فوتبال وجدان جمعی ایرانیان را تحت تأثیر قرار داد

به گزارش بولتن نیوز، عماد افروغ روز یکشنبه درباره ابعاد جامعه شناختی فوتبال و بروز انسجام و نشاط اجتماعی افزود: فوتبال مصداق هویت جمعی ایرانیان است و از این منظر می تواند تجلی نشاط، انسجام و همبستگی اجتماعی شود به شرط اینکه «مای ملی» را در بازی خود نشان دهیم.
وی ادامه داد: پیوند با هویت ایرانی است که اقتضای بازی فوتبال را مضاعف می کند و مردم این مضاعف بودگی را از بازی دریافتند؛ در واقع مردم هویت ایرانی و مای تاریخی شناخته شده و نوع یکی شدگی را دیدند و از سوی دیگر هم همبستگی ناشی از بازی تیمی فوتبال را مشاهده کردند و از این رو هم در پیروزی ایران در بازی با مراکش به خیابان آمدند و هم در باخت ظاهری با اسپانیا شادی خود را نشان دادند.
افروغ یادآور شد: در بازی قبلی ایران با اسپانیا غیرت جمعی، عصبیت (حمایت و طرفداری)، همبستگی اجتماعی و واقعیت ورای جمع جبری در بازی فوتبال مشهود بود و با این دیدگاه، چه ببریم و چه ببازیم نشاط با آن همراه است.
این جامعه شناس اضافه کرد: نکته بسیار زیبا این است که علاوه بر نتیجه بازی که در نوع خود مهم تلقی می شود ظهور «حمیت جمعی» (حمایت اجتماعی) مشاهده می شود و مردم هویت جمعی و تاریخی خود را به نمایش می گذارند.
وی تصریح کرد: بازیکنان به تعبیری از جان مایه گذاشتند و این مساله هویت ایرانی است و من این هویت را نمی توانم همه جا سراغ داشته باشم.
افروغ خاطرنشان کرد: نشاط اجتماعی با آرامش و تسکین درونی مرتبط است و این رضایت درونی می تواند جمعی باشد زیرا منظور «ما»ی تاریخی و هویتی ایرانیان است و اگر بحثی از نشاط اجتماعی به میان می آید، می خواهیم با درون جمعی پیوند بخورد.
این پژوهشگر اجتماعی اظهار داشت: درون جمعی در قالب مناسک نمود پیدا می کند؛ مناسک شناخته شده، تاریخی و فرهنگی از جمله مناسک آیینی مثل عید نوروز یا مذهبی مانند اعیاد و شعائر مذهبی، حج و به طورکلی هر آنچه که حکایت از مای تاریخی و من جمعی دارد و با یک آرامش درون چه فردی و چه جمعی همراه باشد، برای جامعه نشاط آفرین است.
وی خاطرنشان کرد: اگر تیم ایران در بازی با اسپانیا بد بازی می کرد یا مردم در بازیکنان تک روی می دیدند مسلما حتی اگر نتیجه هم برد بود باز نشاط آفرین نبود.
رئیس کمیسیون فرهنگی دور هفتم مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: برخوردهای کلیشه ای و سطحی در مورد موضوعات اجتماعی خسته کننده و کسالت آور شده است؛ نشاط اجتماعی را نباید در شلوغ کاری و بروز شادی سطحی خلاصه کرد و به این سطح تقلیل داد.
نماینده پیشین مردم تهران اضافه کرد: حتی گریه هم می تواند معرف و مصداقی برای نشاط اجتماعی باشد زیرا مهم این است که از نشاط می خواهیم به چه چیزی دست یابیم و در واقع تخلیه روحی روانی و رسیدن به آرامش مهمترین نتیجه نشاط است.
وی با بیان اینکه ممکن است نشاط در گریه و خنده بروز پیدا کند، افزود: در شادی های دینی و اجتماعی این اتفاق رقم می خورد و گریه فردی در مراسم عاشورا کم از نشاط نیست.
افروغ خاطرنشان کرد: معمولا آرامش جمعی با آرامش فردی هم گره خورده است و وقتی آرامش جمعی حاصل می شود مطمئنا با آرامش درون فردی هم همراه است.