فاجعه مردان گاف

گروه ورزشی: با وجود اینکه الهلال بازی را به مراتب بهتر و هوشمندانه‌تر از پرسپولیس شروع کرد و مزد این برتری ابتدایی را با 4 گل در انتها جشن گرفت اما نگاهی به آمار کلی بازی با توجه به یک نیمه 10 نفره بازی کردن سعودی‌ها، می‌گوید پرسپولیس در آمار بهتر بود اما باخت، چون بازیکنانش بیشتر از حد استاندارد اشتباه بزرگ داشتند.

به گزارش بولتن نیوز به نقل از روزنامه وطن امروز، پرسپولیس فصل قبل با اقتدار قهرمان لیگ شانزدهم شد و در ادامه هم توانست تا این مرحله در لیگ قهرمانان آسیا صعود کند. یکی از دلایل اصلی این برتری یک ساله به ستون فقرات این تیم مربوط می‌شد. سیدجلال حسینی به عنوان مهم‌ترین عنصر دفاعی و فرمانده این خط در آخرین نقطه دفاعی، کمال کامیابی‌نیا به‌عنوان عمود خیمه در میانه زمین که برنده اکثر جنگ‌های تن به تن بود و سرانجام حضور مهدی طارمی که نقشش بیش از آنکه مرد گلزن و آقای گل لیگ برتر و آسیا باشد، معماری حملات پرسپولیس بود. وجود طارمی یعنی به سرانجام رسیدن زنجیره مسلمان، احمدزاده و کامیابی‌نیا. پرسپولیس چند ماه قبل 2 بازی با همین الهلال در مسقط انجام داد. بازی رفت را یک - یک کرد و بازی برگشت مساوی بدون گل.

در بازی رفت مسلمان تیم را پیش انداخت و تنها یک کرنر، اشتباه بیرانوند و عدم خروجش منجر به دریافت گل تساوی شد اما در بازی برگشت که اسما قرمزها میزبان بودند، الهلال به دنبال مساوی بدون گل برای تضمین صعودش به عنوان صدرنشین بود و این تیم برانکو بود که 90 دقیقه بهتر بازی کرد و حتی به گواهی رای پیشکسوتان داوری، قاضی بازی یک پنالتی محرز را برای پرسپولیس نگرفت. همان 2 بازی به این معنا بود که قدرت پرسپولیس و الهلال نزدیک به هم است. اما کدام پرسپولیس؟ آن روز سیدجلال حسینی، کمال کامیابی‌نیا، طارمی و حتی رامین رضاییان در ترکیب اصلی تیم بودند ولی در شبی که پرسپولیس چهارتایی شد هیچ یک نه.

گل‌های اول و دوم الهلال را باز مرور کنید. محرمی و شجاع خلیل‌زاده توان قطع کردن سانتر ارسالی را ندارند و بازیکن سوری براحتی گل اول را با ضربه سر می‌زند. اگرچه مشکوک به آفساید بود اما خط دفاعی می‌توانست کمی جلوتر بیاید تا آفساید مشهود شود. در گل دوم فرشاد احمدزاده که علاقه وحشتناکی به دایو و زمین‌خوردن‌های متوالی دارد پیرو این عادت زشت و اصلاح نشدنی به زمین خورد و داور بدرستی رای به ادامه بازی داد و باز هم ناکامی محرمی و شجاع خلیل‌زاده. البته چند دقیقه قبل از این دو گل با اشتباه عجیب و باور نکردنی ماهینی، ریکاردو با بیرانوند تقریبا تک به تک شد.

پرسپولیس با شروع نیمه دوم و با اخراج بازیکن الهلال فرصت داشت با صبر و حوصله به گل اول برسد. حتی بازی را با نتیجه 2 بر یک ببازد ولی یک شباهت عجیب بین گل سوم الهلال و گل دوم سپاهان که همین چند روز قبل خورده بودند وجود داشت. باز هم شایان مصلح به‌عنوان مدافع چپ براحتی جا ماند و باز هم شجاع خلیل‌زاده به‌عنوان جانشین سیدجلال حسینی بدترین نوع یارگیری را با عمر خریبین داشت به طوری که این بازیکن جوان سوری براحتی مقابل دروازه یک ضربه به توپ زد و تمام. در صحنه گل چهارم اشتباه ماهینی که تنها پشتش را به سمت زننده شوت یعنی خریبین کرد و جاگیری اشتباه بیراوند بدون روحیه تاثیرگذار بود.

این انتخاب خود برانکوست. رامین رضاییان را به عنوان بهترین دفاع راست حال حاضر فوتبال ایران براحتی هرچه تمام‌تر از دست داد و به این نتیجه رسید صادق محرمی گزینه بهتری است اما یک آمار قابل تامل از محرمی به جا مانده است؛ او بیش از 40 بازی با پیراهن پرسپولیس انجام داده و دریغ از یک پاس گل یا گلزنی. این آمار را با عملکرد یک‌سال و نیم قبل رضاییان مقایسه کنید. مگر می‌شود تیم شما از رضاییان به محرمی برسد و آب از آب تکان نخورد؟ تاوان یعنی همین.

فوتبال بازی اشتباهات است و شجاع خلیل‌زاده همانگونه که فصل قبل مرد شماره یک شکست‌های سپاهان بود در این فصل هم تمام قد در تمام گل‌های دریافتی پرسپولیس نقش دارد. برانکو یک زمانی در تیم‌ملی علاقه افراطی به ستار زارع و محمد علوی داشت و این دو توانستند سال‌ها ملی‌پوش شوند اما به محض خروج برانکو از تیم‌ملی، فوتبال آنها حتی در رده باشگاهی هم تمام شد، اینک او گزینه‌ای به اسم محسن ربیع‌خواه را رو کرده است. بازیکنی که نسبت به فصل قبل هزاران بار پیشرفت کرده اما عملکرد او در غیاب کامیابی‌نیا چگونه بود؟

برانکو بار دیگر فیلم بازی را ببیند و ببیند چگونه بازیکن مورد علاقه‌اش وسط زمین را دربست به بازیکنان میانی الهلال داد. تاوان برای چنین روزهایی است. اما درباره طارمی نمی‌شود دیگر خرده‌ای از سرمربی تیم گرفت. برانکو دو فصل تمام همه حملاتش را روی حضور طارمی طرح‌ریزی کرد و با گاف مدیریتی طاهری، ناگهان در مهم‌ترین بازی تاریخ پرسپولیس تا امروز در لیگ قهرمانان آسیا، شوک خروج طارمی، بر پرسپولیس چنبره زد. تاوان برای چنین روزهایی است.

یک نیمه تمام علیپور و منشا نه تنها موفق به گلزنی نشدند که بدتر از همه در غیاب طارمی، نوع حملات پرسپولیس بی‌نظم و شلخته بود. فوتبال بازی اشتباهات است. نمی‌شود پرسپولیس ناگهان 5 بازیکن تاثیرگذار و مهمش را که در بازی رفت مرحله گروهی حاضر بودند از دست بدهد و ناگهان با جانشینان همان نتیجه قبل را بگیرد. تاوان برای چنین روزهایی است.

پرسپولیس بیش از یک دهه تاوان انتخاب نادرستش را داد تا سرانجام به بازیکنان با کیفیت نخستین بازی مقابل الهلال برسد و ساده‌انگارانه است اگر محرمی بی‌تجربه و افت کرده را با مدافع راست ثابت تیم‌ملی مقایسه کنیم که قیاسش حتی روی کاغذ هم اهانت به رامین رضاییان است.

نمی شود سیدجلال حسینی را با 5 قهرمانی در لیگ برتر با شجاع خلیل‌زاده که دیگر حتی جایی در تیم‌ملی ندارد یکی کرد. محمد انصاری در خط دفاع کجا حسین ماهینی که تنها پشتش را به زننده ضربه می‌کند کجا؟ چه تفاوتی بین ربیع‌خواه و کامیابی‌نیا است؟ فاصله‌اش را با سال نوری باید اندازه گرفت. در اوج حملات الهلال هافبک دفاعی مورد علاقه برانکو حتی یک توپ را هم در میانه میدان قطع نکرد تا آن فشار وحشتناک سرانجام منجر به اشتباهات مردانی شود که هیچ شباهتی به بالادستی‌های خود در ترکیب چند ماه قبل پرسپولیس ندارند.

فوتبال بازی اشتباهات است و برانکو خودش سراغ مردانی رفت که چند برابر قبلی‌ها در هنگامه فشار، اشتباه می‌کنند. بدون تردید اگر ترکیب بازی رفت مرحله گروهی برابر الهلال در ابوظبی هم چیده می‌شد نتیجه چیز دیگری بود. آنها مردانی بودند که در فشار حریف اینگونه ساده وا نمی‌دادند. یکی مثل رامین را برانکو اخراج کرد، طارمی قربانی ندانم‌کاری وکیلش و جعل مدیریت شد، حسینی که گفته می‌شد از مصدومیت رها شده بود، قربانی احتیاط بیش از اندازه برانکو شد و کمال و انصاری هم چوب اشتباهات خود را خوردند که محروم شدند. شاید اگر بازی برگشت در تهران بود می‌شد خودفریبی کرد و به گونه‌ای از بازگشت جادویی حرف زد اما حالا که بازی در مسقط است، طارمی نیست، فضا برای جولان دوباره محرمی، شجاع و ربیع‌خواه باز است، تنها دعا کنید فاجعه دیگری رقم نخورد. حیف است این تیم وداعی اینگونه زشت با لیگ قهرمانان آسیا در این مرحله داشته باشد.

آسیا تمام شد و برانکو حالا با این مردان همیشه در حال اشتباه، خودش را مهیای لیگی می‌کند که تا 4 ماه طارمی را هم در آن ندارد. کسی از این مجموعه پر اشتباه بازگشت جادویی طلب نمی‌کند، تنها لطف کنید و در باخت عددسازی نکنید. تاوان برای چنین روزهایی است اما کمی آرام‌تر کاخ هواداران را فرو بریزید.