آزمونی دوباره

گروه فرهنگ و هنر: در یادداشت پیش رو  که  جواد طوسی   پیرامون  آزمونی دوباره   نگاشته ،  نگارنده معتقد است:درباره فيلم‌هاي «هنر و تجربه» نيز اگر همچنان با اين حجم گسترده و بي‌رويه توليد در اين زمينه روبه‌رو هستيم، به نظر مي‌رسد ابتدا بايد تعريف درست و قاعده‌مندي از اين جنس سينما ارائه دهيم

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت که در روزنامه شرق ،نیز منتشر شده به شرح زیر می باشد:

با نزدیک‌شدن به دهه فجر، حرف‌وحدیث‌ها درباره نحوه برگزاری سی‌وششمین جشنواره فیلم فجر آغاز شده است. شورای سیاست‌گذاری این دوره از جشنواره در اولین اطلاع‌رسانی خود حدنصاب فیلم‌های بخش «سودای سیمرغ» را مشخص کرده و به تعلق یک سیمرغ به فیلم‌های گروه «هنروتجربه» اشاره کرده که در میان اهالی سینما موافقان و مخالفان خودش را داشته است.

نفس تشکیل شورای سیاست‌گذاری اتفاق خوبی است، ولی تجربه نشان داده که تغییر پیاپی و زودهنگام اعضای این‌گونه شوراها باعث تشتت و بی‌ثباتی در آن مجموعه خواهد شد، زیرا هر شورا می‌خواهد سلیقه خودش را اعمال کند. بنابراین، بهتر است در انتخاب اعضای شورای سیاست‌گذار رویدادهای مهم و حساس و پربیننده‌ای چون جشنواره فیلم فجر (با قدمت ٣٥ ساله‌اش)، دقت نظر صورت گیرد و از افراد مجرب و آشنا به حوزه تصمیم‌گیری‌شان دعوت شود و در قبالش اعضای این شورا برای زمان طولانی‌تری تثبیت شوند تا بتوانند برنامه‌ها و اهداف راهبردی خود را جامه عمل بپوشانند.

خوشبختانه اعضای منتخب شورای مذکور از این ویژگی‌های مثبت برخوردارند و می‌توانند با همفکری و ارزیابی گذشته و حال جشنواره فیلم فجر و توجه اساسی به نقاط ضعف و آسیب پذیرش، این دوره را هرچه پربارتر و متنوع‌تر و سازماندهی‌شده‌تر برگزار کنند. مثلا با درنظرگرفتن ضوابط و استانداردهای جهانی، انتخاب ٢٢ فیلم برای بخش اصلی «سودای سیمرغ» اقدام مثبتی است. همواره شاهد بوده‌ایم که نگاه دقیق و کارشناسانه در رشته‌های مختلف، در حجم کمتر فیلم‌ها بهتر اعمال می‌شود و برعکس در تعداد زیاد فیلم‌ها با نوعی سردرگمی و فقدان نگاه تخصصی روبه‌رو هستیم. به‌گونه‌ای که بعضا برای به‌دست‌آوردن دل همه، جوایز به شکل بی‌منطق و ناشیانه‌ای تقسیم می‌شود. حال در موقعیت کنونی که با تعداد زیاد تولیدات سالانه (حدود صد فیلم) مواجهیم، اگر واقعا در این میان تعداد فیلم‌های ارزشمند و قابل اعتنا بیش از حد نصاب در نظر گرفته شده است، می‌توان تمهیدی به کار برد و بخش جداگانه‌ای پیش‌بینی کرد و چند فیلم را نیز خارج از مسابقه به نمایش گذاشت.

درباره فيلم‌هاي «هنر و تجربه» نيز اگر همچنان با اين حجم گسترده و بي‌رويه توليد در اين زمينه روبه‌رو هستيم، به نظر مي‌رسد ابتدا بايد تعريف درست و قاعده‌مندي از اين جنس سينما ارائه دهيم و به اين نكته مهم توجه داشته باشيم كه ساخت و توليد فيلم‌هايي از اين دست چقدر در فرهنگ‌سازي و تغيير ذائقه بيننده و هويتمندي كليت سينماي ايران و ايجاد تنوع مضموني و بصري و ساختاري نقش مؤثر دارند؟ اساسا آيا فيلم‌هايي در اين قالب، در يك مخاطب‌شناسي معقولانه و مسير جريان‌ساز قرار مي‌گيرند، يا با آثار پراكنده‌اي سروكار داريم كه هركدام ساز خودشان را مي‌زنند و در جذب مخاطب خاص خود و فضاسازي واقعي و اصيل (نه جعلي و كاذب) نقش سازنده ندارند؟

روي همين اصل، درنظرگرفتن يك جايزه براي فيلم‌هاي گروه «هنر و تجربه» در شرايط فعلي، بيشتری حكم تعارف و بستن دهان انبوه توليدكنندگانشان را دارد.

در كنار همه اينها، شورای سياست‌گذاري جشنواره فيلم فجر مي‌تواند بستری مناسب براي توجه عميق به وجه صنعتي سينما و توليد آثاري كه «هنر و صنعت» در آنها به‌درستي رعايت شده و به بازارهاي جهاني مي‌انديشند، فراهم کند.