فاتحه ای که باید خواند /پله برقی طلایی که غیربرقی شد

گروه بین الملل: این روزها پادشاه عربستان سعودی با هزاران خدم و حشم در روسیه است تا تعطیلات خود را بگذراند. در طی دو روز گذشته تصویری از سفر شاه عربستان سعودی در رسانه ها و فضای مجازی منتشر شد که در نوع خود جالب و همزمان می تواند تعبیری از حال و روز امروز عربستان سعودی و سیاستهای این کشور در منطقه باشد.

به گزارش بولتن نیوز، پادشاه عربستان برای اینکه از پله عادی از هواپیما پیاده نشود برایش از عربستان پله برقی طلایی آورده بودند که زحمت قدم برداشتن را نکشد اما در وسط کار پله برقی از کار افتاد و پادشاه مملکت سعودی بناچار از پله ها پایین آمد.

حالا در چنین شرایطی این کشور کماکان بر طبل جنگ و رسوایی در منطقه می کوبد ودر تازه ترین موضع گیری این کشور، مباشر عبدالله المعلمی نماینده عربستان سعودی در سازمان ملل متحد در پاسخ به سوالی در ارتباط با ایران گفت: قصد ندارم در خصوص برجام که میان ایران و کشورهای پنج به علاوه یک منعقد شده است اظهار نظری بکنم اما باید بگویم که رفتار ایران بازتاب دهنده رفتار یک کشور مسئول که در چارچوب خانواده بین المللی فعالیت می کند نیست. پس از انعقاد توافق هسته ای ما انتظار داشتیم که ایران به کاروان کشورهای متمدن بپیوندد اما به نظر نمی رسد چنین اتفاقی رخ داده باشد. تهران در امور عراق، لبنان، عربستان، بحرین، یمن، سوریه و دیگر کشورها دخالت می کند. ایران از زبانی خصمانه بهره می برد و دست به آزمایش موشک های بالستیک می زند و در نتیجه اگر دولت آمریکا یا هر دولت دیگری به این مسائل اذعان کند و به مقابله با این مسائل بپردازد ما دستش را می فشاریم.

عربستان در چند سال گذشته با حضور نظامی در منطقه خاورمیانه کوشیده است که همزمان با تقویت نفوذ خود مانع از گسترش نفوذ ایران نیز گردد. این سیاست بعد از آن امد که آمریکای دوره ریاست جمهوری اوباما به سیاست و درخواست حمله عربستان به ایران تن نداد و عملا سعودیها راه در مسیری گذاشتند که خود به تنهایی و به همراه همکاران منطقه ای خود دست ایران را در منطقه ببندند.

عربستان سعودی ابتدا از سوریه شروع کرد و برنامه خود را در این کشور بر اساس حمایت از گروههای تروریستی مانند داعش و جبهه النصره گذاشت به این امید که ضمن ساقط کردن نظام سیاسی حاکم بر این کشور تروریستهای دست پرورده مکتب وهابیسم را در این کشور حاکم کند. عربستان در سوریه با تمام قوا وارد میدان شد و ترکیه و قطر و امارات و همه را پشت سر خود وارد سوریه کرد اما بعد از هفت سال آنها دست از پا درازتر برگشتند و عملا با شکست مفتضحانه ای روبرو شدند و نتوانستند حتی به بخشی از خواسته های خود در این کشور دست یابند.

سعودیها همچنین امیدوار بودند که در عراق نیز این اتفاق روی دهد و دولت شیعی عراق نیز سقوط کند اما نه تنها این اتفاق نیافتاد بلکه دولت عراق روز به روز قویتر گشت و ساختارهای سیاسی عراق براساس خواسته ها و حمایتهای مرجعیت مستحکم تر و مردمی تر شذ و عراقیها یاد گرفتند که بیشتر از گذشته وحدت خود را حفظ نمایند هرچند در این بین نباید از یاد برد که در غائله اخیر سعودیها نیز بی نقش نیستند ولی قطعا این دوره نیز سپری خواهد شد و بزودی عراقیها خواهند توانست سایه های حاکمیتی خود را بر کل عراق بگسترانند.

آنها در ادامه سیاست دخالت مستقیم وارد یمن شدند به این امید که سرکوب حوثی ها را توسط دولت این کشور تشدید بخشیده و آنها را بسان سالهای گذشته تحت فشار و سرکوب باقی نگه دارند. در یمن نیز آنچه از سعودیها دیده شد کشتار مردم این کشور و نقض فاحش حقوق بشری بود. آنها باعث شدند حوثی ها بیشتر از هر زمانی متحد شده و با کمترین سلاح و توان نظامی جلوی آنها ایستادند. عربستان در سالهای اخیر میلیاردها دلار خود را صرف امور نظامی در این کشور کرد اما نتیجه ای جز کشتار مردم این کشور بدست نیارود.

سعودیها در سالهای اخیر همزمان کوشیدند روسیه را نیز تحت فشار بگذارند به این امید که در موضوع سوریه عقب نشینی کند. سناریویی که ریاض برای تحت تاثیر قرار دادن و اعمال فشار بر روسیه طرح‌ریزی کرده بود، کاهش قیمت نفت در سال ۲۰۱۴ بود که باید آن را توطئه عربستان علیه روسیه دانست. سعودی‌ها در صدد بودند تا با اجرایی کردن این سناریو حضور روسیه در بازار نفت را تضعیف کنند، این سیاست در آن سال نیز نتیجه ای برای عربستان در روابط با روسیه و حضور روسیه در سوریه و تضعیف ایران به همراه نداشت از این جهت مجموع اقدام‌ها باعث شد تا روابط روسیه و عربستان تا به امروز در هاله‌ای از ابهام قرار بگیرد و برای اولین بار است که پادشاه عربستان وارد خاک روسیه می‌شود. عربستان امیدوار است با این سفر روابط خود را دستکم با روسیه حتی بصورت نمادین هم شده بهبود بخشد اما آنچه که مشهود است این است که سرنوشت حضور سعودیها در منطقه کاملا شبیه پله برقی طلایی پادشاه عربستان سعودی است آنها در هر کجا وارد شدند دست خالی برگشتند و نتوانستند جز به هدر دادن سرمایه های این کشور کار دیگری بکنند.

سعودیها حتی در موضوع قطر نیز کاری از پیش نبردند با همه توان خود کوشیدند این کشور را به حاشیه برانند اما این هم عملی نشد برای آنها.

واقعیت این است که عدم کارایی رهبران عرب، چند دهه فساد و دیکتاتوری و عدم وجود ساختارهای دموکراسی در کشورهای عربی نه تنها باعث شکاف در جریان عربی تحت عنوان اتحادیه عرب بلکه باعث سقوط گسترده آنها در میان مردمانشان شده است. رهبران عربی می‌خواهند با بزرگ کردن خطر ایران، مصیبت‌های واقعی که خود عامل آن در جهان عرب هستند را درحاشیه قرار دهند. به هر حال این اوضاع آشفته در جهان عرب، نیز موجب رشد اقتدار منطقه ایران شده بدون اینکه ایران تقصیری داشته باشد.

در راس این سقوط باید این نکته را اضافه کرد که جریان وهابیسم سعودی امروز در منطقه و جهان مقبولیتی ندارد و اگر حاکمان غربی بخاطر یک مشت دلار آن را زیر سبیلی نادیده می گیرند ولی واقعیت این است که جهان یکپارچه این تفکر را رد می کند و باید فاتحه سعودیسم و وهابیسم و هر آنچه ماحصل و ثمره سعودیها بوده است را خواند.