جای خالی افسانه‌های ایرانی در میان بچه‌ها

به گزارش بولتن نیوز، این نویسنده و مترجم ادبیات کودک و نوجوان در حالی که جای بازنویسی افسانه‌ها و آثار کهن ایرانی را در مقایسه با آثار خارجی و ترجمه خالی دانست گفت: ما کمتر به این آثار و خصوصا افسانه‌ها پرداخته‌ایم؛ حتی در مواردی هم که به آن‌ها پرداخته شده، اغلب افسانه‌ها حتی با لهجه‌های خود آثار ثبت و ضبط شده‌اند تا از بین نروند چرا که آن‌ها را باید به عنوان گنجینه‌ ثبت و ضبط کرد. البته که این خوب است اما بازنویسی افسانه‌ها برای کودکان و نوجوانان کمتر اتفاق افتاده است.

او ادامه داد: با وجود این‌که تعدادی از دوستان در ثبت و بازنویسی افسانه‌ها برای کودکان و نوجوان تلاش بسیاری کرده‌اند اما هنوز حق مطلب در این زمینه به‌طور کامل ادا نشده و جای کار برای این آثار وجود دارد. کودکان و نوجوانان باید آن‌ها را بشناسند.

شمس به وظیفه‌ نویسندگان و اهالی فرهنگ در ثبت و بازنویسی این آثار برای بچه‌ها اشاره کرد و گفت: وظیفه ما این است که به این آثار پر و بال بدهیم چرا که این آثار گنجینه‌های ارزشمند و بزرگی برای ما هستند؛ وقتی فردوسی، حافظ و صمد بهرنگی و حتی شاعران و نویسندگان خارجی در آثارشان به افسانه‌های کهن ایرانی می‌پردازند پس جایگاه و اهمیت ویژه‌ای دارند و ما نیز باید این اهمیت را درک کنیم و این آثار را در اختیار کودکان و نوجوانان قرار دهیم.

این نویسنده درباره اهمیت مفاهیم موجود در آثار کهن و خصوصا افسانه‌ها گفت: در اغلب افسانه‌ها نبرد میان خیر و شر، اصل ماجراست. افسانه‌ها به انسان و خصوصا بچه‌ها کمک می‌کنند تا به سمت خیر وجودی خود بروند و شر وجودی خود را مهار کنند و در حقیقت به شناخت خود برسند و با شناخت خود، از نیروهایی که آن‌ها را به سمت خیر هدایت می‌کنند استفاده کنند.

او افزود: در بسیاری از افسانه‌ها به نقص عضو اشاره شده و به بچه‌ها می‌آموزد اگر نقص عضوی هم وجود دارد، می‌توانند همین نقص عضو را برطرف کنند و همانند نخودی، حسن کچل و سایر قهرمان‌ها در نهایت موفق و پیروز شوند.

این نویسنده و مترجم کودکان و نوجوانان در پایان با بیان این‌که افسانه به بچه‌ها امید می‌دهد گفت: افسانه‌ها به بچه‌ها آرامش می‌دهد و باعث می‌شود به سمت خیر وجودی‌شان بروند. در افسانه‌های کهن ما دروغ‌گویی مذمت است و بر راست‌گویی و کمک به حیوانات تاکید می‌شود.