مادری یا اشتغال؛ مسئله این است/ جایگاه پدر را دریابیم
گروه فرهنگ و هنر: هر چند در سال‌های اخیر به دلیل مشکلات اقتصادی ناشی از عدم تکاپوی یک حقوق برای گذران زندگی از یک‌سو و بالا رفتن سطح توقع خانوارها از سوی دیگر، زنان به بازار کار راه یافته‌اند اما هنوز این سؤالات مهم پیش روی زنانی است که مادری و اشتغال را در کنار یکدیگر حفظ می‌کنند.
به گزارش بولتن نیوز، تصویب قوانین حمایتی برای زنان، اتفاقاً خروج آن‌ها از بازار کار را در عمل رقم می‌زند و سبب می‌شود بسیاری از کارفرمایان در استخدام زنان سخت‌گیری بیشتری کنند. در عوض دختران مجرد، نیروی کار خوبی برای بسیاری از شرکت‌ها هستند که فارغ از مسئولیت‌های خانوادگی، می‌توانند اتفاقاً با دریافت حقوق و دستمزد کمتر، به کار اشتغال داشته باشند.
پریچهر قنبری، همسر شهاب حسینی که خود پیش‌تر دستی بر آتش بازیگری داشته است و این روزها دوباره بر صحنه تئاتر ظاهر شده است از وظایف مادری‌اش گفته و اولویت‌هایش در این حوزه.
وی که سال 1376 نیز در تئاتری ایفای نقش کرده است، تأکید دارد در این سال‌ها برای از آب و گل درآمدن فرزندانش مادری را به بازیگری ترجیح داده و تلاش کرده است وظایفش در این حوزه را به‌درستی انجام دهد.
مادری از آن جمله شغل‌های تمام‌وقتی است که مادر، حتی در صورت خانه‌دار بودن، اشتغال و هر شرایط دیگر، مرخصی از آن ندارد. تربیت نسل آینده و اهمیت آن برای خانواده و جامعه چیزی نیست که به‌سادگی بتوان از کنار آن عبور کرد.
متأسفانه تحت تأثیر القائاتی غیرفرهنگی، زنان در جامعه امروز با سرگشتگی‌های فراوانی روبرو هستند. به‌عنوان‌مثال سردرگمی میان نقش مادری یا موقعیت اجتماعی مسئله‌ای جدی برای بسیاری از زنان تلقی می‌شود. کم نیستند شمار زنانی که برای ایفای نقش مادری، در خانه مانده‌اند و از پس چند سال عقب‌ماندگی از دنیای روز را در ذهن دارند و احساسی ناخوشایند کامشان را تلخ کرده است؛ اما ریشه چنین مشکلاتی کجاست؟
نقش فردی؛ نقش اجتماعی
بی‌شک نمی‌توان نیمی از جمعیت کشور را از کار اقتصادی منع کرد و این تصور را داشت که به کنار ماندن این گروه از پروسه فعالیت‌های اجتماعی، توسعه در کشور اتفاق می‌افتد اما می‌توان با تبیین واقعیات جامعه و اولویت‌ها راه را برای بسیاری از زنان روشن کرد. بسیاری از زنانی که با طی مدارج عالی تحصیلی موقعیت شغلی مناسبی را از آن خود کرده‌اند، با رود فرزند و فرزندان احساسی ناخوشایند دارند مبنی بر اینکه تلاش‌هایشان بی‌ثمر بوده است. این در حالی است که حتی در توسعه‌یافته‌ترین کشورها نیز شرایط حضور زنان در بازار کار با شرایط حضور مردان متفاوت است و اتفاقاً تدابیری برای آسیب ندیدن نقش اساسی زنان در حوزه مادری اندیشیده می‌شود.
مرخصی‌های یک تا چهارساله برای مادران شاغل و حمایت بیمه‌ای و اجتماعی و ... همه نکاتی است که در این حوزه پیش‌بینی می‌شود.
بااین‌حال باید این نکته را در نظر داشت که اتفاقاً کاهش حضور زنان در محیط‌های کاری، پس از مادری، نه حاصل بی‌ارزش بودن آنان که به دلیل ارزش بالای آن‌هاست چرا که زنان ستون خانواده محسوب می‌شوند و گرداگرد وجود آنان است که محیط امن خانواده شکل می‌گیرد.
در سال‌های اخیر القای احساسات منفی به زنانی که شغل و موقعیت اجتماعی نداشته‌اند و یا ایجاد حس از دست رفتن فرصت‌های در زنانی که واجد چنین موقعیت اجتماعی‌ای بوده‌اند، تأثیرات خود را آشکار کرده است. کاهش تعداد فرزندان خانواده‌ها که کم‌کم خاله و دایی و عمو و عمه را برای نسل آتی به افسانه‌هایی دست یافتنی تبدیل می‌کند، زا ثمرات این رفتارهای اجتماعی است.
مادری نافی نقش اجتماعی نیست
آنچه همسر شهاب حسینی، از مشهورترین بازیگران مرد ایران بر زبان رانده است نکات مهمی را در خود دارد. وی تأکید کرده است چند سالی برای از آب و گل درآمدن فرزندانش صبر کرده است، همین مسئله نشان می‌دهد در صورت برنامه‌ریزی درست و دقیق بازگشت به نقش‌های موردعلاقه اجتماعی امکان‌پذیر است. هستند دیگر هنرمندانی که تجربه مادری و همچنین ایفای نقش اجتماعی را در کارنامه خود دارند. لیلا حاتمی، مادر دو فرزند، شهرت داشت به اینکه فرزندانش را در خردسالی با خود به پشت‌صحنه می‌برد و حتی برای شیر دادن به فرزندانش نیز از گروه فیلم‌برداری ساعاتی را مرخصی می‌گرفت. این رفتار درخور تقدیر بی‌شک نشان می‌دهد مادری اولویت کاری زنی است که به حضور اجتماعی و شغلش نیز علاقه دارد. ریما رامین فر، بازیگر نقش هما سعادت در پایتخت از سه سال دوری از کارش صحبت کرده و تأکید دارد هنوز هم حاضر به دوری از محیط خانه برای مدت‌های طولانی نیست.
ترانه علیدوستی نیز درباره تجربه مادری‌اش می‌گوید: آمدن فرزند به آدم نگاه جدید می‌دهد و نه فقط برای یک بازیگر بلکه برای هر زنی و حتی هر مردی این اتفاق می‌افتد که بچه‌دار شدن رنگ و بوی جدیدی به زندگی می‌دهد. شاید اوایل که مادر یا پدر می‌شوی تا حدی ترسناک باشد چون عضو جدیدی وارد زندگی‌ات شده که تمام مسئولیتش با توست. چند ماه اول همه‌چیز غریبه و تازه است، چند ماه اول در کنار شیرینی ممکن است بلد نباشیم زندگی جدید را اداره کنیم، اما وقتی زندگی همراه با فرزند و مسئولیت جدید را یاد بگیری، واقعاً ارزش دارد و آدم دلش نمی‌خواهد همان آدم قبلی باشد. آدمی که مادر می‌شود به‌هرحال رشد می‌کند و مسلماً دیگر دوست ندارد به قبل برگردد، به‌خصوص برای من که بازیگرم و تمام این‌ها برایم تجربه است؛ تجربه زیستن.
جایگاه سنگین پدر بودن
شاید قدر دانستن مقام مادری و دانستن قدر مادر در جامعه بتواند سردرگمی برخی در این حوزه را از میان ببرد. نقش‌های اجتماعی زنانی که با تلاش و خودساختگی بدان دست یافته‌اند سزاوار اهمیت و توجه هستند اما مسئله اینجاست که باید اولویت‌های زندگی را تعریف کرد؛ اما باید توجه داشت مادری اولویت زندگی هر زنی است همان‌گونه که پدر بودن نقش اصلی و اساسی هر مردی تلقی می‌شود.
چه بسیار مردانی که برای تأمین درامد خانواده همه روز را به کار می‌گذرانند و کودکانش با خلأ آنان بزرگ می‌شوند و در غیاب حامی، نه‌تنها قدر زحمات پدر و مادر را نمی‌دانند بلکه با شکستن دل آن‌ها، پاسخی نامناسب به سال‌های جوانی‌شان می‌دهند.
بی‌تردید بهبود وضعیت اقتصادی، سامان یافتن بازار کار و همچنین افزایش توانایی اقتصاد رد زایایی شغل عواملی است که پیگیری آن از سوی سیاست‌گذاران می‌تواند بهبود وضعیت در این حوزه را سبب شود. در این شرایط است که جایگاه مادری و پدری در خانواده به‌درستی تبیین شده و اتفاقاً خانواده این اصلی‌ترین اجتماع انسانی، به محل امن و آسایش بدل می‌شود.
به نظر می‌رسد تعریف و توضیح جایگاه پدر در خانواده خود به تبیین موقعیت مادری و زیبایی آن کمک خواهد کرد.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
