همسرم منتقد تمام عیار آثارم است/ من استاد نیستم

گروه سینما و تلویزیون: بیست و سومین قسمت از برنامه «هزار داستان» شب گذشته جمعه ۲۱ مهر با اجرای محمدرضا شهیدی فرد مجری تلویزیون روی آنتن شبکه نسیم رفت که به گفتگو با علی نصیریان و داستان زندگی او از کودکی تا امروز اختصاص داشت.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از مهر، نصیریان در بخشی از برنامه درباره علی حاتمی کارگردان سینما و کار با او گفت: علی حاتمی بسیار آدم صمیمی بود، حاتمی خودش بود، بی ادا بود، این خود بودن بسیار مهم است که آدم ادا در نیاورد و هر چه هست خودش باشد. علی حاتمی مهربان بود به ویژه در مورد کارش آدم بسیار مهربان و آدم بسیار آرامی بود. با عوامل کارهایش بسیار با محبت رفتار می‌کرد و بسیار هم دوره‌ای‌های خودش را دوست داشت.

وی همچنین درباره اینکه چه خاطره ای از کودتای ۲۸ مرداد به یاد دارد، اظهار کرد: وقتی مصدق از دادگاه لاهه آمد، ما پیاده به سمت مهرآباد می‌دویدیم تا به استقبال آقای مصدق برویم که نرسیدیم و در کنار خیابان ایستادیم و مرحوم مصدق را دیدیم.

این بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون درباره خیابان لاله زار نیز توضیح داد: بهترین سینماها و تمام تئاترها در خیابان لاله زار بود؛ رکس و ایران که با استانداردهای بین‌المللی ساخته شده بود روبه‌روی هم بودند و تئاترهایی مثل تهران، باربد، گیتی، شهرزاد و پارس در لاله زار بود و هر کدام کار خودشان را می‌کردند. مثلا جامعه باربد کارهای تاریخی می‌ساخت، تئاتر تهران کمدی های اقتباسی از آثار فرنگی اجرا می‌کردند یا در تئاتر فردوسی که آقای نوشین پایه‌گذاری کرده بود آقای محتشم و خانم ژاله علو نمایش‌های خیلی سنگین و جالب و زیبایی اجرا می‌کردند. مرکز فرهنگ و هنر آن دوران خیابان لاله زار بود چیزی شبیه برادوی در اندازه کوچک‌تر.

نصیریان اضافه کرد: در دهه ۴۰ اتفاقات خوبی در فرهنگ و خصوصا هنر سینما و تئاتر افتاد. سینمای جدید ما از اواسط دهه ۴۰ با فیلم گلستان و غفاری و... راه افتاد و اینها نمونه‌های متفاوت سینمای رایج ما بودند. در فیلم «گاو» با خلوص‌نیت تمام گروه به روستایی اطراف شهر قزوین رفتیم. ۲ ماه با زحمت و مرارت آنجا زندگی کردیم، با غذای بد و جای بد ساختیم، در تابستان گرم در ده بد آب و هوایی بنام بومیان در وسط بیابان و فیلم «گاو» را بازی کردیم و تحمل این سختی‌ها دلیلش عشق به سینما بود.

وی درباره پذیرش حضور در فیلم سینمایی «گاو» بیان کرد: متن «گاو» معنا داشت و حرفی که در فیلم زده می‌شد دلیل این امر بود. بنابراین بیان آن استحاله‌ای که یک آدم می‌شود، آن وضعی که پیش می‌آید، آن دِه، آن فضاحت و گرفتاری‌ها و سختی‌هایی که در آن دِه وجود دارد، برای ما جذاب بود. «گاو» فیلمی بود که آیت الله خمینی (ره) از آن تمجید کردند و به فیلمسازان توصیه کردند که فیلم‌هایی مثل آن بسازند و دستور داد که در تلویزیون پخش شود.

این بازیگر با سابقه سینما، تئاتر و تلویزیون در ادامه درباره نرفتن به سمت فیلم های تجاری گفت: ممکن بود در فیلم‌های تجاری وضع مالی بهتری باشد اما در خودم نمی‌دیدم که آن کارها را انجام دهم و از من بر نمی‌آمد. هرچند درحوالی سال ۳۶ ازدواج کرده بودم و به پول هم احتیاج داشتم اما علاقه‌ای به حضور در فیلم‌های تجاری نداشتم.

نصیریان در بخش دیگر از صحبت هایش درباره دستمزدش در فیلم سینمایی «گاو» اظهار کرد: اصلا دستمزدی نگرفتیم. هیچکدام از ما برای بازی در فیلم «گاو» هیچ دستمزدی نگرفتیم. فقط در آن زمان مهرجویی ۴۰۰۰ تومان از یک جشنواره‌ای برنده شده بود که آن را به من داد. هیچ یک از ما هیچ قراردادی نداشتیم.

هیچکدام از ما برای بازی در فیلم «گاو» هیچ دستمزدی نگرفتیم. فقط در آن زمان مهرجویی ۴۰۰۰ تومان از یک جشنواره‌ای برنده شده بود که آن را به من داد. هیچ یک از ما هیچ قراردادی نداشتیم.وی گفت: ما می دانستیم که هیچ دستمزدی نمی گیریم اما این کار عشق مان بود. ما دلبسته این قصه و کار بودیم و دوست داشتیم یک فیلم سینمایی بازی کنیم و برای مان خیلی ارزشمند بود.

این بازیگر با اشاره به اینکه حدود ۱۰ سال پیش آن فیلم را باز تماشا کرده است، بیان کرد: وقتی «گاو» را حدود ۱۰ سال پیش تماشا کردم خیلی حس خوبی داشتم و خیلی برایم جذاب و خاطره‌انگیز بود.

نصیریان درباره حضورش در «سربداران» عنوان کرد: محمدعلی نجفی کارگردان این اثر، یک فرد انقلابی بود و در حسینه ارشاد فعالیت‌های هنری مذهبی داشت. نجفی از شاگردهای دکتر شریعتی بود. یک روز یک نفر از طرف دکتر شریعتی به من تلفن زد و گفت آقای دکتر شریعتی گفته است تو و آقای والی امشب به حسینیه ارشاد بیایید و نمایشی به نام «ابوذر» را که ما داریم اجرا می‌کنیم، ببینید. وقتی به آنجا رسیدیم دیدم مردم تا وسط خیابان شریعتی ایستاده‌اند. به کتابخانه رفتیم و گفتیم آقای دکتر شریعتی به ما پیغام داده که بیاییم این نمایش را ببینیم. آن آقا رفت و با آقای دیگری بازگشت که محمدعلی نجفی بود. ما را به داخل بردند و جایی نشاندند. تئاتر را دیدیم بعد رفتیم با آقای شریعتی سلام و علیکی کردیم و بعد آقای شریعتی یک سخنرانی کرد که بسیار جذاب بود، اصلا تمام آن مردم برای آن سخنرانی آمده بودند. وقتی به پشت صحنه  رفتیم آقای شریعتی از ما پرسید نظرتان چیست و من گفتم آقای دکتر اگر بخواهم صادقانه بگویم سخنرانی شما از نمایش برای من جذاب‌تر بود. این اولین و آخرین باری بود که من دکتر شریعتی را دیدم. مدتی بعد آقای نجفی زنگ زد، خودش را معرفی کرد و گفت می‌خواهم این نقش را بازی کنید. فیلمنامه را خواندم خوشم آمد. قاضی شارع یک واعظ و قاضی شرعی سخنور و صاحب نفوذ بود و باید مثل یک دریل محکم جدی رفتار می کرد. گفتم این کار با یک رئالیسم ساده در نمی‌آید. این نقش یک آدم سیاس پر ابهتی است البته خیلی هم به من ایراد گرفتند که چرا این گونه حرف می زند و دست‌هایش را حرکت می دهد؟ اما به هر حال این نقش در میان مردم نفوذ کرد و مردم هم نقش را قبول کردند.

این بازیگر بیان کرد: هر نقشی را که یک بازیگر قبول می‌کند باید برود سر نیمکت کلاس اول بنشیند و از نو بیاموزد. این طور نیست که بگوییم من استادم. در این حرفه استادی نداریم. استادی یک کلمه خیلی کلیشه‌ای ظاهری به معنای داشتن تجربه زیاد است ولی تجربه‌ها باید دوباره تکرار شود.

وی ادامه داد: اجرای نقش و بازیگری انرژی زیادی از انسان از لحاظ ذهنی، درونی، عواطف و احساسات و جسمی می گیرد. کار بازیگری بعد از کار معدن دومین کار سخت دنیا است. بنابراین بازیگر باید انرژی‌اش را ذخیره کند، نباید شب زنده‌داری داشته باشد، نباید غذای زیادی بخورد، نباید سیگار بکشد، نباید مخدر استفاده کند. یعنی یک نوع ریاضت. نباید چاق و لاغر شود، وزن خود را ثابت نگه دارد. باید همه این ها را رعایت کند، باید از خودش مراقبت کند، دست و پایش نشکند، زخمی نشود. نباید در صندلی جلو ماشین بنشیند که اگر تصادف شد، زخمی شود.

نصیریان اظهار کرد: البته من اینطور زندگی نکردم مثلا من خودم رانندگی می‌کنم اما بهترین شکل این است و باید این موارد را رعایت کرد. در دنیا وقتی برای کاری میلیون‌ها دلار سرمایه‌گذاری می‌شود از بازیگر نگهداری و مراقبت می‌شود که اتفاقی برایش نیفتد. بنابراین باید غذا، استراحت، مراقبت از خود و همه چیز درست باشد.

بازیگر سریال «شهرزاد» درباره نحوه کار در سینمای ایران گفت: وضع سینمای ما غلط است در حالی که در دنیا این طور نیست. کار صبح ‌ها از یک ساعت مشخصی شروع و در ساعت مشخصی هم تمام می‌شود و شب کاری ندارد. شرایط ما بسیار دشوار است و بسیار باعت تحلیل بازیگر می‌شود. من این شرایط را اصلا قبول ندارم. به نظر من کار باید ۸ ساعت باشد و بیشتر از آن اشتباه است با این وجود در اینجا بازیگر را در نهایت خستگی و فرسودگی جلوی دوربین می‌فرستند. با این شرایط ما کار می کنیم که یک نوع رنج و درد اضافی داریم. البته من این موضوع را که باید ۸ ساعت کار کرد در قراردادهایم ذکر نکرده ام زیرا بیرونم می‌کنند. می‌گویند برو آقا ما با تو کار نمی‌کنیم.

وی درباره علاقه اش به بازیگری بیان کرد: من خیلی بازیگری را دوست دارم، خیلی درد و رنج دارد اما در عین حال خیلی برای من جذاب است. اینکه می‌توانم با نقش بازی کردن درباره انسان فکر او را تجزبه و تحلیل کنم برایم خیلی جذاب است.

نصیریان با بیان اینکه همسرش یک منتقد تمام عیار است اظهار کرد: همسرم تا زمانی که درگیر بیماری نشده بود و می‌توانست خوب راه برود تمام کارهای مرا می‌دید. این را هم باید بگویم که همسرم یک منتقد تمام عیار است و من هم به حرف‌هایش خیلی خوب گوش می‌دهم. این سریال‌هایی که بازی می‌کنم را با دقت می‌بیند و ضعف و قوت کارها را می‌گوید. سال‌های زیادی است که با من زندگی می کند و در این سال‌ها تمام زیر و بم‌های سینما را خیلی خوب درک کرده و در نتیجه خودش یک منتقد شده است. با این وجود دوست ندارد در فیلم ها بازی کند البته آن اوایل ازدواج مان یک نقش کوتاهی بازی کرد ولی بعد گفت دوست ندارم ادامه بدهم.

وی در بخش دیگر از صحبت هایش درباره اینکه شخصیت زنده یاد علی حاتمی شبیه به کدام یک از نقش ها در فیلم ها و سریال ها بود، بیان کرد: من در «دلشدگان» حضور نداشتم اما به آن هنرمندان بیشتر شبیه و خیلی آدم هنرمند و وارسته و رهایی بود. به افرادی که ساز ضربی‌ می نواختند و خواننده‌هایی که در کافه‌های لاله زار و استانبول بودند، نقش سیاهی لشگر داد. به یاد دارم هر روز صبح یک ماشین این افراد را که حدودا ۷۰ نفر بودند از میدان امام حسین سوار می‌کرد و سر صحنه فیلمبرداری می‌آورد. آنها با زن و بچه های شان می‌آمدند و در آن رفت و آمد بازار و خیابان به عنوان سیاهی لشکر کار می کردند، مزدشان را می‌گرفتند، ناهارشان را هم می‌خوردند و می رفتند. این کار خیلی قشنگی بود حدود یک سال به آنها روزی رساند در حالی که آنها نان شب هم نداشتند.

نصیریان در پایان ضمن آرزوی سلامتی برای همسرش گفت: امیدوارم رابطه انسانی افراد با یکدیگر حفظ شود و مردم از ما راضی باشند. ما جز رضایت مردم هیچ توقع دیگری نداریم.

فصل دوم برنامه «هزار داستان» به تهیه‌کنندگی جواد فرحانی و کارگردانی محمدفواد صفاریان‌پور و با طراح و سوژه‌پردازی مریم نوابی‌نژاد در ماه محرم و صفر هر شب ساعت ۲۳ به مدت ۶۰ دقیقه روی آنتن شبکه نسیم می‌رود و در ساعات ۳ بامداد، ۱۱ صبح و ۱۷ عصر روز بعد بازپخش می‌شود.