افزایش وابستگی اقتصاد آ.سه.آن به چین

به گزارش بولتن نیوز، درپایان ماه نوامبر 10 کشور مالزی، اندونزی، فیلیپین، برونئی، ویتنام، تایلند، میانمار ،سنگاپور، کامبوج و لائوس عضو اتحادیه جنوب شرق آسیا 'آسه آن' وارد پنجاهمین سالگرد این سازمان منطقه ای می شوند.
فیلیپین، مالزی و تایلند که از نظر رشد اقتصادی در سال های گذشته عملکرد قابل توجهی از خود ثبت کرده اند، رشد خود را تا حدودی مدیون چین هستند که از طرفی نشان دهنده تمایل پکن به استفاده از نقاط ضعف منطقه در جهت تحقق اهداف اقتصادی خود است و از سوی دیگر افزایش سلطه چین به منظور همراه کردن این کشورها با سیاست های پکن را نشان می دهد.
برغم برخی اختلاف نظرها به ویژه در خصوص تنش های دریای جنوبی چین ، پکن تلاش کرده است بخش زیادی از سرمایه گذاری خود را به پروژه های زیرساختی در این منطقه اختصاص دهد.
بعنوان مثال، در سه سال گذشته چینی ها دو میلیارد و یکصد میلیون دلار در بخش املاک و مستغلات مالزی سرمایه گذاری ای کرده اند که با این رقم از سنگاپور که حدود 50 درصد از این مقدار را در مالزی سرمایه گذاری کرده، عبور کردند.
علاوه بر این ،چنین سرمایه گذاری هایی به طور قطع هر یک از کشورهای سرمایه پذیر را وابسته به چین می کند، ورود دهها هزار گردشگر چینی که از معابد، سواحل، مراکز خرید و دیگر اماکن مالزی و سایر کشورهای منطقه دیدن می کنند، عامل دیگری است که وابستگی اقتصادی کشورهای منطقه به چین را نشان می دهد.
بعنوان مثال، چین نخستین کشور خارج از حوزه جنوب شرق آسیا است که سال گذشته توانست از حدود 27 میلیون گردشگر مالزیایی، دو میلیون و 100 هزار نفر را به نام خود ثبت کند.
هر گردشگر مالزی به طور میانگین 6 شب در این کشور اقامت داشته است.
با توجه به اینکه چین تامین کننده 7.8 درصد از کل گردشگرانی بوده که در سال گذشته از مالزی دیدن کرده اند که این تعداد گردشگر بیش از 6 میلیارد و 432 میلیون رینگیت (یک میلیارد و531 میلیون دلار) به اقتصاد مالزی کمک کرده است.
بر اساس برخی آمار ارائه شده، چین در سال گذشته بیش از پیش به مقصد صادراتی کشورهای منطقه جنوب شرق آسیا تبدیل شده است.
رشد صادرات مالزی و اندونزی در نیمه نخست سال جاری به چین حدود 40 درصد افزایش داشته، تایلند و سنگاپور نیز سهم خود را از صادارت به چین 30 درصد افزایش داده اند و فیلیپین در این دوره موفق به افزایش 20 درصدی صادرات خود به چین شده است.
خرید کالاهایی همچون برنج، روغن پالم، کائوچو، زغال سنگ، قطعات و تجهیزات الکترونیکی نیز از کشورهای همچون تایلند، مالزی، اندونزی و سنگاپور انجام می شود.
مسیر صادراتی این کشورها به چین در بین برخی گروهها این نگرانی را به وجود آورده است که وابستگی بیشتر به چین در نهایت باعث خواهد شد که پکن از این فرصت به عنوان فشار اقتصادی در جهت بهره گیری منافع خود استفاده نماید.
از نظر واردات نیز چین در سال گذشته با حدود 24 میلیارد دلار واردات از مالزی، پس از سنگاپور دومین کشور وارد کننده محصولات از مالزی بود.
در سال گذشته چین همچنین نخستین وارد کننده محصولات از اندونزی بوده و با اختصاص 11.6 درصد از کل صادرات اندونزی در مجموع 16.8 میلیارد دلار واردات از این کشور داشته است.
تایلند نیز سال گذشته 11 درصد از کل صادرات خود را به مقصد چین ارسال کرده و از این بابت 23.6 میلیارد دلار از آن خود کرده است. آمریکا با اختصاص 11.4 درصد از کل صادرات تایلند تنها با چهاردهم درصد از چین پیشی گرفته و نخستین کشور وارد کننده از تایلند محسوب می شود.
سرمایه گذاری چین در منطقه آ.سه.آن که بیش از 600 میلیون جمعیت جهان را در خود جای داده است، شمشیر دو لبه ای است که علاوه بر کسب اهداف اقتصادی پکن و اتصال با کشورهای منطقه از طرفی نیز می تواند زمینه ساز تحقق اهداف ایدئولوژیک چینی ها باشد.
توجه آمریکا به منطقه جنوب شرق آسیا که از دوران 'باراک اوباما' رئیس جمهور سابق آمریکا افزایش یافته و برخی نشانه ها نیز تداوم این روند را توسط 'دونالد ترامپ' رئیس جمهور فعلی آمریکا مورد تاکید قرار می دهند، می تواند رقابت پکن و واشنگتن را برای حضور در این منطقه تقویت کند.
نزدیکی جغرافیایی پکن به کشورهای منطقه جنوب شرق آسیا یکی از مزیت های طبیعی است که پکن توانسته است از آن به نحو مطلوبی استفاده کند.
علاوه بر این، نیاز هر یک از کشورهای منطقه برای عقب نماندن از دیگری، باعث شده تا پکن بتواند در معادله ای دقیق پازل نیازهای اقتصادی هر یک از کشورهای منطقه را به گونه ای تامین سازد که در نهایت طراحی مطلوب پکن شکل گیرد.