باید به فکر اشتغال روشن دلان عزیز هم بود

گروه اجتماعی: امروز، روزجهانی عصای سفید است. روزی برای یادآوری به ما که در کنارمان، افرادی زندگی می کنند که همه چیزشان مثل ماست اما تنها یک فرق با ما دارند و آن اینکه نمی بینند. ولی بخاطر همین ندیدن، درگیر محدودیت ها شده اند. محدودیت های ندیدن که طبیعی است. حرف از محدودیت های دیگری است که ما پیش پای آنها قرار داده ایم. مثل محدودیت اشتغال.

به گزارش بولتن نیوز، اگر قبول کنیم که هر انسانی برای داشتن زندگی متعالی، نیاز به استقلال در یکسری امور دارد و اشتغال، علاوه بر اینکه باعث تعالی روحی افراد می شود، باعث استقلال مالی صاحب کار نیز می شود، باید بپذیریم این امکان در کشور ما برای عزیزان روشن دل بسیار محدود است.

حال سوال اینجاست که آیا این محدودیت شغل، یک امر طبیعی است و در همه جای دنیا وجود دارد یا اینکه در کشور ما چنین وضعیتی حاکم بوده تا جایی که مارهای رسمی، نرخ بیکاری نابینایان را 40 درصد اعلام کرده است؟ به این ترتیب می توان نتیجه گرفت نرخ بیکاری معلولان در ایران چهار برابر نرخ بیکاری افراد عادی است که از این میان 80 درصد آنان در میان خانواده های فقیر هستند.

به نظر می رسد یک بخش قابل توجهی از بیکاری در روشن دلان در همه جای دنیا وجود داشته و نیاز به یک عزم بین المللی برای رفع آن هستیم. اما با این وجود، در ایران عزیز درصد بیکاری نابینایان بالا بوده و لازم است به ایشان توجه بیشتری شود. به نظر می رسد یکی از بهترین راهکارهای خروج روشن دلان از وضعیت بد کاری، همان چیزی است که علي‌اكبر جمالي، رئيس هيأت مديره انجمن نابينايان ايران‌ در مصاحبه با همشهری آنلاین اشاره می کند:

وي راه‌حل مناسب براي رفع موضوع بيكاري نابينايان را حرفه‌آموزي به آنها در بخش فني-حرفه‌اي مي‌داند تا بدين صورت كارايي لازم را پيدا كنند.جمالي مي‌گويد: «يكي از مسائلي كه در ساير كشورها خوب به آن پرداخته شده است به‌ويژه كشورهاي اروپايي حرفه‌آموزي در حوزه فني و حرفه‌اي به معلولان ازجمله نابينايان است كه متأسفانه در كشور ما به آن توجهي نشده است.همچنين در كشور ما مسئله قانون تأمين اجتماعي و بيمه و پرداخت حق معلوليت براي نيازمنداني همچون معلولان به خوبي مورد توجه قرار نمي‌گيرد درحالي‌كه در ساير كشورها اين مسئله به شكل قانون براي نيازمندان درنظر گرفته شده است.»