استارت آپ های وارداتی به اقتصاد ضربه می زنند؟

گروه اقتصادی: تعداد کسانی که علاقه مند به پیگیری این نوع کسب و کارها هستند، یا از فشار بیکاری ناچارند به هر آگهی اعتماد کنند، یا اینکه به دنبال آسان ترین روش برای خرید کالای مورد نظر خود را دارند. واقعیت این است که بیش از 90 درصد تبلیغات سایت های اینترنتی و شبکه های اجتماعی را کالاهای مصرفی تشکیل می دهد؛ یعنی تبلیغات دهنده ها اکثرا فروشنده هستند. برای فروش محصول خود به هر شیوه ای هم متوسل می شوند. از استخدام ویزیتور گرفته تا تبلیغات وسیع در شبکه های اجتماعی، ارسال پیامک یا تبلیغات سطح شهر می خواهند محصولاشان را بفروشند.

به گزارش بولتن نیوز، واقعیت این است یک دوره افزایش درآمدهای نفتی، بر میزان واردات کالا به کشور افزود. میزان تولید کاهش یافت و اقتصاد کشور در دام کالاهای مصرفی افتاد. در چنین شرایطی که واردات بر صادرات چیره شد، واردکننده ها به دنبال فروش محصولات خود از هر شیوه ای استفاده می کنند.

کسب و کار نو به نام استارت آپ

اگرچه مشخص نیست که چه تضمیمی برای این نوع کسب و کارها وجود دارد، اما برخی کسب و کارهای نوین در زیرگروه استارت آپ ها قرار می گیرند. از آنجا که استارت آپ یک سازمان موقت است، وظیفه اصلی اش جست وجوی فوری مهمترین مدل کسب و کار در کمترین زمان ممکن است. در این میان البته چالش های بسیاری هم پیش روی فعالیت این کسب و کارهای نوین قرار گرفته است. نبود متولی خاص در کشور و عدم سیاستگذاری کلان حاکمیت در کنار فقدان ساز و کارهای حمایتی و عدم واگذاری تصدی گری به بخش خصوصی از مهمترین موانع گسترش استارت آپ در اقتصاد ایران است.

کارشناسان می گویند، اتخاذ رویکرد فرادستگاهی در وزارتخانه های آموزش و پرورش، علوم، ارشاد، ارتباطات و فناوری اطلاعات و صنعت، معدن و تجارت برای تقویت استارت آپ ها می تواند بسیار مفید و باشد، زیرا در حال حاضر وضعیت مبهمی در میان وزارتخانه ها نسبت به استارت آپ ها وجود دارد و هرازگاهی تلاش های پراکنده ای در جهت حمایت صورت می گیرد.

تجربه كشورها و توجه به آن اهميت زيادي دارد و مي توان از تجربه ديگران استفاده كرد؛ مثلا در آمريكا مناطق مختلفي هستند كه وارد اين نوع كسب وكار شده اند و منطقه سيليكون ولي آمریکا در این حوزه از همه جا پيشرفته تر است. کسب و کارهای جدید بیشتر در بخش مصرف، راه اندازی می شود در حالی که اصلا نیاز فعلی اقتصاد ما نیست.

نیاز جامعه یا افزایش فاصله طبقاتی؟

اقتصاددانان می گویند، هرچند که ممکن است کسب و کارهای جدید نیاز جامعه باشد، اما اگر قرار است شبکه های مجازی رشد کند و این شبکه مجازی خدمت رسانی بکند، بهتر است این رشد در بخش هایی که مشکل امروز اقتصاد ماست و ضعفهای آن موجب بالارفتن قیمت تمام شده تولید می شود، انجام شود.

برخی دیگر در مقابل معتقدند: این روزها شاهد گسترش این نوع کسب و کارها در بخشهایی هستیم که نه نیاز اقتصاد ما هستند و نه برای کشور مقید هستند. به نظر میرسد ما در حال تشویق مصرف کنندگان هستیم و در بیشتر موارد نیز کالاهای خارجی به آنها عرضه می کنیم.

علی اصغر سعیدی جامعه شناس می گوید: «باید به کسانی که در حوزه کسب و کار جدید اینترنتی فعالیت می کنند، ایده داد و آنها را تشویق کرد که سرمایه های فکری خود را در جایی به کار گیرند که برای اقتصاد، مفید باشد. باید به نیروهای خوش فکرمان بگوییم که اگر م یخواهید از این فضا خارج شوید، ادامه مسیر فعلی، شما را به مقصد و نتیجه نمی رساند. شاید مسائل امروز شما را حل کند اما مسائل فردا و سالهای دیگر را حل نمی کند. باید آنها را تشویق کرد که توانمندی های خود را در این حوزه به سیستم ارائه دهند و سیستم را زیر فشار بگذارند تا از آنها استفاده کند نه اینکه توانایی خود را به مسیر انحرافی ببرند.»

بخش بزرگی از کالاهایی که در شبکه های مجازی از طریق کسب و کارهای نو تبلیغ می شود، کالاهای خارجی ترکیه ای و چینی است. درست است که فروشگاه های مجازی راه اندازی شده اند که مردم به سریع ترین روش و ارزانترین قیمت بتوانند کالای مورد نظر خود را خریداری کنند، اما در حال حاضر مصرف کننده کالاهای خارجی طبقه نیمه مرفه و رو به بالای جامعه است و می تواند بر فاصله طبقاتی بیفزاید.

از سوی دیگر ایجاد این نوع کسب و کار با رویکرد فعلی، شغل محسوب نمی شود، به این دلیل که این مشاغل پایدار نیستند.

اقتصاددانان می گویند، ما باید نگران آینده کشور باشیم و به دنبال ایجاد مشاغلی باشیم که آینده اقتصاد کشور را پایدار و برای جامعه 80 میلیون نفری، بهره وری ایجاد کند.