گروه اقتصادی:رضا خسروی، چون سیاستگذاران این کشور از دهه ۹۰ به بعد به لطف درآمدهای نفتی تلاش کردند مردم را به خوشبختی و رفاه برسانند. اما وقتی قیمت نفت پایین آمد و نشئگی دلارهای نفتی پرید بهجای تصحیح مسیر، همانند دوران قیمت بالای نفت خرج کردند.
به گزارش بولتن نیوز به نقل از روزنامه دنیای اقتصاد، بخشی از این دلیل را میتوان در تغییر سبک زندگی مردم ونزوئلا توضیح داد. وقتی مردم به دریافت ارزان کالا و خدمات عادت کرده باشند هر گونه تغییر و تعدیلی میتواند زمینهساز اعتراض شود.
ایجاد نارضایتی میتوانست فرصت را به احزاب رقیب بدهد و دولت را از اریکه قدرت به پایین بکشد. به همین دلیل دولت وقت سه کار انجام داد:
نرخ ارز را تثبیت کرد که این اقدام در شرایطی که انتظارات تورمی بالا بود موجب از دست رفتن بخش زیادی از ذخایر ارزی ونزوئلا شد.
یارانه برخی کالاها را افزایش داد و تن به اصلاحات قیمتی نداد.
با چاپ پول تلاش کرد کماکان مردم را راضی نگه دارد و در مقابل با افزایش سیاستهای کنترلی، نقض حقوق مالکیت و برخورد با تولیدکنندگان، اجازه افزایش بیشتر قیمتها را ندهد.
اما این سیاستها ریشه بحران امروز ونزوئلا شدند. انگیزههای تولیدی بیش از گذشته تخریب شد و اعطای یارانه و ارزانفروشی، زمینهساز فسادهای گسترده شد.
اقتصاد ایران با اقتصاد ونزوئلا تفاوت دارد؛ اما به جهت آیندهنگری، درس سیاستگذاری اقتصادی از آن ضروری است.
معمولا در زمان افزایش چالشهای اقتصادی، دولتها با هدف جلب رضایت، تن به سیاستهایی میدهند که هدفش افزایش رفاه است. حال آنکه این سیاستها نهتنها جواب نداده، بلکه زمینهساز تشدید مسائل شده است.
یک شهروند ونزوئلایی این عکس را منتشر کرده و گفته با این پول فقط میتوانیم یک فنجان قهوه بخریم
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com