اصرار آمریکا بر تحریم نفت ایران به اقتصاد جهان ضربه می زند

به گزارش بولتن نیوز، آشوک دهار که به عنوان رئیس شاخه کلکته یکی از بزرگترین موسسات تحقیقاتی هند به نام 'بنیاد تحقیقات آبزرور' (Observer Research Foundation-ORF) معتقد است که خواسته آمریکا از کشورهای مختلف جهان برای قطع کامل واردات نفت از ایران نه تنها به تک تک این کشورها ضررهای اقتصادی چشمگیری وارد خواهد کرد بلکه به مجموع آنها بعنوان یک بلوک در حال توسعه که برای جبران عقب ماندگی کشورهای خود تلاش می کنند آسیب خواهد زد.
آشوک دهار، روز شنبه در گفت و گو با ایرنا در دهلی نو در مورد تصمیم جسورانه هند برای ادامه واردات نفت از ایران در طول ماه نوامبر (آبان) ، برغم آغاز اعمال تحریمهای آمریکا بر روی ایران از چهارم همین ماه، اظهار داشت: ' تصمیم هند به عدم پیروی کورکورانه از سیاست های آمریکا و این نکته که دولت هند با آمریکا برای تشریح وابستگی شدید هند به واردات نفت از ایران و ضرورت ادامه آن مذاکره کرده، نوید خوبی است.
وی با اشاره به اینکه هند دارای پالایشگاههای نفت بسیار خوب است که برخی از آنها براساس شاخص پیچیدگی نلسون (Nelson complexity index)، در میان بهترین های جهان قرار دارند، خاطرنشان کرد: برخی ازاین پالایشگاهها انواع مختلف نفت خام را تصفیه می کنند ولی عملکرد برخی از آنها بشدت از تغییر نوع نفت خام متاثر می شود. اعمال تحریمها بدون توجه به یک نظام تجاری و صادقانه بین المللی به پیشرفت و عمران کشورهای در حال توسعه و عقب مانده آسیب می زند.'
وی افزود: 'مایه خوشحالی است که هند موضع قبلی خود را مبنی بر عدم رعایت تحریمهای اعمالی از سوی قدرتهای بزرگ و رعایت تنها تحریمهای مورد تاکید سازمان ملل را حفظ کرده است. هند چنین موضعی را سالهاست که حفظ کرده است.'
این تحلیلگر ارشد امور راهبردی در هند در ادامه مصاحبه خود با ایرنا، با اشاره به اینکه جهان از یک ساختار دوقطبی به سوی یک نظام تک قطبی و سرانجام چند قطبی حرکت کرده و هند اکنون از چند دهه گذشته بسیار قوی تر است افزود: در واقع، همه کشورهای واردکننده بزرگ نفت از جمله چین، هند، ژاپن و اتحادیه اروپا باید با یکدیگر در ترویج یک مشارکت بین المللی جامع، منظم و منصفانه مطابق اهداف سازمان ملل برای تضمین جریان بی وقفه نفت با یک قیمت مورد قبول تولیدکنندگان و مصرف کنندگان به منظور تامین منافع اقتصاد جهانی همکاری کنند.'
این کارشناس برجسته امور انرژی کشور هند، همکاری های کشورها در حوزه انرژی را تنها به حوزه اقتصاد محدود ندانسته و این امر را دارای ابعاد بسیار تاثیر در عرصه های دیگر نیز دانست.
وی در توجیه این سخن خود به تاثیرات زیست محیطی آن نیز اشاره کرده و گفت مثلا اگر کشورهای منطقه شامل ایران-پاکستان-هند بدون توجه به فشارهای آمریکا همکارهای خود در حوزه انرژی را گسترش دهند منافع بسیاری شامل حال همه طرف های شرکت کننده خواهد شد.
او به عنوان یک مثال، احیای طرح انتقال گاز ایران به هند از طریق پاکستان را به عنوان روشی برای مقابله با افزایش دمای کره زمین حمایت کرده و گفت: 'لازم است که طرح ارسال گاز طبیعی از ایران به منظور کاهش میزان کربن در جنوب آسیا از نو بررسی شود.'
او اظهار داشت که در گزارش اخیر کمیته بین دولتی سازمان ملل در مورد تغییر آب و هوا گفته شده است که دمای متوسط هوا در جهان احتمالا تا سال 2030 به میزان بیش از 5/1 درجه سانتیگراد افزایش خواهد یافت. استفاده عمومی از انرژی های تجدیدپزیر مدتی طول خواهد کشید و به همین جهت ایران که با 34 تریلیون مترمکعب گاز طبیعی دارای دومین ذخایر بزرگ گاز طبیعی در جهان می باشد، می تواند نیاز هند، پاکستان، نپال، بوتان و بنگلادش را به انرژی از طریق احداث یک رشته خط لوله فرامرزی رفع کرده و در کاهش کربن در این منطقه مفید واقع گردد. ولی، اجرای این طرح به یک وضعیت سیاسی ، جغرافیایی و اقتصادی مناسب و حمایت بین المللی نیاز دارد.