کنیم و مشکل سوء مدیریت در کشور را نیز به طور عمیق حل نماییم. مشکلات موجود در کشور ما، نه به خاطر تحریم‌ها، بلکه به خاطر سوء مدیریت‌ها و عدم نظارت‌ها بوده است. اگر خودمان را باور کنیم، تحریم‌ها می‌توانند منشا توسعه باشند.