حسرت جهانی

گروه ورزشی: مقدماتی جام‌جهانی 2018 روسیه به پایان رسید. شگفتی این دوره از رقابت‌های مقدماتی، حذف تعداد زیادی از تیم‌هایی بود که شاید در نگاه اول کمتر کسی انتظار آن را می‌کشید. ایتالیا، هلند، شیلی، آمریکا و ولز از جمله مهم‌ترین تیم‌هایی هستند که نتوانستند جواز حضور در روسیه را کسب کنند.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از روزنامه وطن امروز، غیبت برخی تیم‌ها و به تبع آن ستارگان‌شان آنقدر عجیب است که به راحتی می‌توان تیمی قدرتمند از بازیکنانی تشکیل داد که مجبورند تابستان آینده در خانه‌های‌شان به تماشای بزرگ‌ترین رقابت جهان فوتبال بنشینند. بدون شک نبود جان‌لوییجی بوفون، سنگربان 39 ساله ایتالیا در روسیه کام بسیاری از فوتبال‌دوستان را تلخ خواهد کرد. بوفون قرار بود بعد از رقابت‌های جام‌جهانی از میادین خداحافظی کند اما تساوی تلخ مقابل سوئد در سن سیرو و متعاقب آن حذف از جام‌جهانی، موجب شد جیجی تصمیم خود را چند ماهی جلو بیندازد تا تعداد بازی‌های ملی او در عدد 175 متوقف شود. در صورت حضور در روسیه، بوفون به تنها بازیکن تاریخ تبدیل می‌شد که 6 جام‌جهانی را تجربه کرده بود.

مدافع راست این تیم فرضی آنتونیو والنسیا است. این بازیکن 32 ساله اکوادوری که با ثبات مثال‌زدنی خود توانست جایزه بهترین بازیکن فصل گذشته منچستریونایتد را از آن خود کند، احتمالا قربانی بازیکنان ضعیف‌تر از خود در ترکیب شد. اکوادور در بین 10 تیم آمریکای جنوبی عنوان نازل هشتم را کسب کرد. والنسیا که پیش از این جام‌های جهانی 2006 و 2014 را تجربه کرده بود، شاید دیگر فرصتی برای حضور در این عرصه نیابد. یکی از مدافعان وسط، ویرجیل فن دایک خواهد بود. مدافع 26 ساله ساوتهمپتون که برای نخستین بار در سال 2015 پیراهن تیم ملی هلند را پوشید، در تابستان تا آستانه ترک قدیس‌ها به مقصد لیورپول پیش رفت اما موفق به این کار نشد. فن دایک می‌توانست با حضور در ترکیب لاله‌های نارنجی در تابستان بعد مشتریان بهتر و دست به نقدتری پیدا کند اما این فرصت ایده‌آل را از دست داد تا شاید سرنوشت او به گونه‌ای دیگر نوشته شود. هلند در گروه اول اروپا، بعد از فرانسه و سوئد سوم شد و از راهیابی به پلی‌آف نیز بازماند. زوج فن دیک در این تیم، یعنی لئوناردو بونوچی از تعصب و تعهد چیزی کم نگذاشت؛ جایی که در بازی مقابل سوئد با وجود بینی شکسته، 90 دقیقه جنگید اما غیرت کاپیتان تازه وارد میلان نیز به ایتالیا کمک نکرد تا لاجوردی‌ها با تحمل شکست یک بر صفر در مجموع 2 بازی رفت و برگشت مقابل سوئد، مهم‌ترین غایب جام‌جهانی لقب گیرند و احتمالا بسیاری از فوتبال‌دوستان را به دیدن این بازی‌ها بی‌میل کنند.

در پست دفاع چپ، نام داوید آلابا قرار می‌گیرد. قهرمان 6 دوره بوندسلیگا و فاتح لیگ قهرمانان به همراه بایرن مونیخ و همچنین مدافعی که برای 6 سال پیاپی مرد سال فوتبال اتریش شد، به همراه تیم خود بعد از صربستان، ایرلند و ولز در جایگاه چهارم گروه D قرار گرفت و حذف شد. تنها تجربه بین‌المللی آلابا به همراه اتریش، حضور فاجعه بار در یورو 2016 بوده است. بازیکن 25 ساله البته هنوز برای چشیدن طعم جام‌جهانی فرصت دارد. لیورپول هم می‌تواند از استراحت کافی و آمادگی مطلوب ستاره آینده خود، نبی کیتا مطمئن باشد. کیتای 22 ساله که از اول جولای 2018 رسما بازیکن لیورپول خواهد بود، امیدوار بود بتواند در جام‌جهانی ارزش 48 میلیون پوند پرداخت شده توسط لک‌لک‌ها به لایپزیک را ثابت کند اما گینه در گروهی که تونس از آن راهی جام‌جهانی شد، با تنها یک برد در قعر جدول قرار گرفت.

دیگر هافبک میانی تیم فرضی ما آرتورو ویدال است. هافبک 30 ساله بایرن‌مونیخ که در 2 جام‌جهانی قبل از ستاره‌های لاروخا بود، آخرین بازی شیلی در مرحله مقدماتی مقابل برزیل را به دلیل محرومیت از دست داد تا این تیم در غیاب هافبک تدافعی کلیدی‌اش، با 3 گل مغلوب سلسائو شده و با قرارگیری در مکان ششم جدول «کونمبول» از راهیابی به جام بیست‌ویکم باز بماند. در پست بال راست می‌توانیم از گرت بیل نام ببریم. روند رو به رشد تیم‌ملی ولز تحت نظر کریس کولمن در سال‌های اخیر که اوج آن نمایش درخشان این تیم در یورو 2016 و حضور اژدها در نیمه‌نهایی رقابت‌ها بود، موجب شده بود همگان صعود ولز به روسیه را اتفاقی محتمل بدانند اما ایستادن در مکان سوم گروه D بعد از صربستان و جمهوری ایرلند فرصت حضور در دومین رقابت متوالی را از ولز گرفت. هرچند با توجه به آمادگی جسمانی بیل بعید نبود حتی با حضور تیم‌ملی، او این رقابت‌ها را به دلیل مصدومیت از دست دهد!

بال چپ تیم بدون تردید آرین روبن خواهد بود. ستاره بی‌بدیل لاله‌های نارنجی که همراه با این تیم در 3 جام‌جهانی حاضر بود و نمایش‌های درخشانش در راه رسیدن هلند به فینال جام‌جهانی 2010 از یاد نخواهد رفت، بعد از ناکامی در رسیدن به جام‌جهانی 2018 از بازی‌های ملی خداحافظی کرد. روبن در 2 بازی آخر هلند مقابل بلاروس و سوئد 3 گل به ثمر رساند اما این هم برای شاگردان دیک ادووکات کافی نبود تا بعد از یورو 2016، هلند دومین تورنمنت مهم بین‌المللی را از دست بدهد. رکورد روبن با تیم‌ملی هلند، 37 گل در 96 بازی است که او را به چهارمین گلزن برتر تاریخ این تیم تبدیل می‌کند.

همانند ویدال، نبود شیلی دنیا را از دیدن آلکسیس سانچز در روسیه نیز محروم خواهد کرد. شیلی می‌توانست با شکست مقابل برزیل هم راهی پلی‌آف شود اما گل تساوی پرو مقابل کلمبیا توسط پائولو گوئررو بر این امیدواری خط بطلان کشید. البته شاید عدم حضور در روسیه لطمه چندانی به آینده سانچز وارد نیاورد، زیرا به نظر می‌رسد حضور این ستاره آرسنال در منچسترسیتی فصل آینده قطعی است.

همانند کیتا، آخرین بازیکن این لیست مهاجمی است که هیچ‌کس انتظار حضور کشورش در روسیه را نداشت. پیر امریک اوبامیانگ، آقای گل فصل قبل بوندسلیگا و بهترین بازیکن فصل 16-2015 این لیگ نتوانست به همراه گابن راهی جام‌جهانی شود. گابن در گروه C مرحله انتخابی جام‌جهانی در قاره آفریقا بعد از مراکش و ساحل عاج در جایگاه سوم قرار گرفت. البته آمار ضعیف اوبا در این بین- که در جریان این مرحله حتی یک گل هم برای کشورش نزد- قابل چشم‌پوشی نیست. به نظر می‌رسد باید نام اوبامیانگ را در میان ستارگانی قرار دهیم که به خاطر بازی در تیمی ضعیف، فرصت حضور در جام‌جهانی را از دست داده‌اند مگر آنکه در سال‌های آتی تحولی عظیم در فوتبال گابن رخ دهد. در این تیم می‌شد از بازیکنان دیگری نیز یاد کرد. جورجو کیلینی و مارکو وراتی (ایتالیا)، گری مدل (شیلی)، میرالم پیانیچ و ادین ژکو (بوسنی)، مارک همشیک (اسلواکی)، هنریک میخیتاریان (ارمنستان) ریاض ماهرز (الجزایر) دیگر ستارگانی‌اند که فرصت حضور در جام‌جهانی را از دست داده‌اند. جز کیلینی که از بازی‌های ملی خداحافظی کرد، دیگر بازیکنان یادشده از حالا با انگیزه‌ای مضاعف چشم به روزهای پیش رو و قطر 2022خواهند دوخت