خود تحریمی‌ها، خودروسازان را به كما برد

گروه خودرو:  مصاحبه‌ها و فریادهای غیر کارشناسانه، خود تحریمی، آیین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های یک‌شبه و بسیاری دیگر از این موارد همگی باعث شده است که صنعت خودرو این روزها حال خوبی نداشته باشد و به کما برود.

به گزارش بولتن نیوز، دو غول بزرگ خودروسازی كشور در سال‌های گذشته همیشه جزو شرکت‌هایی بوده که برای سهامدارانش سودهای خوبی را به همراه داشته و همیشه خرید سهام این شرکت با استقبال بسیار خوبی روبرو بوده است.

این در حالی است كه شركت ایران‌خودرو و سایپا طی روزهای گذشته گزارشی از ضرر و زیان این شرکت‌ها برای سهام‌داران ارائه کرده است، ضرری که با یک چرتکه‌اندازی کوچک و نگاهی به اقتصاد شش‌ماهه کشور به‌خوبی می‌توان منشأ آن را پیدا کرد.

اما چه شد که خودروسازان پس از سال‌ها سود ده بودن حالا در عرض شش ماه چنین ضرر ده شده است ضرری که مدت‌هاست مدیران این کارخانه هشدارهای بسیاری در مورد چنین روزی را داده بودند ولی در این میان گوش‌های شنوا بسته شد و هرروز عده‌ای غیر کارشناسانه و برای جلب نظارت مردم به این شرکت و مدیرانش تاختند.

مدت‌هاست که خودروسازان کشور بخصوص ایران‌خودرو از بالا بودن نرخ قطعات، ارز، فولاد، دستمزدها و ده‌ها دلیل دیگر سخن میگویند و بارها اعلام کردند راه برون‌رفت از این بحران آزادسازی قیمت‌ها و کمک دولت به این کارخانه است ولی هر بار مانع‌تراشی برخی از سازمان‌ها و ارگان‌ها باعث شد تا هیچ‌یک از خواسته‌های این خودروساز بزرگ کشور به سرانجام ننشیند.

کافی است نگاهی به تفاوت هزینه‌های ایران‌خودرو و سایپا طی یک سال گذشته بیندازید، به‌وضوح پیداست چرا ایران‌خودرو امروز با ضرر در سهام مواجه شده است:

1-نرخ تورم در سال جاری
نرخ تورم در سال جاری نرخی است که هرروزه همه مردم با پوست و گوشت و استخوان خود حس می‌کنند اما در این میان افزایش قیمت برای ایران‌خودرو بر روی محصولاتش کمتر از 10 درصد است این در صورتی است که سازمان‌هایی که اجازه افزایش قیمت به خودروسازان دولتی را نمی‌دهند به خودروسازان خصوصی همچون مدیران خودرو در طی شش ماه گذشته اجازه داده‌اند 30 تا 50 درصد قیمت خودروهای تولیدی خود را افزایش دهند.

2- نرخ ارز
نرخ ارز در سال گذشته برای تأمین قطعات برای ایران‌خودرو و دیگر خودروساز دولتی کشور 3300 تومان در نظر گرفته‌شده است که در 5 ماهه نخست امسال این عدد به 4200 تومان رسید و از ابتدای مردادماه نرخ 8900 تومان را تجربه کرده است و این یعنی افزایش 160 درصدی نرخ ارز. (نرخ ارز در تولید خودرو 33 درصد نقش اساسی را ایفا می‌کند)

3 – افزایش قیمت مواد اولیه و اساسی تولید خودرو
1- ورق سرد
ورق سرد در سال گذشته به ازای هر کیلو 2300 تومان از سوی کارخانجات تولید ورق به ایران‌خودرو فروخته‌شده است ولی در سال جاری و از ابتدای سال این رقم به 4800 تومان رسیده، لازم به ذکر است برای ساخت هر دستگاه خودرو از محصولات این شرکت هزار تا 1100 کیلوگرم ورق سرد مورداستفاده قرار می‌گیرد.
3- فولاد آلیاژی
فولاد آلیاژی که متوسط مصرف آن در تولیدات ایران‌خودرو به 70 کیلوگرم می‌رسد در سال 96 باقیمت 3294 تومان به این کارخانه انتقال پیدا می‌کرد اما در سال جدید قیمت هر کیلو فولاد آلیاژی برای خودروسازان 6050 تومان هزینه دربر دارد.
4-آلومینیم
متوسط مصرف آلومینیم در هر خودرو از تولیدات ایران‌خودرو به‌صورت متوسط 65 کیلوگرم است. آلومینیوم در سال 96 باقیمت 7940 تومان به ایران‌خودرو فروخته می‌شد اما همین کالا در سال جدید باقیمت هر کیلو 23000 تومان به این کارخانه فروخته می‌شود.
5-مس
آلیاژی که در خودرو 12 کیلو مصرف دارد در سال گذشته قیمتی 22600 تومانی را بر خود داشت اما در ابتدای سال جاری قیمت هر کیلو از این آلیاژ به 52 هزار تومان رسیده است
6-سرب
میزان مصرف سرب در هر خودرو میانگین 14 کیلو است که در سال 96 قیمت هر کیلوی آن 8100 تومان برای خودروسازان محاسبه می‌شد اما در سال 97 این قیمت به 28000 تومان رسیده است.
7- پلیمرهای پلاستیکی
سرانه مصرف پلیمرهای پلاستیکی در هر خودرو 42 کیلوگرم است. پلیمرهای پلاستیکی در سال گذشته باقیمت 4970 تومان در اختیار ایران‌خودرو قرار می‌گرفته اما این پلیمرها در سال جدید قیمت 14700 تومانی را برای ایران‌خودرو به همراه دارد
8-کائوچو مصنوعی
این نوع کائوچو در هر خودرو سرانه مصرفی 8 کیلو را دارد. قیمت سال 96 این محصول برای هر کیلو 513 تومان بوده که در سال جدیدی قیمت آن به 1280 تومان افزایش‌یافته است
9-کائوچو طبیعی
این نوع کائوچو در هر خودرو سرانه‌ای 10 کیلوی را به همراه دارد و قیمت سال 96 این محصول برای هر کیلو 545 تومان بوده است اما در سال 97 قیمت این محصول به 3700 تومان افزایش‌یافته است.

البته تعداد مواردی که باید به آن‌ها اشاره شود بسیار زیاد است اما باید در نظر داشت 35 درصد از هزینه‌های تمام‌شده یک خودرو مربوط به مواد اولیه 33 درصد از آن مربوط به نرخ ارز و الباقی آن مربوط به هزینه‌های تولید است در این میان کافی است هزینه‌های بخش‌های خدماتی، اداری، پژوهشی و ده‌ها سرفصل دیگر را به این جدول اضافه نمود در آن زمان باید دید آیا در حال حاضر می‌توان با چنین شرایطی یک خودروساز سود ده بود.

این قیمت‌ها خیلی ساده و با چند ساعت مطالعه و پرس‌وجو به دست می‌آید. سؤال اصلی اینجاست چرا مسئولینی که دم از مسئولیت‌های کلان خود می‌زنند و خود را در همه صنایع کارشناس می‌دانند تاکنون یک محاسبه سرانگشتی همین 9 مورد را نکرده‌اند با محاسبه همین نه مورد می‌توان به‌خوبی متوجه شد ایران‌خودرو و سایر خودروسازان در حال ضرر در تولید محصولات هستند، پس چرا تا این حد برای آزادسازی قیمت‌ها سنگ‌اندازی می‌کنند.
بی‌شک تا زمانی که قیمت‌گذاری خودرو در ایران به‌صورت دستوری اتفاق میافتد هرروزه شاهد ضررهایی این‌چنینی در کارخانه‌ای خواهیم بود که افتخار صنعت کشور به شمار می‌رود.

مانع‌تراشی، مصاحبه‌ها و فریادهای غیر کارشناسانه، خود تحریمی، آیین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های یک‌شبه و بسیاری دیگر از این موارد همگی باعث شده است که صنعت خودرو این روزها حال خوبی نداشته باشد و به کما برود، کمایی که اگر بازهم بخواهیم دست روی دست بگذاریم و جلوی آزادسازی قیمت خودرو را بگیریم این صنعت را به‌زودی می‌کشد.

انتهای پیام/#